ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Παρασκευή 5 Φεβρουαρίου 2016

Αυτό δεν είναι απλώς εμπαιγμός, είναι χυδαιότητα!



 εφόσον ο ΣΥΡΙΖΑ χαιρέτιζε την απεργία γιατί είχε γεμίσει το κέντρο της Αθήνας με αρματωμένες ορδές εκείνων που όχι πολύ παλιότερα είχε δηλώσει ότι θα "καταργούσε"; Και γιατί αυτοί (να προεκτείνουμε λίγο τη συριζέικη "λογική") δεν προέτρεπαν έστω τον κόσμο να παραμείνει μπροστά στο κτήριο της Βουλής και να το περικυκλώσει, διευκολύνοντας τη διαμαρτυρία του;

 Α: Οι ευχαριστίες αυτών που "θα χόρευαν πεντοζάλι" τους τοκογλύφους με τα ξετσίπωτα τοκοχρεολύσια και τις νεοαποικιοκρατικές τους εταιρείες "απαλλοτρίωσης" έμψυχης και άψυχης περιουσίας του τόπου:
"Πρέπει να ευχαριστήσω δημόσια την κυβέρνηση των ΗΠΑ και τον πρόεδρο Ομπάμα γιατί ενδεχομένως χωρίς τη δική τους συμβολή και επιμονή ότι η συμφωνία πρέπει να περιλαμβάνει και θέματα χρέους και αναπτυξιακό ορίζοντα ίσως να μην πετυχαίναμε"..! Δήλωση του αντιπροέδρου της συγκυβέρνησης κ.Δραγασάκη για την επίτευξη της θανατικής καταδίκης της κοινωνίας, της 15 Ιουλίου στο "στάλαγκ" των Βρυξελλών, παρά τις δηλώσεις Λαφαζάνη όχι και πολύ καιρό πριν για "μη υπογραφή της Θανατικής καταδίκης του λαού":
Παροιμιώσης ενδοτικότητα; ασύστολη ξετσιπωσιά και ξεδιάντροπο τσαλαπάτημα της λαϊκής ετυμηγορίας του "ΟΧΙ" σε "συμφωνίες θανάτου"; αναβίωση σημιτικών φαντασμάτων κατά την κρίση των Ιμίων με τη δήλωση-προσκύνημα προς τους "φίλους Αμερικανούς"; ή και αποκάλυψη του ποιοι τελικά ήταν αυτοί που κατά την "ολονυχτία" των διαπραγματεύσεων, της 12 προς 13 Ιούλη, πίεσαν μέχρι απροκάλυπτης υποταγής και "εθνικής παράδοσης"; Αυτοί που χρησιμοποίησαν όπως συνέφερε τα γεωπολιτικά-οικονομικά τους συμφέροντα τον πρωθυπουργό της "ελπίδας" και των γενναίων υποσχέσεων, βάσει απόλυτα συγκεκριμένου προγράμματος που του χάρισε και την εκλογική επικράτηση στο προτεκτοράτο της ελίτ...
 Β: τα "καλούδια" που έφερε η "επιτυχία" των "διαπραγματεύσεων":
 " τα προαπαιτούμενα είναι ένας κατάλογος κτηνωδιών " δημοσίευση του γερμανικού περιοδικού der spiegel 
Γ: η παλιά καλή "συνταγή" που συνεχίζει απτόητη και δριμύτερη: 
«Λάθος» το μνημόνιο και το PSI -αυτοκριτική για το ΔΝΤ που ομολογεί ότι «υποτίμησε τις επιπτώσεις της σκληρής λιτότητας και εκτίμησε λάθος την πορεία του χρέους» Εμπιστευτική έκθεση του ΔΝΤ που αναπαρήχθη από πλειάδα ξένων ΜΜΕ, εκθέτει την τρόικα και τους εγχώριους στυλοβάτες των μνημονίων καθώς αναγνωρίζει ότι η σκληρή λιτότητα έπνιξε την Ελλάδα εν γνώσει των ιθυνόντων ΕΕ και ΔΝΤ. (Επίσης, αξιωματούχοι του ΔΝΤ έχουν δηλώσει ότι ΑΝ ΔΕΝ ΣΥΜΒΕΙ ΜΙΑ ΑΝΑΚΟΥΦΙΣΤΙΚΗ ΕΛΑΦΡΥΝΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΧΡΕΟΥΣ τότε αυτό ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΠΟΤΕ ΒΙΩΣΙΜΟ! αυτά πριν από τη συμφωνία-σφαγείο του Ιουλίου με τις αιμορουφήχτρες των λαών).

Αν ο άνθρωπος ξεχωρίζει από το ζωικό βασίλειο διότι διαθέτει την πολύτιμη λογική, τότε δεν είναι καθόλου περίεργο να ισχυριστεί κάποιος που θέλει να υπάρχει ως έλλογο (κι όχι ως ά-λογο) ον ότι ζούμε σε καιρούς που κυριαρχεί (ή επιβάλλεται από πάνω προς κάθε έκφανση και πτυχή σκέψης και πράξης του κάτω) ένας πρωτοφανής παραλογισμός. Ο οποίος όλο και πιο συχνά φοράει την "παιχνιδιάρικη" στολή του παλιάτσου-τσαρλατάνου που εκφράζει απόλυτα και διασκεδάζει με τα κολπάκια του βασιλιάδες και άρχοντες. Ξερνώντας συνάμα κι έναν εξόφθαλμο εκχυδαϊσμό, που προσβάλλει βίαια κάθε απόπειρα χρήσης των ανώτερων νοητικών λειτουργιών. Όπως η Προσοχή και η Κριτική Σκέψη, οι οποίες διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο στην κρυστάλλωση αυτού που ονομάζεται συνειδητότητα του ανθρώπου. Του ανθρώπου που ξέρει κάθε στιγμή τι τού γίνεται, τι συμβαίνει έξω από αυτόν και τι έρχεται στοχεύοντας αυτόν και τη συνείδησή του ως πολύτιμο τρόπαιο
(Βλέπε, για παράδειγμα, κι αυτό που προωθεί με κάθε μέσο η "αριστερή ιλαροτραγωδία" και έρχεται για να παγιώσει την απόλυτη υποδούλωση, ανελευθερία σκέψης και κινήσεων και το πιο ύπουλο φακέλωμα του σκλάβου που αρέσκονται μέσα από τις οθόνες τους να ονομάζουν "πολίτη": Καλώς ήλθατε στην "αχρήματη κοινωνία" (και μια ταινία μικρού μήκους)

Η κυβερνητική αυτή φάρσα (γιατί όλο και περισσότερο αποδεικνύει πως πρόκειται περί κακόγουστης φάρσας σε βάρος των συνήθων θυμάτων) προέτρεπε τις προηγούμενες ημέρες τον κόσμο να βγει και να διαδηλώσει μαζικά την Πέμπτη αυτή, όπου έλαβε χώρα μια από τις μεγαλύτερες απεργίες σε πολλές πόλεις της Ελλάδας! Με τη δικαιολογία, που θυμίζει "λογικές" των Looney Tunes, ότι θα αποτελούσε στήριξη του ηρωικού κυβερνητικού έργου(=Υes Men! αλλά θα σας κάνουμε λίγο τους δύσκολους διαπραγματευτές σαν την ολονυχτία της 15 Ιουλίου, για να μη μας πάρει χαμπάρι η κοινή γνώμη), "ενάντια σε εσωτερικά και εξωτερικά κέντρα που εμμένουν στην...ίδια νεοφιλελεύθερη συνταγή!"- Ο ΣΥΡΙΖΑ χαιρετίζει την απεργία της Πέμπτης: «Συνιστά αγωνιστική παρέμβαση» .
Αυτή δηλαδή τη "συνταγή" που υπέγραψε και αποδέχτηκε και δεσμεύτηκε να υιοθετήσει η"αριστερά"! Ενάντια στη συντριπτική λαϊκή ετυμηγορία του δημοψηφίσματος που Η ΙΔΙΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕ! Αυτήν τη συνταγή που τώρα εφαρμόζει λέγοντας ασύστολα ψέματα περί προστασίας "αδύναμων" και συνταξιούχων (Το κοινωνικό κράτος είν'εδώ: "Τεράστιες οι μειώσεις στις συντάξεις"). Αυτήν που (παρά τις ευθύνες και τις εσφαλμένες επλογές των αγροτών στο παρελθόν των οποίων "γυάλισε το μάτι" από τις επιδοτήσεις, συχνά μη-καλλιέργειας!) τώρα διαλύει την πρωτογενή παραγωγή και άρα αποθαρρύνει την επιστροφή πολλών νέων ανθρώπων στο χωράφι και τορπιλίζει την όποια προοπτική  διατροφικής αυτάρκειας ενός τόπου που με την τεράστια βιοποικιλότητα και μικροκλίματά του θα μπορούσε να παράγει σχεδόν τα πάντα κι έφτασε να εισάγει ακόμα και σκόρδα!
Με άλλα λόγια η κυβέρνηση, για άλλη μια φορά, καλούσε τον κόσμο να διαδηλώσει. Εναντίον της αλλά τελικά...υπέρ της! Στο βάθος του τούνελ όπου η γνωστή ξανθιά τηλεντετέκτιβ ακόμα ψάχνει  να βρει τα υπολείμματα της κακοποιημένης λογικής και σοβαρότητας, πόσο περισσότερο αυτής που θα'πρεπε, σε μια άλλη μάλλον διάσταση και χώρα, να προσδιορίζει μια υπεύθυνη πολιτική δημοκρατική ηγεσία...


Αυτά όμως δεν είναι δείγματα σχιζοφρένειας ή εμπαιγμού ενός λαού που υποσιτίζεται, που παλεύει να επιβιώσει μέσα στα δουλεμπορικά και με κρατική πλέον βούλα ("Κοινωφελής", ενοικιαζόμενη εργασία... - Η ΓΣΕΕ το μεγαλύτερο δουλεμπορικό! και ΑΦΙΕΡΩΜΑ : Ενοικίαση εργαζομένων - Οι τράπεζες πρωτοστατούν), που κατά κύματα μεταναστεύει όπου μπορεί, που έχει απολέσει την πρόσβαση σε αυτό που όλο και περισσότερο θυμίζει βομβαρδισμένο τοπίο και που κάποτε αποκαλούνταν δημόσια δωρεάν Υγεία (Η "ευταξία" στο ζωτικό χώρο του βασικότατου αγαθού της "δημόσιας" "δωρεάν" "Υγείας"), που τα νηστικά παιδιά του στα σχολεία λιποθυμούν ή σέρνονται από την "καλοπέραση" και μαθαίνουν τι σημαίνει η έννοια κατάθλιψη από την πιο τρυφερή ηλικία, που αυτοκτονεί σε ρυθμούς τρομαχτικούς, που κινδυνεύει να μείνει και άστεγος (Οι πλειστηριασμοι σπιτιών στη χώρα της αριστερής πρώτης φοράς...)

 ένα χαρακτηριστικό σχέδιο του εξαιρετικού Πολωνού καλλιτέχνη Pawel Kuczynski

Αυτά, πρωτίστως, είναι ισχυρά δείγματα χυδαιότητας! Που διδάσκονται από κέντρα διεστραμμένης εξουσίας τα οποία πλάθουν, προετοιμάζουν και ξαμολούν ως πιστούς αχυράνθρωπους τους "πολιτικούς ταγούς". Που (άσχετα αν δεν τα καταφέρνουν πολλές φορές και μοιάζουν με καρτούν της Ντίσνεϋ) εκπαιδεύονται και σε μια ρητορεία η οποία βρίθει από εσκεμμένη ασάφεια και αεριτζίδικη μπουρδολογία= Χυδαιότητα, δηλαδή!
(Θυμηθείτε και τον "αείμνηστο" Ανδρέα, που συνέπαιρνε τα πλήθη και υποσχόταν "εκσυγχρονισμό της οικονομίας", για να αποθεώσει τον πιο αλόγιστο καταναλωτισμό και τον πιο καταστροφικό δανεισμό, αναδεικνύοντας το μοντέλο του "δανεικώς ζειν". Αυτόν που τόσο πολύ μιμείται στη χροιά της φωνής και τις κινήσεις ο νυν πρωθυπουργός.)

Κι όσο για τα ιδεολογικά πρόσημα; Αυτά είναι σαν τα ομόλογα, δηλαδή είναι υποσχέσεις κέρδους, που αν δεν σου κάτσουν αποτελούν απλά κουρελόχαρτα σαν τα κουπόνια στοιχημάτων (ένα σημαντικό μέρος του ελληνικού "χρέους" έχει να κάνει με ομόλογα). Τότε, αν τα δίνεις όλα για το (προσωπικό) κέρδος και ζεις για αυτό, δεν έχεις παρά να επενδύσεις αλλού...
Σε αυτό το τεράστιο, χυδαίο χρηματοπιστωτικό μπορδέλο που κατάντησε ο πλανήτης. Όπου  μέσα στο 2016 το 1% του παγκόσμιου πληθυσμού θα κατέχει περισσότερο πλούτο από το 99%(!!!), σύμφωνα και με την έκθεση που δημοσίευσε η διεθνής μη κερδοσκοπική οργάνωση Oxfam για την εξάλειψη της φτώχειας. Στον πλανήτη των πανίσχυρων και ανέγγιχτων από νόμους και περιοριστικές διατάξεις πολυεθνικών κολοσσών (Δεν ήξερες για την "TPP"; Ας μάθουμε τι συμφώνησαν για τη νέα "δημοκρατική φόρμουλα" στη ζωή των κοινωνιών...), των αμειβόμενων με αστρονομικά ποσά στελεχών, των μεγαλοτοκογλύφων και των "επενδυτών" τους...

ΥΓ: και στο πολιτικό βάθος της εγχώριας πολιτικής αβύσσου...τι;
Μήπως η άνοδος μιας "οικουμενικής κυβέρνησης"; Για το "καλό" και "συμφέρον" του τόπου βέβαια! Όπου όλα τα καλά παιδιά θα χωράνε: Φοφίκο, Κάπτεν Κερκ, Ο "τρούπωσα για να μείνω"Bill, το ποταμόψαρο και φυσικά ο "πίσω από τις λέξεις".
Διότι ο πολύπαθος τόπος χρειάζεται ένα νέο συλλογικό αέρα, για να απογειωθεί.
Σαν το μεγάλο τυφώνα, που προκύπτει από την ένωση αρκετών μικρών και όταν ξεκουμπιστεί τα έχει σηκώσει και πάρει όλα μαζί του...
(Κάτι που όμως δεν θα αγγίξει την εγχώρια ελίτ, η οποία θεωρεί εαυτόν της πραγματικό ιδιοκτήτη του τόπου)



ανιχνευτής

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου