ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Πέμπτη 15 Ιουνίου 2017

" Καταρ-αμένη φτώχεια!!! "

  του  συγγραφέα Πέτρου Αργυρίου

Αν το Κατάρ ήταν μια φτωχότερη χώρα, θα είχε την τύχη του Ιράκ μετά το εμπάργκο που του ανακήρυξαν η Σ.Αραβία, τα ΗΑΕ, η Αίγυπτος και το Μπαχρέιν.
Ο τουρισμός πολυτελείας του θα κατέρρεε από την έλλειψη τροφίμων, τα κατώτερα στρώματα και οι μετανάστες εργάτες του θα ψόφαγαν από την πείνα κι η Κατάρ airlines θα εγκαταλειπόταν εν ριπή οφθαλμού.

Το Κατάρ όμως είναι σε όλα του μια μικρή Σαουδική Αραβία.
Το εμπάργκο θα του κοστίσει πολύ, δε θα το συνθλίψει όμως.
Ήδη το Κατάρ, βαθύτατα τροφικά εξαρτώμενο από τις εισαγωγές, μέχρι τώρα κυρίως από την Σαουδική Αραβία, αγόρασε επειγόντως 4000 αγελάδες από ΗΠΑ και Αυστραλία τις οποίες θα αερομεταφέρει στα εδάφη του με συνολικό κόστος 8 εκατομμυρίων δολλαρίων, καλύπτοντας με αυτόν τον τρόπο το 1/3 των αναγκών του σε γαλακτοκομικά.
Ποιο το έγκλημα του Κατάρ για να πληρώνει το γάλα χρυσάφι; Πέρα από τα εγκλήματα μιας θεοκρατικής εξουσίας κατά βασικών ατομικών ελευθεριών των γυναικών και τη στενή σχέση του με τους τζιχαντιστές, εγκλήματα που από κοινού διαπράττει με τη Σαουδική Αραβία, το έγκλημα του Κατάρ ήταν ότι επιδίωξε να αυτονομηθεί και να επιδιώξει μια υποτυπώδη Ιρανοκαταριανή προσέγγιση.

Μερικές μέρες μετά από την σύναψη μιας τερατώδους εξοπλιστικής σύναψης με τον Donald Trump, η Σαουδική Αραβία βρήκε την ευκαιρία να δείξει ποιο είναι το αφεντικό στην περιοχή.
Το Κατάρ όμως δεν είναι πρωτάρης στο λάδωμα.


Μπορεί λοιπόν και το ΗΒ να έχει κερδίσει δις από τις πωλήσεις όπλων στην Σ.Αραβία για τον βρώμικο της πόλεμο στην Υεμένη που έχει οδηγήσει τη χώρα στη μεγαλύτερη ανθρωπιστική κρίση της εποχής αν και κανείς δεν είναι προγραμματισμένος να κλάψει για τα παιδιά της, το Κατάρ έχει όμως επίσης θηριώδη ποσά επενδυμένα στην οικονομία της Μεγάλης Βρετανίας, κάτι που αρκεί για να ερμηνεύσει την βρετανική διπλωματική διγλωσσία στο θέμα του εμπάργκο.

Τα καταριανά λεφτά ήταν επίσης αυτά που κράτησαν όρθια την τουρκική οικονομία για αυτό και ο Ερντογάν είναι λάβρος κατά του εμπάργκο, προτίθεται μάλιστα να στείλει και τουρκικά στρατεύματα στην περιοχή σε μια περίοδο μάλιστα που η Τουρκία έχει μπλέξει σε τόσα μέτωπα που η διάλυση της είναι πλέον μια υπολογίσιμη πιθανότητα με επιπτώσεις απρόβλεπτες για την Ελλάδα.

Παρομοίως ερμηνεύεται και η ρωσική διπλωματική παρέμβαση υπέρ του Κατάρ, καθώς το Κατάρ, εν μέσω κυρώσεων που στόχο είχαν να συνθλίψουν τη ρωσική οικονομία, είχε αγοράσει το 19.5% του ενεργειακού κολοσσού Rosneft, δίνοντας μια πολυπόθητη ένεση ρευστότητας 11,5 δις στους Ρώσους.
Το Ιράν έσπευσε φυσικά να δώσει χείρα βοηθείας στην μοναδική σουνιτική μη εχθρική πλέον χώρα, προθυμοποιούμενο να παρέχει τρόφιμα.

Η εξοπλιστική συμφωνία Trump- Σ.Αραβίας και η ανακήρυξη του εμπάργκο κατά του Κατάρ ήταν χαρμόσυνα νέα για τους τζιχαντιστές στους οποίους δόθηκε το πράσινο φως για δύο χτυπήματα στην καρδιά του Ιράν, στον Ιρανικό κοινοβούλιο και το μαυσωλείο του Χομεϊνί.

Όλα αυτά σπρώχνουν το Κατάρ και την Τουρκία περισσότερο στον ασταθή άξονα Ρωσίας-Ιράν και εντείνουν την πίεση στις γεωπολιτικές πλάκες.

Πίσω από τους πιο εμφανείς παίχτες σε αυτό το παιχνίδι βρίσκεται το Ισραήλ, το οποίο τρίβει τα χέρια του βλέποντας τους Άραβες να τρώγονται μεταξύ τους, αδιαφορώντας για το ποιες θα είναι οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις του σημερινού μεσανατολικού χάους για το ίδιο.
Το Ισραήλ που σκοτώνει 16χρονα άμαχα παλαιστινιάκια και οι στρατιώτες του πανηγυρίζουν.

Το Ισραήλ που δυστυχώς αποτελεί πλέον εγγυήτρια δύναμη για Ελλάδα και Κύπρο καθώς η ενεργειακή του αυτονομία περνάει από τις ΑΟΖ της Μεσογείου.
Για αυτό και σήμερα η Θεσσαλονίκη όπου γίνεται η τριμερής Ισραήλ-Κύπρου- Ελλάδας φρουρείται ως αστακός από την πιο φιλοσιωνιστική κυβέρνηση μετά την διακυβέρνηση ΓΑΠ.

Ελλάδα: το πουτανάκι των Γερμανών. Ελλάδα: το πουτανάκι των Αμερικάνων. Ελλάδα: πλέον που οι άλλοι μεγάλοι πελάτες δίνουν λεφτά με το σταγονόμετρο, Ελλάδα, το πουτανάκι και του Ισραήλ. Στην Ελλάδα, όποιος έχει λεφτά, γαμάει. Πρωτίστως την ίδια την Ελλάδα. Πόσο μάλλον στην μνημονιακή Ελλάδα.

το διαβάσαμε στα AGRIA ZWA

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου