Όταν μιλούσαμε για "ενωτικό μέτωπο", ενόψει των εξελίξεων, εννοούσαμε (κάτι που δεν χρειαζόταν πιστεύουμε περισσότερες επεξηγήσεις) σαφώς περί ένωσης σε επίπεδο κόσμου και δυνάμεων από τα κάτω, ανεξαρτήτως κομματικών και ιδεολογικών πεποιθήσεων και προτιμήσεων. Ανθρώπων που παλεύουν ενάντια σε μικρούς "θεούς" (=κερδοσκόπους-τοκογλύφους-εγχώριους καταχραστές του δημόσιου χρήματος-εργοδότες που θησαυρίζουν από τις καταστάσεις) και δαίμονες(=μια συμμορία τεχνοκρατών και γραφειοκρατών που αντιμετωπίζουν τους λαούς ως σφάγια και αναλώσιμα πιόνια στην ταμειακή μηχανή τους).
Κι όταν λέμε ότι αυτό έπραξε η κυβέρνηση, αμέσως μετά το θετικό αποτέλεσμα γι'αυτήν, εννοούμε περί διαστρέβλωσης της σημασίας του. Ή να πούμε περί "λαθεμένης ανάγνωσης";
ΔΕΝ νομιμοποιείσαι, παρά την "καλή σου ενωτική διάθεση" λόγω "εθνικής προσπάθειας" ή τη χριστιανικού τύπου συγχώρεση (παρά τη δηλωμένη αθεΐα σου) και στις υβριστικές έως και βαρύτατα προσβλητικές δηλώσεις τους για τους χειρισμούς έως και το ποιόν το δικό σου και της κυβέρνησής σου. Εκτός κι αν στο δημοψήφισμα είχες και μια άλλη παράγραφο, με ψιλά γράμματα, όπου το "Όχι" σήμαινε και μεγαλόψυχη συγχώρεση των πεπραγμένων όλων αυτών των σαπισμένων φρούτων...
ΔΕΝ νομιμοποιείσαι να χρίζεις ισότιμους συνομιλητές αυτούς που τα τελευταία χρόνια επιχείρησαν να αποτεφρώσουν την κοινωνία και κυρίως τα ασθενέστερα στρώματά της (τα οποία και δηλώνεις ότι υπερασπίζεσαι και προστατεύεις!) και να ξεσκίσουν ό,τι είχε απομείνει από το μπαλωμένο ένδυμα της δημοκρατίας. Με κάθε τρόπο, παρανοϊκό χαράτσι και δολοφονικό φόρο, αυταρχικές μεθοδεύσεις και ενορχηστρωμένο εξευτελισμό του συντάγματος με βομβαρδισμό "πράξεων νομοθετικού περιεχομένου" και παράτυπων και παράνομων τροπολογιών.
Πρωτίστως, ΔΕΝ νομιμοποιείσαι γιατί ο ίδιος ο κόσμος, που το βράδυ του δημοψηφίσματος ύμνησες το κουράγιο και επαίνεσες τη θέλησή του, σου έδωσε αυτό το ποσοστό κάνοντάς σου συνάμα σαφές (εκτός κι αν εσύ κάνεις πώς δεν κατάλαβες) την αηδία του απέναντι σε αυτές τις δυνάμεις του ψεύδους-της τρομοκράτησης-της εσχάτης προδοσίας που εσύ κάλεσες σε συνάντηση και απόπειρα σύγκλισης, μαζί τους. Με αυτούς. Αυτούς! "Τα φίδια στον κόρφο", την επώδυνα δοκιμασμένη και θανάσιμα αποτυχημένη "συνταγή", αυτούς που οκόσμος ήθελε να στείλει μια και καλή στη δεξαμενή των δύσοσμων αποβλήτων της Ιστορίας (του).
Αλλά εσύ κρίνεις πως τα εγχώρια αγκάθια μπορούν και να μεταμορφωθούν, έστω και προσωρινά, σε ρόδα.
Όπως και... ευελπιστείς! Πως η πιο αυταρχική, αντιλαϊκή και ισοπεδώτρια κάθε δημοκρατικού θεσμού(βλέπε περί "Κομισιόν"), μισάνθρωπη, κυνική, μη εκλεγμένη θεσμικά και μυστικοπαθής(βλέπε περί οργάνου με τον τίτλο "Eurogroup"), οργανωμένη πάνω σε μια επικίνδυνα αποδομητική αντίληψη περί οικονομίας, προστάτιδα της υψηλής κερδοσκοπίας και τοκογλυφίας με πολυεθνικά και γεμάτα "χρηματοπιστωτικό κύρος" ονοματεπώνυμα, αυτού του είδους η εξουσία με αυτής της νοοτροπίας τους "θεσμούς" θα το ξανασκεφτεί καλύτερα στη νέα διαπραγμάτευση. Υιοθετώντας αντιλήψεις περί "κοινωνικής δικαιοσύνης".
Χμ...
ανιχνευτής
ΥΓ: την Κυριακή αποφάσισα κι εγώ να επισκεφτώ ένα εκλογικό τμήμα και να σταυρώσω το κουτάκι με το "ΟΧΙ". Αυτό όμως σε καμία περίπτωση δεν σήμαινε και..."γιατί όχι;"
Γιατί μια "δημοκρατία", που θέλει να έχει στοιχειώδη σεβασμό στον εαυτό της και τους θεσμούς της, όχι μόνο δεν τσαλαπατά την προσωπικότητα των πολιτών της, αλλά και θωρακίζει τις άμυνές της απέναντι σε αυτούς που έχουν αποδείξει ότι την επιβουλεύονται και την περιφρονούν και τους τιμωρεί παραδειγματικά.
Ή.."όχι";
@
ΑπάντησηΔιαγραφή"ΔΕΝ νομιμοποιείσαι γιατί ο ίδιος ο κόσμος, που το βράδυ του δημοψηφίσματος ύμνησες το κουράγιο και επαίνεσες τη θέλησή του, σου έδωσε αυτό το ποσοστό κάνοντάς σου συνάμα σαφές (εκτός κι αν εσύ κάνεις πώς δεν κατάλαβες) την αηδία του απέναντι σε αυτές τις δυνάμεις του ψεύδους-της τρομοκράτησης-της εσχάτης προδοσίας που εσύ κάλεσες σε συνάντηση και απόπειρα σύγκλισης, μαζί τους. Με αυτούς. Αυτούς! "Τα φίδια στον κόρφο", την επώδυνα δοκιμασμένη και θανάσιμα αποτυχημένη "συνταγή", αυτούς που οκόσμος ήθελε να στείλει μια και καλή στη δεξαμενή των δύσοσμων αποβλήτων της Ιστορίας (του)."
Έτσι ακριβώς. Το μή τοξικό (όπως μου αρέσει να το αποκαλώ) κομμάτι του πληθυσμού, που αψήφισε την μηντιακή και εργοδοτική terrorganda, πρέπει όχι μόνο να μην κλείσει το μάτι που μισάνοιξε, αλλά να ανοίξει και το άλλο. Να περιφρουρήσει και να επιβάλλει ΜΕ ΟΠΟΙΟΝ ΤΡΟΠΟ ΝΟΜΙΖΕΙ την επιλογή του για κοινωνική δικαιοσύνη στη χώρα (γιατί για μένα αυτό σημαίνει το "όχι", όπως κι αν ερμηνευθεί). Να μην αποκοιμηθεί. Π.χ. να απαιτήσει κι άλλο δημοψήφισμα για όποια "συμφωνία" του φέρουν.
Αν μή τί άλλο, είναι κάβλα να μην μπορούν να κάνουν τίποτα χωρίς εσένα...
Όπως τα λες περί ανοιχτών (και υποψιασμένων) ματιών.Όσο για αυτή την κάβλα που λες, ναι! είναι του τύπου "καβλώνω άρα υπάρχω!" Σκέψου αυτή την "πειραγμένη ρήση" απαλλαγμένη από τη σεξουαλική φόρτιση και ενδεδυμένη με την ποιότητα εκείνης της ευδαιμονίας που προσφέρει στον άνθρωπο μια ριζικά και κατηγορηματικά (διαρκώς εξελισσόμενη) ανθρωποκεντρική κοινωνικοπολιτική συνθήκη!
Διαγραφή