ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Τετάρτη 19 Φεβρουαρίου 2014

Πρόλογος του νέου σχολικού εγχειριδίου "Αστυνομικής Αγωγής του Υπήκοου"


(που κατάφερε να προμηθευτεί πρώτος ο ανιχνευτής)

η εικόνα του εξώφυλλου:
Πρόλογος του νέου σχολικού εγχειριδίου "Αστυνομικής Αγωγής του Υπήκοου", για όλους τους μαθητές του Ραγιαδιστάν:

"Αγαπητέ μαθητή, μαθήτρια! Ζούμε σε δύσκολες εποχές, όπου ό,τι πιο πολύτιμο έχει το κράτος μας και η κοινωνία μας είναι οι κανόνες που πρέπει από τρυφερή ηλικία να ενστερνίζονται όλοι και να σέβονται. Κανόνες προσαρμοσμένοι στο πνεύμα των εποχών και της αγοράς εργασίας. Και προστατευμένοι από την ομπρέλα της νομιμότητας, εμπνευσμένης από την ακούραστα εργαζόμενη υπέρ της τάξης και ευημερίας κυβέρνησής μας και την οποία όλοι μα όλοι πρέπει να τηρούν απαρέγκλιτα! Σύμφωνα και με το λιτό κι απέρριτο αρχαίο σπαρτιατικό πνεύμα (τον ηρωισμό του θαυμάσατε σίγουρα και στην διάσημη πατριωτική ταινία "300") θα πρέπει να μάθετε ότι οι άνθρωποι μπορούν να ζήσουν και με λίγα-μα πολύ λίγα. Και σύμφωνα με τις εκκλησιαστικές διδαχές-στυλοβάτες της παράδοσής μας, ακόμα κι αν νιώσετε ότι γίνεστε αντικείμενο "κακοδιαχείρισης" στα χέρια των αυριανών σας εργοδοτών, μη λησμονείτε ποτέ ότι όλοι είμαστε ίσοι στα μάτια του δίκαιου θεού και στα χλοερά τοπία της αιώνιας ζωής μετά τη μίζερη επίγεια ζωή.
 Ωστόσο σε κάθε ευνομούμενη Πολιτεία και μέσα στον ευωδιαστό κήπο της ασφάλειας και συνοχής της, πάντα δυστυχώς θα ξεφυτρώνουν κάποια αγριόχορτα. Κάποια ζιζάνια που μόνο στόχο έχουν να σπείρουν τη διχόνοια στην κοινωνία, να βάλουν επικίνδυνες ιδέες στα μυαλά ειδικά εσάς των νεότερων και να απορυθμίσουν τις μεταρρυθμίσεις που βελτιώνουν το πρωτογενές πλεόνασμα της σθεναρά μαχόμενης οικονομίας μας και την εύρυθμη λειτουργία των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων της. Οπότε, εμείς η συγγραφική ομάδα του εγχειριδίου με την ευγενική χορηγία του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, νιώθουμε την ανάγκη να αναφέρουμε περιεκτικά κάποιες βασικές αρχές που πρέπει να διέπουν τη σημερινή μαθητιώσα κι αυριανή κοινωφελώς κι ενοικιαζόμενα εργαζόμενη νεολαία της χώρας που είχε την τιμή να γεννήσει κάποτε τη δημοκρατία. Πιο βαθιές προσεγγίσεις και οδηγίες προσαρμογής στα νέα δεδομένα, όπως αυτά διαμορφώνονται μέσα στους φιλόξενους κι αλληλέγγυους κόλπους της Μητέρας-Ευρωπαϊκής Ένωσης υπό την γενική εποπτεία των φωτισμένων Γερμανών συμμάχων μας, θα έχετε την τύχη να επεξεργαστείτε στις σελίδες των ενοτήτων αυτού του ελπίζουμε ωφέλιμου πονήματος.
 Έχουμε και λέμε το λοιπόν:

1) Αν αντιληφθείτε συμμαθητές σας ή άλλους μαθητές, εντός κι εκτός σχολικού χώρου, να είναι φορείς διαλυτικών, σαν τα παρασιτικά ζιζάνια, ιδεών κι αμφισβητήσεων έως και χλευαστικών σχολίων για τους κανόνες ασφάλειας και κοινωνικής τάξης, αλλά και για τις πατριωτικές επιδιώξεις των κεφαλών της κοινωνίας μας, ή αν μάθετε πως έχουν συμμετοχή σε παντός είδους πορείες/διαδηλώσεις, ή συμμετοχή ή επαφή με άτομα που δραστηριοποιούνται σε άνομες εστίες λεγόμενης "αυτοοργάνωσης και αυτοδιαχείρισης"- προσοχή σε αυτούς τους εχθρικούς για την κοινωνική συνοχή κι εθνική ασφάλεια όρους!
 ..δεν έχετε παρά:
  • αν βρίσκεστε εκτός σχολικού χώρου να απευθυνθείτε αμέσως στους γονείς σας και όλοι μαζί, κάτι που επιβεβαιώνει τη νομιμοφροσύνη και των γονέων σας, να το καταγγείλετε με όποια απαραίτητη διευκρίνηση σας ζητηθεί, στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής σας.
  • αν βρίσκεστε εντός σχολικού χώρου, να επιδείξετε ύψιστη πατριωτική προθυμία και να το καταγγείλετε αμέσως στον πρόθυμο διευθυντή/-ια (αλλίμονό τους έτσι και δεν είναι) της σχολικής μονάδας. Αν δεν σας ακούσει και σας διώξει, δεν έχετε παρά να απευθυνθείτε με τους κηδεμόνες σας στο Α.Τ. της γειτονιάς. Ο διευθυντής/-ια του σχολείου οφείλει να προβεί στις απαραίτητες ενέργειες άμεσης ενημέρωσης των αστυνομικών αρχών της περιοχής. Για να προσαγάγουν τάχιστα τους επίδοξους ταραξίες και ίσως αυριανούς τρομοκράτες και τους γονείς, και αν χρειαστεί και λοιπούς συγγενείς, στο αστυνομικό τμήμα για ενδελεχή έλεγχο.
2) Σε περίπτωση κατάληψης της σχολικής μονάδας, δράστε έξυπνα σαν τον πολυμήχανο μακρινό πρόγονό μας Οδυσσέα. Απευθυνθείτε πρώτα στην Ασφάλεια για να λάβετε οδηγίες και ταχύτατη εκπαίδευση (μια ευγενική προσφορά γνώσεων και δεξιοτήτων εκ μέρους των Αρχών που μπορεί να αποβεί πνευματικά και κοινωνικά πολύτιμη και επαγγελματικά χρήσιμη για το μέλλον σας!), πάνω στο σχέδιο "Δούρειος Ίππος". Είναι εμφανής η αδυναμία των ιθύνοντων νοών του τόπου μας να δίνουν μυθολογικό κύρος στα "πρότζεκτ" τους, όπως στη θρυλική πια επιχείρηση με την ονομασία "Ξένιος Ζευς". Στη συνέχεια συμμετέχετε κι εσείς στην κατάληψη της σχολικής σας μονάδας, με στυλ ένθερμου υποστηρικτή της και κάνετε το καθήκον σας απέναντι στο κοινωνικό όφελος και εναρμονισμένοι στις παραδόσεις και τις αρχές των πολιτικών και πνευματικών ταγών κι ευεργετών του τόπου μας: ακούστε με προσοχή ό,τι λέγεται, παρατηρήστε με γερακίσιο βλέμμα ό,τι κι όποιον κινείται, συλλέξτε κάθε πολύτιμο στοιχείο και όταν νιώσετε έτοιμοι, είτε έχει λήξει η κατάληψη είτε όχι, ενημερώστε αμέσως και με κάθε λεπτομέρεια τους εκπαιδευτές σας!

Και στις δυο παραπάνω περιπτώσεις, η βοήθεια σας στο κράτος και την κοινωνία μας θα είναι υπερπολύτιμη κι εσείς άξιοι θαυμασμού κι επαίνων. Που θα σας αποδοθούν σε ειδική, σεμνή, εχέμυθη και μεταξύ ομοϊδεατών και υποχρεωτική για εσάς και την οικογένειά σας βραδιά προς τιμήν σας, στο πνευματικό κέντρο του δήμου της περιοχής σας! Αν αρνηθεί να το διαθέσει ο δήμαρχος και άρα βρεθεί στη μαύρη λίστα της έννομης τάξης, η εκδήλωση θα λάβει χώρα σε κάποια άλλη αίθουσα που θα μισθωθεί με χρήματα της οικογένειάς σας, τα οποία και θα πάνε κι αυτά στον ιερό στόχο της "βιωσιμότητας του εθνικού χρέους"!

Αγαπητά μου παιδιά μην ξεχνάτε: Το καθήκον όλων είναι να είμαστε συνειδητοποιημένοι πολίτες με δικαιώματα που δεν πρέπει να υπερβαίνουν το καλό της χώρας και να φαινόμαστε αχάριστοι ως λαός απέναντι στους γενναιόδωρους δανειστές μας! Είναι κι αυτό ένα δείγμα υψηλών ηθικών αξιών και συνέχισης του πολιτισμού μας. Τα μνημεία κι έργα τέχνης του οποίου η Πολιτεία υπόσχεται να απαλλοτριώσει τελευταία όλων για να φανεί συνεπής και έντιμη απέναντι στα χρέη της. Όπως οφείλετε κι εσείς να είστε με τα χρέη σας απέναντι στην Πολιτεία!

Καλή πρόοδο! Πάντα μέσα στο πνεύμα και τους κόλπους της νομιμότητας! "

(Διαβάστε κι αυτό: Αλληλεγγύη στους διωκόμενους μαθητές του 2ου ΓΕΛ Κερατσινίου που μόνο για γέλια δεν είναι!)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου