ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Τετάρτη 11 Δεκεμβρίου 2013

Η τραπεζική κατάρα της χρηματοοικονομικής παγκόσμιας φυλακής


«Δώστε μου τον έλεγχο τον νομίσματος μιας χώρας και δεν με νοιάζει ποιος κάνει τους νόμους της»
Mayer Amshell Rothschild



 Federal Reserve bank, Federal Reserve system of US, Central banking system of the United States. Μερικά από τα ονόματα και τους χαρακτηρισμούς πίσω από τις οποίες κρύβεται η ιδιωτική εταιρεία αυτή που από το 1913 λυμαίνεται το οικονομικό σύστημα της Αμερικής και κατ επέκταση το παγκόσμιο, δημιουργώντας τις οικονομικές κρίσεις και ανόδους.
 Έχει πάρει από το Αμερικανικό κράτος την διαχείριση του νομίσματος, με αποτέλεσμα να εκδίδει χαρτονομίσματα και ομόλογα να δανείζει το κράτος και τους πολίτες τα ίδια τους τα χρήματα τα οποία δημιουργεί από το τίποτα, με κόστος μόνο το χαρτί που τυπώνει.

"... Δηλαδή ο λαός νομίζει ότι οι κυβερνήσεις τυπώνουν τα χρήματα και τα δανείζει η μια στην άλλη δημιουργώντας η μια χρέος στην άλλη, αλλα τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα ακόμα και από αυτό.
Ετσι οδηγήθηκε η Αμερική στα λίγα χρόνια λειτουργίας της επιχείρησης με το ονομα FED (Το αντίστοιχο για την Ευρώπη ΕΚΤ) να χρωστά ΠΟΛΛΑ τρισεκατομμύρια δολαρίων και να είναι συνέχεια στα πρόθυρα της χρεοκοπίας.
Οι πολίτες να μαστίζονται απο βαρύτατη φορολογία, ανεργία, η εφορία, δημόσιες υπηρεσίες και οι τράπεζες να κατασχέτουν την περιούσια τους.
ΑΜΕΡΙΚΗ: Στα πρόθυρα της χρεοκοπίας: http://youtu.be/2u3ONrMoEWY 

Τα ίδια ακριβώς που συμβαίνουν σήμερα στην Ευρώπη, με την δημιουργία της ΕΚΤ τράπεζας και άλλων κεντρικών οργανισμών που δεν ανήκουν στα κράτη, αλλά πήραν ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΕΓΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ τις εξουσίες που είχαν τα κράτη, καταδυναστεύοντας τα με την ίδια τακτική που καταδυναστεύουν τις ΗΠΑ.
Με τη δικαιολογία κάποιου οφέλους σε κάνουν να θεωρείς δεδομένα πράγματα που ούτε ότι όφελος που χρησιμοποιούν βιτρίνα τους έφεραν και στην πράξη φαίνονται αυτά τα οποία κάνουν, αρκεί να δεις καθαρά την πηγή του προβλήματος και να μην το θεωρείς δεδομένο, προσπαθώντας να πληρώσεις ενα χρέος που δεν χρωστάς.
Αυτό που φοβούνται είναι να μην ξυπνήσουν μια μέρα οι άνθρωποι και ν αρχίσουν να ψάχνουν ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ την πληροφορία, ν' αρχίσουν να βλέπουν εκεί που δεν τους δείχνουν και να σκέφτονται το αυτονόητο. ΠΟΣΟ ΝΟΜΙΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΒΙΩΣΗ ΤΩΝ ΚΡΑΤΩΝ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΝΑ ΔΑΝΕΙΖΟΝΤΑΙ ΕΝΤΟΚΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΑΠΛΑ ΤΑ ΤΥΠΩΝΟΥΝ (ΔΕΝ ΤΑ ΕΧΟΥΝ, ΑΠΛΑ ΤΑ ΤΥΠΩΝΟΥΝ, ΑΝΤΙ ΝΑ ΤΑ ΤΥΠΩΝΕΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΟΥ ΟΠΩΣ ΟΦΕΙΛΕΙ. ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΥΠΟΔΟΥΛΩΝΕΤΑΙ ΣΕ ΕΝΑ ΧΡΕΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΞΕΧΡΕΩΣΕΙ ΠΟΤΕ)
Γιατί, αφού δανείζεσαι έντοκα και το χρέος σου πολλαπλασιάζεται πώς θα επιστρέψεις πίσω περισσότερα από αυτά που δανείσθηκες;



Τα σημεία λοιπόν είναι δυο που πρέπει να ψάξει κάποιος:
Αν οι κυβερνήσεις τυπώνουν χρήματα για να καλύπτουν τις ανάγκες τους -όπως οφείλουν- η αν τα δανείζονται απο αυτόν που απλά τα τυπώνει.
Σκεφτείτε απλά αν μπορεί να επιστρέψει πίσω μια κυβέρνηση περισσότερα χρήματα στο νόμισμα της, απο αυτά που δανείσθηκε (αφού μόνη της έχει παραχωρήσει σε άλλη υπηρεσία το αποκλειστικό δικαίωμα της εκτύπωσης και παραγωγής των χρημάτων της και δεν μπορεί πλέον να το τυπώνει η ίδια για να εξωφλήσει το χρέος και κυρίως τους τόκους που δεν εχουν καν τυπωθεί).

Τα παραπάνω στοιχεία τα αντλήσαμε από τις  kataggelies

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου