ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Τετάρτη 6 Νοεμβρίου 2013

Το αντισυνταγματικό "συνταγματικό τόξο" και οι σάπιοι καρποί του



Εκβιαστικά δόγματα τύπου "νόμος και τάξη" με βασικά συστατικά ιδεολογήματα τύπου "μνημόνιο ή χάος". Άγριες διώξεις όσων εκφράζουν αντίθετες απόψεις κι αντιστέκονται στα παραπάνω ευτράπελα έως τελείως βλακώδη (δεν έχουμε δημοκρατία αλλά βλακοκρατία στην ουσία!). Αντίσταση στην "τάξη" της αντι-ανθρώπινης μεταχείρισης και βαθιά ανήθικης καταδίκης σε γενοκτονία μιας ολόκληρης κοινωνίας! Και στο "νόμο" που υπαγορεύει η πλαστή ευμάρεια αψυχων αριθμών και δεικτών σε υπολογιστικά τεφτέρια τοκογλύφων. Ερήμην της τραγικής κοινωνικής εικόνας. Τοπίου μιας πραγματικής σφαγής. («Eκατόμβες νεκρών» ετοιμάζει η κυβέρνηση !!! και Άνθρωποι και Κτήνη)

 Και διασπορά, μέσω και των τρισάθλιων ΜΜΧ (μέσα μαζικής χειραγώγησης), μιας φράσης που στερείται πλήρως ουσίας, όπως όλες οι διαστρεβλωμένες έννοιες (πχ "δημοκρατία"):  "το συνταγματικό τόξο"...
 Ποιοι όμως χαρακτηρίζονται συλλήβδην "εκτός συνταγματικού τόξου";

- Μαθητές που διώκονται ποινικά. Επειδή προχωρούν με σαφή και δίκαια αιτήματα σε καταλήψεις σχολείων μιας Παιδείας που συρρικνώνεται και παραπαίει. Εξάλλου στα 28 νέα μέτρα που προωθεί η φράου Τρόικα ( Tα 28 νέα μέτρα σοκ της Τρόικας. Διάβασε τι σε περιμένει!) και βαράει προσοχή η κυβέρνηση, κι ας το παίζει λιγουλάκι δύσκολη για τα μάτια του κόσμου, προβλέπεται μείωση σχολείων και νοσοκομείων!
Ετυμηγορία: "Ένοχοι!" οπότε "εκτός συνταγματικού τόξου"!

- Οι συλληφθέντες κάτοικοι Ιερισσού Χαλκιδικής που αντιστάθηκαν, μέσω ενός μαζικού κοινωνικού κινήματος, στα "χρυσά σχέδια" εξόρυξης της καναδικής εταιρείας  και των ντόπιων συνεταίρων της. Και απόρριψαν την τοξική δηλητηρίαση του αέρα τους, τη χημική μόλυνση του εδάφους και των υδάτων τους, την κατάληψη της περιοχής τους από τις ορδές ΜΑΤ κι ΕΚΑΜ(!). Και δεν ανέχτηκαν τη ρίψη δακρυγόνων ακόμα και μέσα στην αυλή του τοπικού σχολείου εν ώρα λειτουργίας του(!!), την παράνομη απόσπαση DNA ακόμα κι από μαθητές κι ανάπηρους και τους τσαμπουκάδες των μπράβων της εταιρείας.(Φίλε από τη Χαλκιδική, μη το βάλεις ποτέ κάτω)
 Ετυμηγορία: "Ένοχοι!" οπότε "εκτός συνταγματικού τόξου"! Κι επιπλέον κατηγορήθηκαν "ως εγκληματική οργάνωση"! Η νέα φράση που ισχύει με καρμπόν σε όλες τις περιπτώσεις κι επενδύει με "νομιμότητα" την πολυπόθητη καθεστωτική σταθερότητα, για τους διεθνείς κι εγχώριους τοκογλύφους.

- Συνάνθρωποί μας που πετάχτηκαν στα τάρταρα της ανεργίας και δεν βλέπουν στον "εθνικό ήλιο" μοίρα, ομοίως "εγκληματούν" γιατί δεν έχουν να πληρώσουν στις εφορίες και τους παρασιτικούς οργανισμούς που λέγονται τράπεζες. Αυτές που ανακεφαλαιοποιούνται με χρήματα που δεν διοχετεύτηκαν ΠΟΤΕ στις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας και της οικονομίας ( Μαθήματα μνημονιακής οικονομίας ). Κι απειλούνται με την επίσης δημοφιλή νέα φράση της επίσημης κυβερνητικής "νομιμότητας": "να τους περαστούν βραχιόλια"...
 Ετυμηγορία: "Ένοχοι!" οπότε "εκτός συνταγματικού τόξου"!

- Μέλη αντιμνημονιακών πολιτικών δυνάμεων που τολμούν κι εκφράζουν την έντονη συμπαράστασή τους σε όσους αντιστέκονται στα σχέδια "ανάπτυξης" (πχ στους κατοίκους της Ιερισσού). Ή εκφράζουν γνώμες περί εξόδου από Ε.Ε., "ισχυρό ευρώ", μη αναγνώρισης του επαχθούς χρέους και άμεση διακοπή της λαοκτόνου πολιτικής (παρά τις ομολογίες ξένων αξιωματούχων για "λάθος χειρισμούς" και Σοκ από New York Times: "Ετσι λεηλατούν την Ελλάδα η τρόϊκα και οι τραπεζίτες"...-οι δανειστές χρηματοδοτούν τον εαυτό τους)
 Απόψεις οι οποίες διαπράττουν το έγκλημα της διαφοροποίησης από την άκαμπτη mainstream βιοθεωρία, που γεννοβολά σαπισμένους καρπούς όπως "η θεωρία των δύο άκρων". Η οποία και απειλεί με τα εκφοβιστικά "βραχιόλια" ακόμα κι αυτούς που διαχωρίζουν ξεκάθαρα τη θέση τους από τα κελεύσματα της φράου Τρόικα και του εγχώριου απολυταρχισμού.
 Ετυμηγορία: "Ένοχοι!" οπότε "εκτός συνταγματικού τόξου"!

 Και ποιοι τελικά, ανάθεμα την έξοδο στις "αγορές"-νέες ρωμαϊκές αρένες, είναι οι "αθώοι" και οι "εντός συνταγματικού τόξου"; Σε τούτη την οργουελική σχεδόν "νομιμότητα" που έχει το απύθμενο θράσος να αυτοαποκαλείται ακόμη "δημοκρατία";
 Μήπως οι "yes men" πληρεξούσιοι του λαού και δημόσιοι άρχοντες, που αθέτησαν απροκάλυπτα τις προεκλογικές τους δεσμεύσεις σε αυτό τον λαό που τώρα ξεπαστρεύουν;
 Μήπως οι εφοπλιστές, μεγαλοεργολάβοι, βιομήχανοι, μεγαλοδημοσιογράφοι;
 Μήπως όλοι οι πειθήνιοι άβουλοι υπηρέτες όλων των παραπάνω, με τουρλωμένα τα οπίσθιά τους και σκυμμένο το κεφάλι;
 Μήπως οι χαφιέδες, οι ρουφιάνοι και το παρακράτος τους;
 Μήπως οι "τοξότες αυτού του τόξου", οι διωκτικές και κατασταλτικές Αρχές, που λειτουργούν ως ιδιωτικός στρατός κατοχής για λογαριασμό της "διεθνούς των τοκογλύφων";

Ποιοι ρε γαμώτο;

Και τι είδους ζωή είναι αυτή, έτσι όπως διαμορφώνεται μέσα σε αυτό "το συνταγματικό τόξο"; Τόσο για εμάς όσο και για τις γενιές που είναι να έρθουν σε τούτο το "γενναίο νέο κόσμο"...

Και να θυμίσουμε σε όλη τη "συνταγματική κομπανία", μια και πλησιάζει η επέτειος της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, ότι και το 1973 το φοιτητικό κίνημα κινούνταν "εκτός συνταγματικού τόξου". Ενός παλιότερου επίσης απολυταρχικού και προβοκατόρικου καθεστώτος.

Επιθυμώ να κλείσω με κάποιους στίχους του αδικοχαμένου ακτιβιστή και μουσικού Παύλου Φύσσα ή Killah P:
Μια τέτοια μέρα είναι ωραία για να πεθάνεις
Όμορφα κι όρθιος σε δημόσια θέα
Με λένε Παύλο Φύσσα απο τον Περαία
Ελληνας μ' ό,τι συνάδει αυτό -όχι μια σημαία, μελανοχίτωνας γόνος του Αχιλλέα και του Καραϊσκάκη-


ανιχνευτής



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου