ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Παρασκευή 17 Φεβρουαρίου 2017

ΓΕΥΣΗ ΑΠΟ ΕΛΛΑΔΙΣΤΑΝ: VIDEO - Χρεοκοπημένες τράπεζες που δάνειζαν χρεοκοπημένα κόμματα και ΜΜΕ


Ένα καταπληκτικό video ''αλιεύσαμε'' από την ΟΜΑΔΑ ΜΝΗΜΗΣ που μας δείχνει το αποτέλεσμα της εξεταστικής επιτροπής για τα δάνεια των κομμάτων και ΜΜΕ. Η αλήθεια είναι πως για πρώτη φορά ίσως, σε αυτήν την εξεταστική επιτροπή, με την απόφαση να είναι σε συνεχή ροή μετάδοσης από το κανάλι της Βουλής, μπόρεσε ο μέσος Έλληνας πολίτης να βγάλει τα συμπεράσματά του, έξω από τους νόμους ασπίδα που είχαν ψηφίσει οι προηγούμενες κυβερνήσεις.

Δείτε το
https://www.youtube.com/watch?v=kfeWMAMBBzE

 είδαμε τα παραπάνω στο Διυλιστήριο 

Σχόλιο;
Άλλο να ακούς και να συμμετέχεις σε "θυμωμένες κουβέντες" απλά γι'αυτά, ωστόσο γενικά και αόριστα και χωρίς σαφή σημεία αναφοράς: στις ουρές του ΟΑΕΔ (για τους επίσημα εγγεγραμμένους ανέργους και με την απουσία των στρατιών "ελαστικών ημιαπασχολούμενων" του "όποτε και αν"), σε συζητήσεις στο διαλυμένο και χωρίς επαρκές προσωπικό και τα απολύτως βασικά δημόσιο νοσοκομείο και με ασθενείς ή τραυματίες να μαδάνε μαργαρίτες για να δουν αν θα τη βγάλουν. Και στο καφενείο, στο λεωφορείο, στο κουρείο, στην "επαναστατική βολτίτσα" μετά ανώδυνων συνθημάτων στο κέντρο της πρωτεύουσας, στο σούπερ μάρκετ από ανθρώπους που μετράνε τα ψιλά μπας και πάρουν κάτι παραπάνω, το οποίο όμως απέχει αρκετά ακόμη απ'τα στοιχειώδη για να βγει η βδομάδα ή ο μήνας...
Κι άλλο να τα βλέπεις με ατράνταχτα στοιχεία που σου παρέχουν οι "ξεροί αριθμοί", και να ακούς τα λαμόγια να κάνουν και πλακίτσα από πάνω, θυμίζοντάς σου για πολλοστή φορά ότι το ελλαδιστάν ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟΥΣ (αφορολόγητους) ΜΕΓΑΛΟΤΣΙΦΛΙΚΑΔΕΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΤΣΙΡΑΚΙΑ ΤΟΥΣ! Ανεξαρτήτου "ιδεολογιών"(ξέρετε, αυτά τα φανταχτερά πουκάμισα με τις διάφορες αποχρώσεις που οι ταγοί του δημόσιου & κοινωνικού βίου τα αλλάζουν κατά το δοκούν, κι ανάλογα με τις εμφανίσεις ή επανεμφανίσεις τους στο δημόσιο στίβο και πολιτικό καρναβαλοδρόμιο της ζούγκλας που βαφτίστηκε κράτος) και με μόνιμο καθεστώς προκλητικής ατιμωρησίας.

Να μην ξεχνάμε: Εδώ και λίγα χρόνια προωθείται η πολυπόθητη (για τα αφεντικά φυσικά, όχι για το πόπολο), προωθείται η περίφημη "ανάπτυξη". Εδώ, στο ξακουστό "λίκνο της δημοκρατίας", όπου η έννοια εργαζόμενος προϋποθέτει τέτοια μεταχείριση:
ΑΦΙΕΡΩΜΑ : Ενοικίαση εργαζομένων - Οι τράπεζες πρωτοστατούν και  «Ωφελούμενοι» δουλοπάροικοι και "Κοινωφελής", ενοικιαζόμενη εργασία...(Το νέο κοινωνικό μοντέλο εργασιακής εκμετάλλευσης και ο ρόλος των ΜΚΟ  ως σύγχρονα δουλεμπορικά! ( Η ΓΣΕΕ το μεγαλύτερο δουλεμπορικό!) και Σπίτι μου σπιτάκι τους... ή η σκυτάλη στην "αριστερά"(:  Αυτό δεν είναι απλώς εμπαιγμός, είναι χυδαιότητα! και Χορεύοντας με τις "αγορές"...

Και που τ'ακούμε τα λόγια τα ξετσίπωτα, και τα βλέπουμε τα στοιχεία τα ασήκωτα...και τι έγινε;
Τι κάνουμε; Οι άστεγοι, οι χρόνια άνεργοι, οι "φιλοξενούμενοι" (άνεργοι και στην ουσία άστεγοι μαζί) σε συγγενικά ή φιλικά σπίτια και που δεν δικαιούνται το επίδομα των 200 "αριστερών" ευρώ "κοινωνικής αλληλεγγύης", επειδή δεν ζούνε σαν τα σκυλιά αυτοί και οι οικογένειές τους στο δρόμο -ΑΘΑΝΑΤΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ (και άλλες αριστερές ελληνιές)
...Όλοι αυτοί και άλλοι τόσοι που διόλου απίθανο να βρεθούνε σε τέτοια θέση και δεν μπορούν ή δεν σκέφτηκαν ακόμη να μεταναστεύσουν, τι κάνουν; Τα αποδέχονται όλα αυτά ως κάτι σαν φυσική ροή των πραγμάτων; Κι αν ναι, τότε κατά πόσο συνέβαλαν με τα κάποτε στραβά μάτια τους, γιατί ίσως για δικούς τους μικροκοσμικούς λόγους τούς βόλευε; Ή συμβάλλουν με τη μη-δράση τους και την παθητικότητά τους σε αυτή την απαράδεκτη "ροή πραγματικότητας"; Καθώς όλα τα αισχρά, τα προκλητικά και τα παράλογα συνεχίζονται ακόμα (τώρα μάλλον ξεφεύγουν από κάθε ασθενική ικμάδα λογικής), τώρα και που οι "δανειστές" και οι "επενδυτές" απαιτούν την τελειωτική ισοπέδωση του φαντάσματος κοινωνικού ιστού και των περιγέλαστων υπολειμμάτων δικαιωμάτων, μπας και γίνει βιώσιμο (μόνο στη Νeverland του Peter Pan ίσως να συνέβαινε αυτό) το, γνωστό ακόμη και σε πρωτοετείς του Οικονομικού, μη βιώσιμο χρέος.
 (Έκθεση-φωτιά για κυβέρνηση Παπανδρέου: Φούσκωσε το έλλειμμα κι έστειλε την Ελλάδα στο ΔΝΤ"​ και Το "Colpo Grosso" του ελληνικού χρέους και Reuters: Η Μεγάλη Απάτη Με Το Ελληνικό Χρέος – Έδωσαν Δάνεια Για Να Εισπράττουν Τόκους! - ας το ξαναπούμε: οι δανειστές χρηματοδοτούν επί της ουσίας τους εαυτούς τους! Και όχι την (αγ)Ελλάδα! και Σοκ από New York Times: "Ετσι λεηλατούν την Ελλάδα η τρόϊκα και οι τραπεζίτες"...και Το 98% της βοήθειας πάει στους πιστωτές)

Πες τα καλύτερα εσύ ρε Αρκά:

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου