Ευρωβουλευτής θε να γινώ μπαμπάκο!

Σχόλιο δικό μας:
Καραγκιόζης (το alter ego του ψηφοφόρου ραγιαδίσκου και πελατάκου και κουτοπόνηρου μόνιμου θύματος τεχνητών κρίσεων και απατεώνων πολιτικατζήδων στην υπηρεσία πολυεθνικών οδοστρωτήρων. Που όποτε βρει την ευκαιρία, σαν το ψυχρόαιμο ερπετό που καραδοκεί σερνάμενο στο χώμα, μετατρέπεται και σε θύτη σε βάρος των ομοίων του, των πιο αδύναμων, των αταίριαστων στη δική του αντίληψη περί ζωής και αξιών της): "Βρες κάνα κόμμα που'χει ψαχνό ή έχει σοβαρές πιθανότητες να'ρθει στα πράγματα (δηλ. στη διαχείριση και διάχυση της σκατίλας σε όλη την κοινωνία) και ξεκίνα να oργανώνεσαι και να δικτυώνεσαι, να γλείφεις και να παραμυθιάζεις, μπας και γίνεις βουλευτής και τα κονομήσεις! Παίξ'το δεξιός, αριστερός, σοσιαλισταράς ή ποταμίσιος, δηλαδή ό,τι χρειαστεί για να μπουκάρεις στο γλεντούι"
Κολλητήρι (η βελτιωμένη κολοπαιδαρίστικη version του μπαμπά): "Καλά τα λες μπαμπάκο, αλλά εγώ δεν θέλω να γίνω βουλευτής απλώς! Ευρωβουλευτής θε να γινώ, για να κονομήσει και όλο το σόι. Ευρωβουλευτής και παραθεριστής στην Κομισιόν! Μέσα στην ΕΕ μας και το ευρώ της!"

" Ποιά Κρίση; που βρίσκεται αυτή η Κρίση; Μέχρι να καταλάβουν και να αντιμετωπίσουν την κρίση οι απροετοίμαστες επιχειρήσεις θα συνεχίζουν να κλείνουν με ή χωρίς συγκεκριμένο λόγο και οι ανεκπαίδευτοι επιχειρηματίες  θα εξακολουθούν να αισθάνονται την συναισθηματική και οικονομική επίπτωση της επιχειρηματικής τους αποτυχίας. Γιατί όμως τόσες επιχειρήσεις στεγνώνουν προτού ακόμα νοιώσουν την αίσθηση της επιτυχίας; Αυτό δεν έχει σχέση ούτε με την έλλειψη πελατείας, ούτε με την οικονομική κατάσταση (γενικότερα), ούτε με τον ανταγωνισμό, ούτε ότι η επιχειρηματική ιδέα δεν ήταν καλή. Διαβάστε πως μια καλή επιχειρηματική ιδέα όπως η Κομισιόν, σαμποτάρει και μπλοκάρει κάθε δική σας επιχειρηματική δραστηριότητα και ταυτόχρονα πως αμείβει τα δικά της παιδιά και μάλιστα εν μέσω “οικονομικής κρίσης” Ποιάς κρίσης; Υπάρχει ένας δημιουργημένος φορολογικός παράδεισος που όμως εκεί έχουν πρόσβαση μόνον οι προύχοντες του πλανήτη. Οι εξοργιστικές αμοιβές και τα απίστευτα προνόμια των ευρωβουλευτών, καθώς επίσης των υπαλλήλων του φορολογικού παραδείσου των Βρυξελλών, του Ευρωκοινοβουλίου, τεκμηριώνουν την ανοησία των πολιτών της Ευρωζώνης.

Μυστικές συμφωνίες μεταξύ του Δουκάτου του Λουξεμβούργου και μιας από τις μεγαλύτερες, παγκοσμίως, ελεγκτικές εταιρείες, που βοήθησε πολυεθνικούς κολοσσούς να εξασφαλίσουν ευνοϊκές φορολογικές αποφάσεις. Με τον τρόπο αυτό, οι εταιρείες αυτές εξασφάλισαν φορολογική ασυλία, εξοικονομώντας ανυπολόγιστα, αλλά τερατώδη ποσά σε φόρους που όφειλαν να πληρώσουν στα δημόσια ταμεία των κρατών-μελών της ευρωζώνης. Δεν μπορεί να ισχυριστεί κανείς, αυτόχρημα, ότι η ελληνική παραφυάδα της ελεγκτικής αυτής εταιρείας, έχει εμπλοκή σ’ ετούτην την «νόμιμη» εξαπάτηση των ευρωπαϊκών κοινοτήτων μας. Άλλωστε, έχουμε αρχίσει από καιρό να εμπεδώνουμε τους νέους τρόπους του πολιτεύεσθαι στην Γηραιά Ήπειρο: «Ο,τι είναι νόμιμο είναι και ηθικό», πράγμα που, κατά τα φαινόμενα, δεν αφορά μόνο στα καθ’ ημάς αλήστου μνήμης, αλλά και στον άρτι εκλεγέντα Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που μεταπήδησε στη νέα του θέση από την πρωθυπουργία του Δουκάτου του Λουξεμβούργου!

Κομισιόν μια «αυτοδημιούργητη φορολογική όαση» Ο βασικός μισθός των ευρωβουλευτών είναι 7.956,87 € μηνιαία, στον οποίο προστίθεται το αφορολόγητο ποσόν των 4.299 € για διάφορα έξοδα – συνολικά λοιπόν 12.255,87 €. Εκτός αυτού, οι «προστάτες της Δημοκρατίας» έχουν στη διάθεση τους 21.209 € κάθε μήνα, για τις αμοιβές συνεργατών τους στις Βρυξέλλες, στο Στρασβούργο ή στις χώρες τους – όπου συνήθως προσλαμβάνουν συγγενείς τους, με πολύ μικρότερα ποσά, παρακρατώντας αυτά που περισσεύουν, κρυφά φυσικά, για τον εαυτό τους.
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ο κάθε ευρωβουλευτής δικαιούται το ποσόν των 304 € για κάθε ημέρα, όπου καταχωρείται στον κατάλογο των συμμετεχόντων στις συνεδριάσεις των Βρυξελλών ή του Στρασβούργου. Επί πλέον, λαμβάνει επίδομα κατοικίας ύψους 15% επί του βασικού του μισθού – δηλαδή, 1.193,53 € μηνιαία, για το χώρο διαμονής του. Τέλος, 607 € μηνιαία για αποζημίωση δαπανών (ο αντιπρόεδρος 911 €, ο πρόεδρος 1.418 €), καθώς επίσης επίδομα τέκνων ύψους 300 € για κάθε παιδί. Η ετήσια άδεια των ευρωβουλευτών είναι μεγαλύτερη των δέκα εβδομάδων – ενώ το αίτημα ενός κόμματος τον Ιούνιο του 2013, το οποίο πρότεινε τη μείωση της άδειας, απορρίφθηκε με 508 ψήφους κατά. Υπάρχει λοιπόν πράγματι ο επίγειος παράδεισος σε μία «αυτοδημιούργητη φορολογική όαση», στην οποία κανένας δεν έχει την παραμικρή ευθύνη.

Αλλά ας μην ξαναλέμε τα ίδια: ό,τι είναι νόμιμο, είναι και ηθικό. Νομίμως φοροαποφεύγουν οι επιχειρηματικοί αυτοί κολοσσοί αρά είναι και ηθικά αποδεκτό να πεθαίνουν άνθρωποι στην Ελλάδα των μνημονίων, από την έλλειψη αυτών των πόρων που στερείται το Δημόσιο ταμείο."

απόσπασμα από άρθρο του terra papers

 
Διάβασε και τούτα:
 ΣΚΕΨΕΙΣ ΠΑΝΩ Σ'ΕΝΑ ΑΡΘΡΟ: "Σε κατοχή μέχρι το 2052"
 Δεν ήξερες για το "TTP"; Ας μάθουμε τι συμφώνησαν για τη νέα "δημοκρατική φόρμουλα" στη ζωή των κοινωνιών...
 Μια "καρδιά" από γυαλί...
  Η διαπλανητική ανωμαλία του παγκόσμιου οικονομικού μοντέλου! 
 ΣΚΕΨΕΙΣ ΠΑΝΩ Σ'ΕΝΑ ΑΡΘΡΟ: "Η καμπύλη του Laffer και η Ελλάδα!"
 Η προκλητική "μοναξιά" τους..