ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Σάββατο 1 Αυγούστου 2015

Η πραγματική λίστα με τους Προδότες

(σχόλιο: αν και γράφτηκε πριν λίγα μόλις χρόνια, παραμένει επώδυνα και σκληρά ειλικρινές και επίκαιρο. Και ίσως στη μικρή αλλά ηχηρή "λίστα των προδοτών", ακριβώς κάτω από τον τίτλο του άρθρου, να απουσιάζει ένα ακόμη, πιο πρόσφατο, όνομα πολιτικού (και του στενού του κύκλου) που πρόσφερε πολιτική στέγη σε ουκ ολίγους "υπηρέτες"  της πασοκικής πολιτικής νοοτροπίας και πράξης...)


  • Η πραγματική λίστα με τους Προδότες (Ι) (εναλλακτικός τίτλος: ΠΑΣΟΚοκρατία) 

Σίγουρα ξεκινάς το διάβασμα περιμένοντας να δεις εδώ μέσα ονόματα όπως Παπανδρέου, Μητσοτάκης, Καραμανλής, Πάγκαλος, Βενιζέλος, Σαμαράς, Κουβέλης κλπ.


Θα σε απογοητεύσω.

Συνέχισε όμως το διάβασμα, μπορεί να αναγνωρίσεις και το δικό σου όνομα στη λίστα με τους προδότες.

 Μα, θα μου πεις, οι πολιτικοί δεν είναι οι προδότες; Με πρώτο και καλύτερο τον Γιωργάκη, που μας είπε "λεφτά υπάρχουν", πως "θα ενισχύσει την οικονομική δραστηριότητα", "θα δώσει επίδομα αλληλεγγύης", "θα αυξήσει τα χρήματα του προϋπολογισμού για την υγεία και την παιδεία", "θα φτιάξει ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα", "δεν θα αυξήσει τον ΦΠΑ", "δεν θα παγώσει τους μισθούς για να μην παγώσει η αγορά", "δεν θα επιβάλλει κανένα νέο φορολογικό βάρος στα μεσαία και χαμηλά εισοδήματα", πως "το ΔΝΤ θα είναι καταστροφή για τον τόπο", ενώ τελικά λεφτά δεν υπήρχαν, και ο Παπανδρέου συζητούσε για την είσοδο της Ελλάδας στο ΔΝΤ πριν καν εκλεγεί; Αυτός δεν είναι ο προδότης;

Σοβαρά; Θεωρείς προδότη τον Παπανδρέου; Που γεννήθηκε στο St. Paul της Minnesota στις U.S. of A.; Που πολιτογραφήθηκε με το όνομα George Jeffrey Papandreou; Με μητρική γλώσσα τα english; Με πατέρα τον μετέπειτα πρωθυπουργό, τον Αντρέα της Αλλαγής, που κατείχε πανεπιστημιακή έδρα στο University of Minnesota; Με παππού τον Γέρο της Δημοκρατίας, πρώην πρωθυπουργό επίσης, τον Γεώργιο Παπανδρέου, από το Καλέντζι της Αχαΐας;


Θεωρείς προδότη τον Γιωργάκη που είναι σπουδαγμένος στο Amherst College της Massachusetts των U.S.A.; Με μεταπτυχιακό από το London School of Economics της Great Britain; Με μεταπτυχιακό στη Stockholm της Sweden, και μεταπτυχιακές σπουδές στο Harvard των United States;


Τί ακριβώς πρόδωσε; Τη μόρφωσή του; Τη γλώσσα του; Τη γενιά του; Την πατρίδα του; Το "τζάκι" του; Την καριέρα του; Τον εαυτό του; Την τάξη του;


Όχι φίλε μου, πετυχημένος είναι σε όλα. Βουλευτής, Υπουργός, Πρωθυπουργός, Πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς. Ανάμεσα στους FP (Foreign Policy) Top 100 Global Thinkers. Τώρα δίνει συνεντεύξεις στο BBC και διαλέξεις στο Harvard.


Όχι φίλε μου, Τίποτα από αυτά που λες δεν πρόδωσε. Μορφώθηκε στα πιο ονομαστά εκπαιδευτικά ιδρύματα, μιλάει αγγλικά που θα ζήλευε κι ο Bush, μπήκε στην πολιτική πολύ νεαρός, τίμησε τη γενέτειρά του, τίμησε τα επώνυμά του (και το Παπανδρέου και το Papandreou), έβγαλε φράγκα πολλά από την πολιτική του καριέρα, είναι περήφανος για τον εαυτό του, και τίμησε την τάξη του όσο λίγοι στον κόσμο.


Ξέρεις ποιος είναι αυτός που πρόδωσε την τάξη του; Τους συμπολίτες του; Την κοινωνία στην οποία ανήκει; Δεν χρειάζεται να σου πω, ε;


Θυμάσαι τα συνθήματα με τα οποία βγήκε το Πανελλήνιο ΣΟσιαλιστικό Κίνημα του Ανδρέα Παπανδρέου, το 1981, με ένα άφταστο ποσοστό της τάξης του 48%;


Όχι;


Θα σου τα θυμίσω εγώ:


"ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο",


και


"Έξω οι Βάσεις του Θανάτου".


Την επόμενη των εκλογών,


έφυγε η Ελλάδα από την ΕΟΚ;


Όχι!


Έφυγε η Ελλάδα από το ΝΑΤΟ;


Όχι.


Έφυγαν από την Ελλάδα οι Αμερικανικές Βάσεις;


Όχι…


Τί έκανε τότε το ΠΑΣΟΚ την επόμενη των εκλογών;


Θυμάσαι;


Όχι, ε;


Θα σου θυμίσω εγώ:


Κυκλοφόρησε το πεντοχίλιαρο. Αυτό έκανε.


Κι εσύ τί έκανες τότε;


Θυμάσαι;


Δεν θυμάσαι…


Θα σου θυμίσω εγώ:


Πήρες τα πεντοχίλιαρα και τα έφαγες στα σκυλάδικα.


Πήρες τα πεντοχίλιαρα και τα έκανες έγχρωμες τηλεοράσεις.


Πήρες τα πεντοχίλιαρα και τα έκανες μερσεντέ.


Πήρες τα πεντοχίλιαρα, και τα έκανες αυθαίρετα.


Και πήγες και στον Πάγκαλο και ζήτησες κι άλλα.


Του ζήτησες μετάθεση για το παλικάρι σου. Το καμάρι σου. Το γιόκα σου.


Του ζήτησες δουλειά στο δημόσιο για το αστέρι, το μανάρι σου, την κόρη σου.


Του ζήτησες νομιμοποίηση για το πανέμορφο αυθαίρετό σου που είναι μέσ’ τα έλατα!


Του ζήτησες να μη σε ελέγξει η εφορία.


Του ζήτησες, του ζήτησες, του ζήτησες…


Του ζήτησες μέχρι και να σου σβήσει τις κλήσεις.


Και εσύ τί του έδωσες θυμάσαι;


Την ψήφο σου;


Όχι, αυτό είναι το λιγότερο.


Του έδωσες τη σιωπή σου.


Του χάρισες τη μνήμη σου.


Του έδωσες την πολιτική σου συνείδηση.


Και του έδωσες τη συνενοχή σου.


Που αργότερα, φυσικά, θα την επικαλεστεί ο Πάγκαλος.


Και θα σου πει:


"Μαζί τα φάγαμε τα λεφτά"


Και τότε θα κάνεις μόκο.


Τί να πεις;


Και εξοργίζεσαι.


Και τον λες προδότη.


Αλήθεια τί πρόδωσε;


Μην ξαναρωτήσω τα ίδια…


Τί πρόδωσε; Τον παππού του; Την τάξη του;


Ο προδότης είσαι εσύ φίλε μου.


Εσύ πρόδωσες.


Πρόδωσες την αξιοπρέπειά σου,


Πρόδωσες τους έντιμους συμπολίτες σου,


Πρόδωσες το (όποιο) ήθος σου,


Πρόδωσες την τάξη σου.


Κι όταν ο Σημίτης σου είπε για την ισχυρή Ελλάδα του Ευρώ και των Ολυμπιακών;


Τί έκανες τότε;


Θυμάσαι;


Ξέρω, δεν Θυμάσαι,


Και πρέπει να σου θυμίσω εγώ:


Χώθηκες στις κατασκευαστικές για τα Ολυμπιακά Ακίνητα.


Πήρες πιστωτικές.


Πήρες δάνεια.


Πήρες καταναλωτικά δάνεια.


Και πήρες και διακοποδάνεια.


Πήρες τηλεόραση πλάσμα (μεγαλύτερη από την κουνιάδα).


Και πήρες αυτοκίνητα στα παιδιά σου.


Και έπαιξες στο χρηματιστήριο.


(Όπως σου είπε να κάνεις ο Σημίτης)


Για να βγάλεις φράγκα χωρίς να δουλεύεις.


Και μετά τον ήπιες.


Και τότε είπες τον Σημίτη προδότη.


Προδότης όμως είσαι εσύ φίλε μου.


Πρόδωσες για άλλη μια φορά την τάξη σου,


Πρόδωσες τους συμπολίτες σου.


Πρόδωσες το μέλλον σου.


Και πρόδωσες το μέλλον των παιδιών σου.


Πρόδωσες την όποια εξυπνάδα σου είχε απομείνει.


Δεν ήσουν όμως έξυπνος φίλε,


Πονηρός ήσουν.


Αλλά οι άλλοι που λες προδότες ήταν πιο πονηροί από εσένα.


Στην πουτάνα πουτανιές ρε φίλε;


Η πρώτη λίστα των προδοτών λοιπόν, περιλαμβάνει όσους ψήφισαν δύο φορές, ή και περισσότερες, ΠΑΣΟΚ. Το οποίο φάνηκε από την πρώτη του διακυβέρνηση πως όχι μόνο Σοσιαλιστικό δεν είναι, ούτε φυσικά Κίνημα (κόμμα είναι), αλλά ούτε καν Πανελλήνιο, αφού προασπίζεται τα συμφέροντα του Ελληνικού κεφαλαίου και μόνο.


Κι αν νομίζεις πως έβγαλες κι εσύ λεφτά από το ΠΑΣΟΚ, να σου πω και κάτι τελευταίο:


Τα πεντοχίλιαρα που πήρες από το ΠΑΣΟΚ, ήταν η μίζα σου, Προδότη.


το διαβάσαμε στο Διογένη το σκύλο

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου