Αφιερώσεις σε πολλούς παραλήπτες!

Άλλο ένα καλοκαίρι που οδεύει προς το τέλος του...Οι μνημονιόπληκτοι κάτοικοι του ευρωπαϊκού προτεκτοράτου φεύγουν για όπου τους παίρνει, μήπως εξασφαλίσουν μερικές μέρες "ξεγνοιασιάς" από τη σχιζοφρενική πραγματικότητα, που και οι ίδιοι εξέθρεψαν, σε όχι αμελητέο βαθμό, με την παθολογική ιδιωτεία τους και την παντελή έλλειψη συλλογικής συνείδησης, με το να ενσωματωθούν δίχως ίχνος αντίστασης σε ένα κατακλυσμικό "δανεικώς ζειν", με το να πιστεύουν ότι η "δημοκρατία" που τους φόρεσαν καπέλο μπορεί να λειτουργήσει μόνο μέσα από εκλογές και έπειτα ν'ακολουθεί το απόλυτο λαϊκό φίμωτρο, και, όπως είθισται, εκλογές  θαμμένες κάτω από τόνους μπάζων τρομολαγνείας και μιντιοαναθρεμμένης παραπληροφόρησης & αχρειότητας κι ακόμη χειρότερα να ψηφίζουν και πάλι αυτούς που τους οδήγησαν και οδηγούν στα σαγόνια της απόλυτης εξόντωσης και δουλείας...

 Κι ενώ τελειώνει και το "ολυμπιακό υπερθέαμα" της ντόπας, της πολυεθνικής κυριαρχίας και της προπαγάνδας της παγκόσμιας ελίτ, η Ευρώπη ολόκληρη οδηγείται σε βαθύτατο οικονομικό μεσαίωνα, σε λαβύρινθους ανεργίας και δυστυχίας και εργασιακού σκοταδισμού, αλλά οι διακοπές και τα μπάνια του λαού είναι ένα προσωρινό βαλσαμο, σωστά; Ίσως να'ναι κι έτσι...Αλλά μετά τις διακοπές τι; πού; με ποιους; ποιοι; για πόσο ακόμα; και γιατί;



   Ποιοι πείθουν ολόκληρους λαούς ότι οι μονόδρομοι με τέρμα τους την κοινωνική γενοκτονία των μαζών και τον σκανδαλώδη-πέρα από τα όρια της απόλυτης αρχαιοελληνικής ύβρεως-είναι σώνει και καλά η αποκλειστική διαδρομή που υπάρχει; Όμως όχι! Δεν θα αναφερθώ στην παρούσα ανάρτηση σε διεξόδους και ιδέες. Το έχω κάνει ήδη σε παλιότερες αναρτήσεις...Αυτή τη φορά θα προβώ σε κάποιες αφιερώσεις σε πολλούς παραλήπτες, με σημεία αναφοράς κάποια "διαμάντια σοφίας" που απευθύνονται κυρίως σ'αυτούς που έχουν μάθει "να ακούν" και να επεξεργάζονται με τον κατάλληλο,  κι απερίφραχτο, προσωπικό τρόπο τα ερεθίσματα...
 Ίσως γιατί βρίσκομαι κι εγώ σε διακοπές και ο στοχασμός μου παίρνει περίεργες στροφές, "πειραγμένος" από τον καυτό αυγουστιάτικο ήλιο και τις συνεχείς τρύπιες, (παρά την αφόρητη ζέστη και όχι μόνο κλιματολογική ξηρασία), άνεϋ ουσίας, ατάκες, των πο(ω)λι(η)τικών στα ψηφιακά τηλεπορνεία, καθώς συνεχίζουν τις ίδιες ακριβώς "πετυχημένες" προσπάθειες να σώσουν τη χώρα αλλά χωρίς τους "χωρικούς της"(αν κι άλλα-ω!τι πρωτότυπο!-τους είχαν υποσχεθεί προεκλογικά).
 
  Πάμε λοιπόν:

• Αφιερωμένο σε δημοκρατικά εκλεγμένους κυβερνώντες, κλείνοντας, κυρίως, με νόημα το μάτι σε αυτούς που οι υποτιθέμενες ιδεολογικές τους κατευθύνσεις εμπλέκονται σε ποικίλες θαυμαστές περιπτύξεις μέσα σε λεγόμενες συγκυβερνήσεις: "οι χορτάτοι μιλάνε σε αυτούς που θα πεινάσουν για τις δύσκολες εποχές που έρχονται" ΜΠΕΡΤΟΛΝΤ ΜΠΡΕΧΤ
• Αφιερωμένο στους υποτιθέμενους ανθρώπους του πνεύματος και της διανόησης που-εκτός από ελάχιστες εξαιρέσεις- η σιωπή τους θυμίζει ησυχία ή οσμή νεκροταφείου, σε εποχές που οι οικονομικές κρίσεις και η παράλληλη θεοποίηση του χρήματος, πάνε χέρι χέρι με τις πνευματικές κρίσεις: "Τα πράγματα που έχουν τη μεγαλύτερη σημασία δεν πρέπει να είναι στο έλεος των πραγμάτων με τη λιγότερη σημασία" ΓΚΑΙΤΕ
• Αφιερωμένο (με όλη τη συμπάθεια) σε αυτούς που το σοκ από την κατάρρευση της επίπλαστης ευμάρειάς τους ή τα αποτελέσματα επιπόλαιων ή αποτυχημένων επιλογών σε συνάρτηση με την πρωτόγνωρη οικονομική κατρακύλα των καιρών, ή επειδή η ένδειά τους γίνεται πια μη συμβατή με την επιβίωση, καταλήγουν στην αυτοκτονία ως μόνη διέξοδο και απαγκίστρωση (ενώ οι πραγματικοί αυτουργοί όχι μόνο δεν δίνουν δεκάρα, αλλά η αδιαφορία τους δείχνει ότι ικανοποιούνται κρυφά που ξεφορτώνονται τη "φύρα"):"Ο καλύτερος τρόπος για να βγεις μέσα από μια έρημο είναι να τη διασχίσεις"(συγγνώμη, αλλά δεν θυμάμαι ποιος το είπε ή που το είδα) ή όπως αρέσει σε κάποιους φίλους και γνωστούς μου να λένε: "Οι χαμένοι αγώνες είναι αυτοί που δεν δόθηκαν"
• Αφιερωμένο σε δημοσιογραφίσκους και δημοσιογράφους-αστέρια, τηλεπερσόνες και απλούς ανθρώπους που ακόμα εμπιστεύονται την (όποια) ενημέρωσή τους σε κατεστημένες σφηκοφωλιές: "Τα μαζικά μέσα ενημέρωσης είναι πιο σκοτεινά και αβάσταχτα και από τον οθωμανικό ζυγό. Και δυστυχώς διαρκέστερα". ΣΤΑΘΗΣ ΤΣΑΓΚΑΡΟΥΣΙΑΝΟΣ
• Αφιερωμένο σε όλους αυτούς, ανώνυμους κι επώνυμους, που θέλουν να πιστεύουν ότι οι προσωπικές τους απόψεις είναι οι μόνες έγκυρες και ορθές: "Κάθε άνθρωπος θεωρεί τα όρια του δικού του οπτικού πεδίου ως τα όρια του κόσμου" ΣΟΠΕΝΧΑΟΥΕΡ
• Αφιερωμένο σε πάσης φύσεως οπαδούς (κομματόπληκτους, θρησκόπληκτους, ποδοσφαιρομανείς, ψευτοπνευματικών μονοπατιών στρατευμένους κλπ): "Οι μεγαλύτεροι δηλητηριαστές της ανθρωπότητας είναι αυτοί που δημιουργούν οπαδούς" ΟΣΣΟ και " Όταν συναναστρέφεσαι άτομα της ίδιας πίστης (δόγματος, συστήματος κλπ), η ομοφωνία τους τείνει να επισκιάσει την ευθυκρισία σου" ΑΛΑΝ ΓΟΥΟΤΣ
• Τέλος, αφιερωμένο σ' εκείνους τους λίγους που επιλέγουν την πρόκληση και περιπέτεια της αναζήτησης-εξερεύνησης από τη σκουληκιασμένη παγίδα της ασφάλειας του κελιού, την ανακάλυψη και ηδονή της γνώσης από τις μασημένες κι έτοιμες απαντήσεις, τα ανοιχτά πεδία από τα ελεγχόμενα μαντριά και την ανεμπόδιστη ανάπτυξη της ελεύθερης σκέψης: "Ο κόσμος μας είναι ένα τελείως ανεξερεύνητο μέρος. Και πέρα απ'αυτόν υπάρχει ένα ολόκληρο ανεξερεύνητο Σύμπαν. Είναι αστείο που οι δημοσιογράφοι και οι επιστήμονες έχουν καταφέρει να πείσουν τους ανθρώπους ότι τα πάντα έχουν εξερευνηθεί και πλέον ελέγχονται και εξηγούνται. Είναι αστείο που οι άνθρωποι αναρωτιούνται αν υπάρχει ζωή έξω από το Σύμπαν, ή που αναρωτιούνται για οτιδήποτε άλλο, ενώ την ίδια στιγμή δεν ξέρουν τι σημαίνει να είσαι ζωντανός" ΤΣΑΡΛΣ ΦΟΡΤ ("Μανιφέστο Αφύπνισης" 1923)

                    Αυτά προς το παρόν και μη το βάζετε ποτέ κάτω!




                                  ανιχνευτής