...από συνέντευξη του "μυαλού" και φωνής συνάμα των ιστορικών Nightstalker (με κοντά 30 έτη πολύ αξιόλογης παρουσίας στα μουσικά πράγματα της Ελλάδας) Αργύρη Γαλιάτσου:
" - Τι σας έκανε να ξεχωρίσετε ως μπάντα;
- Το ότι δεν μπήκαμε σε κάποια κατηγορία ή είδος. Μας έχουν χαρακτηρίσει τα πάντα, από μέταλ μέχρι indie. Για μένα η μουσική είναι μία. Δεν έχω ταμπέλες, στη μουσική ακούω τα πάντα."
Ας μας επιτρέψει το συγκρότημα να του προσάψουμε την κατηγορία ότι είναι μια από τις πιο αυθεντικές ροκ μπάντες που έχουν περάσει ποτέ από το ομιχλώδες ελληνικό μουσικό τοπίο (και συνεχίζουν να το δονούν με τα κιθαριστικά τους τερτίπια), ένα τοπίο που είναι αλήθεια ότι έχει δώσει κατά καιρούς πολύ ενθαρρυντικά δείγματα καλού ροκ ήχου. Και μιλάμε για αγγλικό στίχο, όπου σου δίνει την προοπτική να προσπαθήσεις να δοκιμάσεις τις δυνάμεις και την τύχη σου και στη διεθνή σκηνή, ένας δρόμος που μόνο εύκολος και στρωμένος με ρόδα δεν μπορεί να χαρακτηριστεί...
Το τραγούδι που μας αρέσει και προτείνουμε ως μουσικό άκουσμα που αξίζει να ταρακουνήσει τις καλοκαιρινές (και όχι μόνο) νύχτες και μέρες είναι "τα παιδιά του ήλιου" ή "children of the sun", από το album 'Dead Rock Commandos' (2012, Small Stone USA). To αξίζει τόσο μουσικά όσο και στιχουργικά:
"We still have a lot of way to go / Try to remember that in this we’ re together / We still have a lot of time to do / Just remember, we’ re born free forever / We’re gonna live forever / Don’t you know, we’re all one together / We are the children of the sun"
Mια κομματάρα που ξεχειλίζει από αυθεντικότητα προθέσεων άρα και ανάλογη εκπομπή δύναμης, Αυτής, δηλαδή, που γεννάει εικόνες φωτός και ξυπνάει τα συναισθήματα εκείνης της "ιερής τρέλας", στο κάλεσμα της οποίας μόνο τα ανήσυχα και ελεύθερα με όλους τους πόρους τους πνεύματα μπορούν να ανταποκριθούν χωρίς να φοβούνται το τίμημα...
Ένα τραγούδι που μας αρέσει πολύ και μας θυμίζει έντονα και τους σπουδαίους Αμερικανούς Monster Magnet, των οποίων η επιρροή είναι (όπως το βλέπουμε) εμφανής, οδηγώντας ωστόσο τους Nightstalker στα δικά τους δημιουργικά μονοπάτια. Μέσα στη μαγεία του χάους που αποκτάει μορφή στα επιδέξια χέρια των μάγων-καλλιτεχνών.
Ένα ροκ κομψοτέχνημα που πάει μαζί και με ένα πανέξυπνο βίντεο κλιπ, όπου συμμετέχουν και πολλές ξεχωριστές παρουσίες του underground και όχι μόνο μουσικού ελληνικού τοπίου: Αλέξης Καλοφωλιάς (The Last Drive, Thee Holy Strangers), Δάνης (1000mods), Φλώρα Ιωαννίδη (Make Believe / Ludmila / Thee Holy Strangers), Costas C a.k.a Digital Alkemist, Γιάννης Βράζος (Planet Of Zeus), Πάνος Μ. (The Lab records / The Earthbound / Narshish), Δημήτρης (The Darkstar) και Εύα Κολόμβου (Evacuate prods – An club / Nonmandol / Coyote’s Arrow), ο Δημήτρης των The Darkstar κ.ά. Ένα κλιπ γεμάτο ωραίες και φευγάτες και γαμάτες και γεμάτες χρώματα φάτσες και κάποιες μικρές τρισχαριτωμένες φατσούλες-η πολύ νέα δυναμική φουρνιά του ροκ είναι ήδη εδώ;
Κλείνοντας με κάποιες..."ηλιόλουστες" (ασχέτως αν είναι ξενύχτισσες, ως συνήθως) σκέψεις:
Σε τελική ανάλυση, ο ήλιος είναι η ζωοποιός δύναμη που κάνει τη ζωή να ορθωθεί και να ανθίσει και να καρποφορήσει, που διαλύει όλα τα σκοτάδια, που φωτίζει άπλετα τις καρδιές των ανθρώπων εξοβελίζοντας από μέσα τους το φόβο, τη μιζέρια, τη νοσηρότητα και τη...θανατολαγνεία κάθε είδους και υφής!
Ο ήλιος είναι Έρωτας!
Αν δεν είμαστε παιδιά του ήλιου τότε ποιανού είμαστε;
Του οποιοδήποτε σαδιστή θεού και των επί της γης ιερατείων του και συνεργατών τους σε πόστα διαχείρισης ανθρώπινων κοπαδιών; Αυτών που θέλουν τους ανθρώπους να σέρνονται μέσα στα σκοτεινά λαγούμια της μικροψυχίας και της αιώνιας ενοχής και της μεγάλης κοσμικής παράκρουσης, της με δελτίο ελέγχου αποστεωμένης σκέψης, της δαιμονοποίησης των πιο μεγάλων χαρών της ύπαρξης;
Ας ακολουθήσουμε τα πιο φωτεινά μικρά πράγματα που συνθέτουν τις πιο μεγάλες αλήθειες, οι οποίες και αρέσκονται στο να λάμπουν στο φως και αποστρέφονται τη στυλιζαρισμένη μυστικοπάθεια και τα μισόλογα. Να χορέψουμε και να παίξουμε σαν τις σπίθες που ανάβουν τις πιο μαγικές και άσβεστες φλόγες. Κι αν είναι να το φάμε το κεφάλι μας ας το φάμε όλοι μαζί παρέα, ευθυτενείς και ακτινοβολώντας σαν μικροί ατομικοί ήλιοι! Γιατί κάτω από το φως του ήλιου ο καθένας μας είναι μοναδικός και όλοι μαζί στο ίδιο κόλπο: να πιτσιλίσουμε τον μαυροπίνακα αυτού του κόσμου με τα πιο ζωηρόχρωμα ανεξίτηλα χρώματα... Κι αν χρειαστεί ας του βάλουμε φωτιά του κερατά μπας και γίνει πιο συμβατός με τη ζωή και τα μικρά και μεγάλα θαύματά της!
ανιχνευτής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου