ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Σάββατο 23 Νοεμβρίου 2013

Eτοιμάσου για τα παλλιροιακά κύματα του μέλλοντος, "κοσμοπολίτη αυτοματοποιημένε άνθρωπε"!





" Screechin' useless martyrs hangin' naked upon the cross, yeah
They would have you believe that the lie they shriek that all is lost
Forget their logical desperation, utilize your imagination
The future's here, right now, if you're willing to pay the cost
The power-crazy leaders who control your very fate
They would twist your will, steal your life and sell your soul away, yeah
If you're drifting or wandering lost
You're the perfect target for the double cross
Freedom's yours, right now, if you rule your own destiny, yeah
Here he comes, the cosmopolitan enemy, yeah
Yes, sir, here they come, interstellar diplomatsSome say, the truth was meant to be hidden
Others maintain, nothing is forbidden
The key to the mystery
And our mind explodes in a post-atomic dawn
The future breaks like a tidal wave, engulfing everyone
Confusion and chaos, the trauma of birth
A strange new day for the people of Earth
Traditions burned away by that rising sun "

{Από το  "Future | Now" της φοβερής και τρομερής Hard Rock/Protopunk μπάντας των MC5 ("...το πρώτο άλμπουμ της μπάντας (ήταν το θρυλικό “Kick Out the Jams”). Ζωντανά ηχογραφημένο στο Grande Ballroom Detroit ανάμεσα σε δυο νύχτες,το “Kick Out the Jams” ένωνε το ακραίο (και αυτό γιατί ήταν απίστευτα Heavy για τα δεδομένα της εποχής) Hard Rock με τα Blues και τον αυθορμητισμό της Free Jazz.”Brothers and sisters, the time has come,for each and every one of you to decide, whether you are gonna be the problem,or whether you are gonna be the solution” κραύγαζαν οι Mc5 στο εναρκτήριο κομμάτι “Ramblin’ Rose” και έκαναν τους αστυνομικούς να τρίβουν τα αυτιά και τα μάτια τους από περιέργεια για το ποιοι μπορεί να είναι αυτοί οι τύποι.") Μάθε γι'αυτούς και τις κοινωνικοπολιτικές συνθήκες που τους έφεραν στο προσκήνιο!}


Μετφ των παραπάνω στίχων:
" Άχρηστοι κλαιόμενοι μάρτυρες που κρέμονται γυμνοί πάνω στο σταυρό/ σε έκαναν να πιστέψεις τα ψέματα που σου φωνάζουν ότι όλα έχουν χαθεί/ Ξέχνα τη "λογική" τους περί απόγνωσης και χρησιμοποίησε τη φαντασία σου/ Το μέλλον σου ανοίγεται εδώ και τώρα αν είσαι πρόθυμος να πληρώσεις το τίμημα/ Οι τρελοί αρχηγοί της εξουσίας οι οποίοι ελέγχουν το πεπρωμένο σου/ θα σου κλέψουν τη θέληση, θα διαστρεβλώσουν τη ζωή σου και θα ξεπουλήσουν την ψυχή σου/ Αν παρασύρεσαι και περιπλανιέσαι σα χαμένος/ είσαι ο ιδανικός στόχος της προδοσίας/ Η ελευθερία είναι εδώ και τώρα δική σου αν κυβερνάς την προσωπική σου μοίρα/ Νάτος έρχεται, ο "κοσμοπολίτης εχθρός" / Μάλιστα κύριε! νάτοι έρχονται, "διαστρικοί διπλωμάτες"/ Κάποιοι λένε ότι η αλήθεια προοριζόταν να μείνει κρυμμένη/ Κι άλλοι ισχυρίζονται ότι τίποτα δεν είναι απαγορευμένο/ Το κλειδί του μυστηρίου/ Και το μυαλό μας εκρήγνυται σε μια μετα-αποκαλυπτική αυγή/ Το μέλλον σκάει σαν παλλιροιακό κύμα, καταποντίζοντας τους πάντες/ Σύγχυση και χάος, το τραύμα της γέννησης/ Μια παράξενη νέα μέρα για τους κατοίκους της Γης/ Οι στάχτες των Παραδόσεων σκορπίζονται από τον ανατέλλοντα ήλιο "

...ή με αλλα λόγια: Καμιά πραγματικότητα δεν δύναται να διατηρείται παγ-ι-ωμένη. Καμιά αυθαιρεσία και κανένα αξίωμα δεν μένει για πάντα ως θέσφατη αλήθεια. Κανένα δόγμα αλώβητο από τις ριπές της ροής των πραγμάτων και των αληθειών (α-λήθεια= η μη λήθη)της Φύσης. Και καμιά τυραννία, κανείς τύραννος στο θρόνο του, καμιά εξουσία δεν διατηρείται αναλλοίωτη και διαιωνιζόμενη μπροστά στα ορμητικά κύματα του νέου κόσμου!
 Για να προκύψει το ολοκαίνουργιο νέο, το παλιό καταρρέει με πάταγο, παραδομένο στις φλόγες. Και μέσα από τους θρήνους και οδυρμούς του εκφυλισμένου, απονεκρωμένου, ανυπόληπτου κατεστημένου (των αφεντάδων και των σκλάβων και της σωρείας των προκαταλήψεων που θεμελιώνουν αυτή την άρρωστη σχέση εξάρτησης) ξεπηδάει μια νέα εξήγηση των πραγμάτων. Και μια γεμάτη γοητευτικές υποσχέσεις και συναρπαστικά ανθρώπινη και αρμονική με τη φύση και τα θαύματά της, πραγματικότητα!

ανιχνευτής

Επίσης, από τον Ένοικο: Οι δικές μας "μουσικές" στις ολόδικιές μας φρέσκιες "μελωδίες"!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου