ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Σάββατο 28 Σεπτεμβρίου 2013

Ρεπορτάζ: "Τα μέλη της χρυσής αυγής κάνουν ύποπτες τελετές με πυρσούς και προτιμούν ως κατοικίδια τις χήνες (λόγω του ανάλογου βαδίσματος)"

Διαβάστε κι αυτό: Ω! Τι θαύμα! Η τηλεόραση και οι ιδιοκτήτες της απέκτησαν κοινωνικές ευαισθησίες και...μένος κατά της χρυσής αυγής...(ποιοι λόγοι συντρέχουν άραγε;)

-Τα μέλη της Χ.Α. έχουν τη δική τους ιεραρχία: φαλαγγάρχες, τομεάρχες, καντηλανάφτες κτλ.
-Τα μέλη της Χ.Α. υιοθετούν τα σύμβολα του ναζισμού, του Βυζαντίου, των ολύμπιων Ελ κτλ.
-Τα μέλη της Χ.Α. δεν αφοδεύουν ποτέ σε...οθωμανικές τουαλέτες.
-Τα μέλη της Χ.Α. όταν θέλουν να τιμωρήσουν κάποιο άλλο μέλος που αμφισβητεί διαταγές του αρχηγού, τον δένουν σε μια καρέκλα και τον υποχρεώνουν για δυο ώρες ν'ακούει αντάρτικα και τραγούδια του Λοΐζου.
-Τα μέλη της Χ.Α. κάνουν πολλή παρέα με μέλη των ΜΑΤ στις πορείες και το βράδυ πάνε όλοι μαζί σε ταβέρνες με παραδοσιακές ελληνικές συνταγές.

Τι άλλο έχουν να μας πουν τα κανάλια που υπερασπίζονται το θεσμό της "δημοκρατίας" του ξεπουλήματος ακόμα και του αέρα που μας αναλογεί; Πόσες γαργαλιστικές λεπτομέρειες έχουν να μας ψιθυρίσουν ακόμα; Ειδικά ο ΑΛΦΑΣ με τον υπέρμετρο ζήλο και τη διάθεση να ρίξει άπλετο φως στο σκοτάδι της Χ.Α. που απειλεί την εθνική ασφάλεια, μόνο τον αστυνόμο Μπέκα δεν έχει επιστρατεύσει για πιο ενδελεχές ψάξιμο...Κάτι που βρίσκει σύμφωνους και τους κ. Τσίπρα και Κουβέλη που ζήτησαν και τη στήριξη του προέδρου της δημοκρατίας στο δύσκολο αυτό "εθνικό αγώνα".

Κι έτσι, για τα κανάλια και τους καναλάρχες, οι κινητοποιήσεις των τελευταίων ημερών πέρασαν σε δεύτερη μοίρα, ώστε να ασχοληθούν με αυτές περισσότερο. Όπως, επίσης, έχει περάσει για τους κοινωνικά ευαίσθητους δημοσιογράφους απαρατήρητο το...ασήμαντο γεγονός του επιθανάτιου ρόγχου. Σε ό,τι απέμεινε από το κουφάρι της κοινοβουλευτικής "δημοκρατίας" ΤΟΥΣ (Διάβασε κι αυτό το εξαιρετικό: Κοινοβουλευτική δικτατορία..) Με τις ξετσίπωτα απροκάλυπτες παρανομίες ΤΟΥΣ...ΑΥΤΩΝ ΠΟΥ ΚΥΟΦΟΡΟΥΣΑΝ ΚΑΙ ΞΕΡΑΣΑΝ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ το τέρας της Χ.Α., το τάισαν, το κανάκεψαν και τώρα που δεν περιλαμβάνεται στους σχεδιασμούς ΤΟΥΣ, το πετούν βίαια στα πολιτικά αζήτητα. Όπως και του είχαν προσφέρει, με τη συνενοχική ως τώρα ανοχή τους, την άσκηση βίας σαν δώρο εισόδου στην κοινοβουλευτική  "δημοκρατία" ΤΟΥΣ. Γιατί λοιπόν οι δολοφονίες μεταναστών δεν λειτούργησαν, ως τον άδικο χαμό του Παύλου Φύσσα, αφυπνιστικά;

Αλλά πριν αποκαθηλωθεί τελείως το ψυχοπαθητικών καταβολών προϊόν ΤΟΥΣ, επιθυμούν όλες οι δυνάμεις, φίλιες κι εχθρικές, της "δημοκρατίας" ΤΟΥΣ (μνημονιακές κι αντιμνημονιακές, κοινοβουλευτικές κι εξωκοινοβουλευτικές, εξουσιαστικές κι αντιεξουσιαστικές) να παίξουν το παιχνίδι ΤΟΥΣ, έτσι όπως αυτοί το οριοθετούν κι ορίζουν. Διοχετεύοντας όλη σχεδόν την αγωνιστική ΟΡΓΗ τους, τον ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟ τους και πολύτιμη ΕΝΕΡΓΕΙΑ (άραγε αυτό δεν αποτελεί κι ένα είδος περίεργης συμμαχίας;) στο κυνήγι του αποδιοπομπαίου τράγου. Κι έτσι αυτοί να συνεχίσουν όσο γίνεται πιο απερίσπαστοι και με τη μικρότερη δυνατή ενόχληση τη διατεταγμένη αποστολή: τη διάλυση κάθε μορφής δημόσιας δωρεάν Παιδείας και κάθε κοινωνικής υποδομής που λειτουργούσε υπέρ του πολίτη, το ξεπούλημα αντί εξευτελιστικότατου πινακίου φακής των πλουτοπαραγωγικών πόρων του τόπου, την εργασιακή ομηρία και κλοπή των υπάρχοντων των ανθρώπων (η ιδιοκατοίκηση είναι στο εκτελεστικό απόσπασμα μέσω τεράστιων και παράλογων φόρων) και τη μετατροπή της χώρας σε χώρο μιας απέραντης Ε.Ο.Ζ., χωρίς ίχνος κοινωνικών συμβολαίων και με περιφερόμενους ανέργους κι αστέγους που θα κάνουν τα πάντα για ένα πιάτο γενετικά τροποποιημένου φαγητού...

Αλλά αυτά δεν καίνε τον κόσμο όσο τα τελετουργικά και οι "αρχαιοελληνικοί χαιρετισμοί" της Χ.Α. Έτσι δεν είναι τηλεπερσόνες μου;

ανιχνευτής

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου