αφιερωμένο σ'εκείνους που έφυγαν και σ'αυτούς που έρχονται
του ανιχνευτή
Από μέσα προς τα έξω
Συνθήματα στους τοίχους,
πύρινοι ψίθυροι από πουθενά και παντού,
κουβέντες-λεπίδια από αγνώστους
που πάντα ήξερες,
κομμάτια αδιαίρετης σοφίας
που είχες χάσει.
Διαμάντια
που απρόσμενα αστράφτουν
πίσω από οπερέτες ματαιοδοξίας,
μέσα σε παλιά κτίρια,
γύρω απ'τη φωτιά στον κάδο
που κάποιοι άναψαν να ζεσταθούν.
Επικυρηγμένη σαν μάγισσα αλληλεγγύη
μέσα στη μαζική παράκρουση των καιρών.
Τροχιές αίματος
που ραίνουν ασθενικές συνειδήσεις.
Βλέμματα απόγνωσης κι αγωνίας.
Μουσικές μυσταγωγίες
πίσω από μουγγρητά κατανάλωσης.
Φιμωμένες κραυγές αγάπης
που'χαν καταδικαστεί σε χειμερία νάρκη.
Επίμονα στο δρόμο μας σημάδια.
Κι η αλήθεια
σαν χρυσός ξεπροβάλλει
σε δύσβατα εδάφη που διαλέγουμε.
Ήσουνα πάντα
ο αδελφός και η αδελφή μας
κι ας μη σε ξέραμε.
Ήμασταν πάντα κοντά σας
κι ας μη μας είχατε δει.
Ολόκληρος ο κόσμος
ένας κακοβαμμένος καμβάς
που ξεθώριασε πια.
Του χρόνου του η κλεψύθρα
ραγισμένη.
Καιρός να πάρουμε
τις μπογιές και τα πινέλα μας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου