"Η ήσυχη συνείδηση είναι πάντα μια ψευδής συνείδηση" Έντγκαρ Μορέν
Aπό τον Ένοικο, γραμμένο πριν 6 χρόνια και φυσικά πάντα επίκαιρο: Στις κοινωνίες της κανονικότητας και τις επερχόμενες εορτές της αγάπης δεν υπάρχει τίποτε το κανονικό!
Tα ακριβώς από κάτω ως εισαγωγή από εμάς στο κείμενο που ακολουθεί:
ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΓΕΝΝΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΚΑΙ ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ
Τις τελευταίες μέρες, εκτός από το πείσμα του Μπακογιάννη να εμφυσήσει το πνεύμα των Χριστουγέννων στην πλατεία των Εξαρχείων, δωρίζοντας έλατα ως καύσιμη ύλη για να ζεσταθεί η παγωμένη καρδιά των παροικούντων στην πλατεία, παρατηρούμε με ενδιαφέρον το ένα μετά το άλλο τα φιάσκα της αστυνομίας. Σήμερα {σημείωση: 20/12/2019}μάλιστα παρακολουθήσαμε την επιτυχημένη ελεγχόμενη έκρηξη μια τσάντας με ρούχα που ήταν ακουμπισμένη σε ειδικό κάδο για ρουχισμό του Δήμου Αθηναίων. Το ωστικό κύμα απ’ τις φανέλες και τα μακό μπλουζάκια της τσάντας, ταρακούνησε τους θαμώνες του Κολωνακίου, αφήνοντας μισοτελειωμένα εσπρέσο στα μαγαζιά.
Όλα τα παραπάνω βέβαια, δηλώνουν φόβο απ’ την μεριά της αστυνομίας καθώς τον τελευταίο καιρό όλο και πληθαίνουν οι καταγγελίες για «ξεσάλωμα» των μπάτσων, με αποκορύφωμα την επιχείρηση εκκένωσης της κατάληψης της οδού Ματρόζου στο
Κουκάκι, από την οποία οι καταληψίες όχι μόνο αντιστάθηκαν, (γεγονός το οποίο θα πρέπει να επισημανθεί δεδομένου ότι είναι η πρώτη φορά κατά την οποία καταληψίες αναρχικοί υπερασπίζονται με δυναμικό τρόπο την επιλογή τους) αλλά κατάφεραν να διαφύγουν παρά το οργανωμένο σχέδιο της αστυνομίας. Η αποτυχία αυτή βέβαια εκνεύρισε τους μπάτσους οι οποίοι μπούκαραν με το έτσι θέλω, σε διπλανό σπίτι, όπου διέμενε οικογένεια, με την υποψία ότι έκρυβαν τους διαφυγόντες καταληψίες, συλλαμβάνοντας και χτυπώντας τον πατέρα με τους δυο του γιους του στην ταράτσα του σπιτιού τους. {παραπομπή κι από εμάς: Κουκάκι: Σοκ και δέος - Καταγγελία για εισβολή σε γειτονικό με την κατάληψη σπίτι}
Από την πρώτη στιγμή η οικογένεια λοιδορήθηκε από τα κυβερνητικά παπαγαλάκια κατασκευάζοντας ένα αφήγημα περί συμμετοχής
στην κατάληψη οικογένειας αναρχικών, τα δε δημοσιογραφικά παπαγαλάκια επαναλάμβαναν κατά λέξη τίς ψευδολογίες των μπάτσων. Μάλιστα δεν έλειψαν και οι αηδίες του Μπαλάσκα ο οποίος προκειμένου να δικαιολογήσει τις συλλήψεις ισχυρίσθηκε ότι η ταράτσα δεν είναι ιδιωτικός χώρος. Η αλήθεια βέβαια ήρθε λίγο αργότερα, όταν παρουσιάστηκε ηχητικό του Ινδαρέ την ώρα που ήταν δεμένος πισθάγκωνα μαζί με τους δυο του γιους στην ταράτσα του σπιτιού του. Στο ηχητικό ο Ινδαρές εξισώνει τους αναρχικούς με τους μπάτσους και την καταστολή. Αυτό το ηχητικό καταρρίπτει το αφήγημα της αστυνομίας περί συμμετοχής στην κατάληψη και τις επιθέσεις εναντίον των ΜΑΤ καθώς ο Ινδαρές όχι μόνο δεν είναι αναρχικός, αλλά φαίνεται να συμμερίζεται απόψεις που εκφράζουν τους πολιτικούς εντολείς αυτών που εισέβαλαν σπίτι του, συλλαμβάνοντας αυτόν και τους γιούς του, χτυπώντας τον και απειλώντας την οικογένειά του. Έτσι λοιπόν και, δυστυχώς με τον πλέον οδυνηρό τρόπο, ο Ινδαρές ένιωσε μέσα στο σπίτι του την κρατική, καταστολή που σε καμμία περίπτωση δεν κάνει διακρίσεις, δεν κοιτάει «δεξιά ούτε αριστερά» ενώ πολιτικά προέρχεται από εκεί.
Ας σημειώσουμε ότι η επίκληση της παρουσίας κατά την εισβολή δεν λέει τίποτα επειδή αυτή η παρουσία ή το όποιο τυχόν ένταλμα δεν αποτελούν παρά την επικύρωση των εξουσιαστικών επιλογών και μεθοδεύσεων. Είναι η στάχτη στα μάτια των αφελών.
Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στους αγωνιζόμενους και στην οικογένεια Ινδαρέ, η οποία βίωσε το μένος των μπάτσων μέσα στο σπίτι της, επειδή οι αναρχικοί στέκονται αλληλέγγυοι σε όλους όσους βιώνουν την κρατική καταστολή, αφού γνωρίζουν ότι η μήτρα αυτής της βίας προέρχεται απ’ το κράτος και τους εκάστοτε διαχειριστές της εξουσίας, δεξιούς, αριστερούς, κ.λπ.
Η κλιμακούμενη κρατική βία, λογικό είναι να προκαλεί αντιδράσεις και να ανάβει φωτιές που πολλές φορές μπορεί να οδηγήσουν και σε «ατυχήματα» είτε από την μια είτε από την άλλη πλευρά, καθ’ ότι τα παιχνίδια με την φωτιά δεν ελέγχονται, πολλές φορές, εύκολα.
Δεν μπορούμε βέβαια να κρύψουμε την σιχαμάρα μας σε όλα τα αποβράσματα του Σύριζα που διαμαρτυρήθηκαν έξω απ’ την ΓΑΔΑ, ζητώντας την παραίτηση του Χρυσοχοΐδη. Σ’ όλους αυτούς που διαχειρίστηκαν και κατείχαν την κρατική βία και καταστολή για πέντε περίπου χρόνια.
Επειδή αυτά τα εξουσιαστικά αριστερά σκύβαλα ήταν που επίσης επιτέθηκαν (όταν κυβερνούσε ο Σύριζα) στην κατάληψη Ματρόζου 45 της κοινότητας καταλήψεων Κουκακίου, στις12 Μαρτίου 2018. Και αυτό δεν ξεχνιέται…
Ελευθερόκοκκος
το δανειστήκαμε από το anarchypress
Aπό τον Ένοικο, γραμμένο πριν 6 χρόνια και φυσικά πάντα επίκαιρο: Στις κοινωνίες της κανονικότητας και τις επερχόμενες εορτές της αγάπης δεν υπάρχει τίποτε το κανονικό!
Tα ακριβώς από κάτω ως εισαγωγή από εμάς στο κείμενο που ακολουθεί:
ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΓΕΝΝΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΚΑΙ ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ
Τις τελευταίες μέρες, εκτός από το πείσμα του Μπακογιάννη να εμφυσήσει το πνεύμα των Χριστουγέννων στην πλατεία των Εξαρχείων, δωρίζοντας έλατα ως καύσιμη ύλη για να ζεσταθεί η παγωμένη καρδιά των παροικούντων στην πλατεία, παρατηρούμε με ενδιαφέρον το ένα μετά το άλλο τα φιάσκα της αστυνομίας. Σήμερα {σημείωση: 20/12/2019}μάλιστα παρακολουθήσαμε την επιτυχημένη ελεγχόμενη έκρηξη μια τσάντας με ρούχα που ήταν ακουμπισμένη σε ειδικό κάδο για ρουχισμό του Δήμου Αθηναίων. Το ωστικό κύμα απ’ τις φανέλες και τα μακό μπλουζάκια της τσάντας, ταρακούνησε τους θαμώνες του Κολωνακίου, αφήνοντας μισοτελειωμένα εσπρέσο στα μαγαζιά.Όλα τα παραπάνω βέβαια, δηλώνουν φόβο απ’ την μεριά της αστυνομίας καθώς τον τελευταίο καιρό όλο και πληθαίνουν οι καταγγελίες για «ξεσάλωμα» των μπάτσων, με αποκορύφωμα την επιχείρηση εκκένωσης της κατάληψης της οδού Ματρόζου στο
Κουκάκι, από την οποία οι καταληψίες όχι μόνο αντιστάθηκαν, (γεγονός το οποίο θα πρέπει να επισημανθεί δεδομένου ότι είναι η πρώτη φορά κατά την οποία καταληψίες αναρχικοί υπερασπίζονται με δυναμικό τρόπο την επιλογή τους) αλλά κατάφεραν να διαφύγουν παρά το οργανωμένο σχέδιο της αστυνομίας. Η αποτυχία αυτή βέβαια εκνεύρισε τους μπάτσους οι οποίοι μπούκαραν με το έτσι θέλω, σε διπλανό σπίτι, όπου διέμενε οικογένεια, με την υποψία ότι έκρυβαν τους διαφυγόντες καταληψίες, συλλαμβάνοντας και χτυπώντας τον πατέρα με τους δυο του γιους του στην ταράτσα του σπιτιού τους. {παραπομπή κι από εμάς: Κουκάκι: Σοκ και δέος - Καταγγελία για εισβολή σε γειτονικό με την κατάληψη σπίτι}
Από την πρώτη στιγμή η οικογένεια λοιδορήθηκε από τα κυβερνητικά παπαγαλάκια κατασκευάζοντας ένα αφήγημα περί συμμετοχής
στην κατάληψη οικογένειας αναρχικών, τα δε δημοσιογραφικά παπαγαλάκια επαναλάμβαναν κατά λέξη τίς ψευδολογίες των μπάτσων. Μάλιστα δεν έλειψαν και οι αηδίες του Μπαλάσκα ο οποίος προκειμένου να δικαιολογήσει τις συλλήψεις ισχυρίσθηκε ότι η ταράτσα δεν είναι ιδιωτικός χώρος. Η αλήθεια βέβαια ήρθε λίγο αργότερα, όταν παρουσιάστηκε ηχητικό του Ινδαρέ την ώρα που ήταν δεμένος πισθάγκωνα μαζί με τους δυο του γιους στην ταράτσα του σπιτιού του. Στο ηχητικό ο Ινδαρές εξισώνει τους αναρχικούς με τους μπάτσους και την καταστολή. Αυτό το ηχητικό καταρρίπτει το αφήγημα της αστυνομίας περί συμμετοχής στην κατάληψη και τις επιθέσεις εναντίον των ΜΑΤ καθώς ο Ινδαρές όχι μόνο δεν είναι αναρχικός, αλλά φαίνεται να συμμερίζεται απόψεις που εκφράζουν τους πολιτικούς εντολείς αυτών που εισέβαλαν σπίτι του, συλλαμβάνοντας αυτόν και τους γιούς του, χτυπώντας τον και απειλώντας την οικογένειά του. Έτσι λοιπόν και, δυστυχώς με τον πλέον οδυνηρό τρόπο, ο Ινδαρές ένιωσε μέσα στο σπίτι του την κρατική, καταστολή που σε καμμία περίπτωση δεν κάνει διακρίσεις, δεν κοιτάει «δεξιά ούτε αριστερά» ενώ πολιτικά προέρχεται από εκεί.
Ας σημειώσουμε ότι η επίκληση της παρουσίας κατά την εισβολή δεν λέει τίποτα επειδή αυτή η παρουσία ή το όποιο τυχόν ένταλμα δεν αποτελούν παρά την επικύρωση των εξουσιαστικών επιλογών και μεθοδεύσεων. Είναι η στάχτη στα μάτια των αφελών.
Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στους αγωνιζόμενους και στην οικογένεια Ινδαρέ, η οποία βίωσε το μένος των μπάτσων μέσα στο σπίτι της, επειδή οι αναρχικοί στέκονται αλληλέγγυοι σε όλους όσους βιώνουν την κρατική καταστολή, αφού γνωρίζουν ότι η μήτρα αυτής της βίας προέρχεται απ’ το κράτος και τους εκάστοτε διαχειριστές της εξουσίας, δεξιούς, αριστερούς, κ.λπ.
Η κλιμακούμενη κρατική βία, λογικό είναι να προκαλεί αντιδράσεις και να ανάβει φωτιές που πολλές φορές μπορεί να οδηγήσουν και σε «ατυχήματα» είτε από την μια είτε από την άλλη πλευρά, καθ’ ότι τα παιχνίδια με την φωτιά δεν ελέγχονται, πολλές φορές, εύκολα.
Δεν μπορούμε βέβαια να κρύψουμε την σιχαμάρα μας σε όλα τα αποβράσματα του Σύριζα που διαμαρτυρήθηκαν έξω απ’ την ΓΑΔΑ, ζητώντας την παραίτηση του Χρυσοχοΐδη. Σ’ όλους αυτούς που διαχειρίστηκαν και κατείχαν την κρατική βία και καταστολή για πέντε περίπου χρόνια.
Επειδή αυτά τα εξουσιαστικά αριστερά σκύβαλα ήταν που επίσης επιτέθηκαν (όταν κυβερνούσε ο Σύριζα) στην κατάληψη Ματρόζου 45 της κοινότητας καταλήψεων Κουκακίου, στις12 Μαρτίου 2018. Και αυτό δεν ξεχνιέται…
Ελευθερόκοκκος
το δανειστήκαμε από το anarchypress
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου