ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Τρίτη 29 Οκτωβρίου 2019

Η βίαιη αναδιανομή πλούτου μέσω φόρων με πρόσχημα το περιβάλλον και την θρησκοληπτική τρομολαγνεία


"Στις 23 Απριλίου 2010 ο τότε Πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου ανακοίνωσε από το Καστελλόριζο την προσφυγή της χώρας στο ΔΝΤ. Έκτοτε η χώρα μας ακολουθεί το δύσκολο Γολγοθά της υποανάπτυξης, της φτωχοποίησης και της μιζέριας. Καταρχήν ας γίνει η υπενθύμιση ότι το πολιτικό αφήγημα του Γ. Παπανδρέου ήταν --και παραμένει ακόμη-- η Πράσινη Ανάπτυξη. Το ίδιο ακριβώς πολιτικό αφήγημα, ένα παγκόσμιο "Πράσινο Μνημόνιο" υιοθετεί και ο σημερινός Πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης. Οι απόψεις των Γ. Παπανδρέου και Κ. Μητσοτάκη στο συγκεκριμένο αφήγημα δεν διαφέρουν καθόλου. Σαν να μην άλλαξε τίποτε από το 2010". - https://slpress.gr/oikonomia/quot-prasino-mnimonio-quot-epivalloyn-stis-koinonies-oi-archoyses-elit/

...ανάγκη επιβολής παγκόσμιων πράσινων φόρων


 Οι φορολογούμενοι πολίτες πρέπει να κατανοήσουν ότι το διακύβευμα όσον αφορά την αλλαγή του κλίματος ποτέ δεν ήταν η προστασία του περιβάλλοντος και των πολιτών. Το διακύβευμα ήταν και παραμένει η βίαιη αναδιανομή πλούτου μέσω ενός παγκόσμιου Πράσινου Μνημονίου και της επιβολής δυσβάστακτων φόρων με πρόσχημα το περιβάλλον και όπλο τη θρησκοληπτική τρομολαγνεία...

Το ότι η ενεργειακή μετάβαση σε ΑΠΕ δεν είναι τίποτα άλλο παρά αναδιανομή, το είχε πει αρχές Ιανουαρίου του 2018 ο
Πρωθυπουργός του Βραδενμβούργου της Γερμανίας. και το είχα μεταφέρει εδώ.

Οι ΑΠΕ είναι καπέλο στο ρεύμα. Μη ανταποδοτικός φόρος. Υπάρχουν με πολλή προπαγάνδα, διαφθορά και νομοθετημένες υποχρεωτικές επιδοτήσεις.  Οι επιδοτήσεις αυτές είναι αυτοσκοπός των ΑΠΕτζήδων.

Οι ΑΠΕ δεν ηλεκτροδοτούν. Δεν μετράνε στην εξασφαλισμένη επάρκεια ισχύος. Δεν εξοικονομούν καύσιμα. Δεν υποκαθιστούν
συμβατικές μονάδες. Είναι ενεργειακά ασήμαντες. Αλλά διπλασιάζουν το κόστος του ρεύματος, επιβάλλουν φυσικό αέριο, επιβάλλουν πρόσθετες επιδοτήσεις και για το φυσικό αέριο.  Και βγάζουν σίγουρα και εγγυημένα λεφτά για κάτι "επενδυτές" της πλάκας, βασικά χωρίς κεφάλαιο -- το κεφάλαιο το βάζουν οι εξαγωγείς των μηχανημάτων ΑΠΕ. Ο Dietmar Woidke (της εικόνας), μίλησε για αναδιανομή εντός Γερμανίας. Σε εμάς, η αναδιανομή γίνεται από εμάς, προς την Γερμανία. Με ποσοστά στους "επενδυτές" μας που παραμυθιάζουν την κάθε Κυβέρνηση, από το 2010, και μετά ότι χρειάζονται τα λεφτά για να πάρουν κομματάκια της ΔΕΗ που στην συνέχεια θα πουλήσουν στην EDF/Edison, στην GDF/Engie/Ήρων και στην ENEL. Κομμάτι της αναδιανομής θα πηγαίνει και στις ξένες ΔΕΗ. Εμείς φροντίσαμε να διαλύσουμε την δική μας ΔΕΗ.

Αναδιανομή πλούτου σημαίνει παίρνεις από μερικούς (τους πολλούς) και το δίνεις σε άλλους (στους λίγους). Δεν έχει σχέση με καπιταλισμό, δεν έχει σχέση με κάποιο χρήσιμο ή επιθυμητό προϊόν. Είναι βίαιη αναδιανομή. Σας τα παίρνουν με το ζόρι. Κάτι σαν το Οθωμανικό χαράτσι ή το Κατοχικό Δάνειο.

Να θυμάστε που πάνε τα λεφτά:  50-70% στους Γερμανούς. 20-30% στις 2-3 "Ευρωπαϊκές" εταιρίες ηλεκτροπαραγωγής. Το υπόλοιπο πάει σε χωματουργούς, μαφιόζους και ιδιοκτήτες ΜΜΕ. Τόσο απλό.  Δεν έχουν σχέση με επενδύσεις. Είναι βίαιη αρπαχτή.

το δανειστήκαμε από τον archaeopteryxgr
Θυμηθείτε:

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου