ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Τετάρτη 7 Αυγούστου 2024

" Είναι ο αποικισμός των μυαλών..."

 


Χιροσίμα, 6 Αυγούστου 1945! Είναι ο αποικισμός των μυαλών...

Αν νιώθεις ότι σε εξαπατούν, σκέψου ότι μπορεί να είχες γεννηθεί Ιάπωνας!
Χιροσίμα (6/8/1945), Ναγκασάκι (9/8/1945)...
αποτελούν ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας!
Το βάπτισαν "δημοκρατία"...

Χιροσίμα, 6 Αυγούστου 1945... οι υποκινητές κι οι εκτελεστές αυτού του φρικτού, άχρηστου εγκλήματος εναντίον ενός ανυπεράσπιστου πλέον πληθυσμού δεν πλήρωσαν ποτέ!
Πράγματι, μαζί με άλλους όχι λιγότερο θηριώδεις εγκληματίες, προσπάθησαν και καταδίκασαν σε θάνατο όσους είχαν χάσει τον πόλεμο!

Οι Γενοκτονίες των αυτοχθόνων πολιτισμών της Βόρειας Αμερικής, ή το σφαγείο της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι διαταράσσουν τον ύπνο της αμερικανικής ελίτ, υποδηλώνοντας θλιβερές Ημέρες Μνήμης.

Η Αυτοκρατορία καλύπτεται από ιερότητα, είναι «ιερή», όπως πρόσφατα δήλωσε κι ο Νατοϊκός υπάλληλος της αριστεράς του χαβιαριού, κάποιος "περήφανος" Κασσελάκης για να πλειοδοτήσει απέναντι στον "περήφανο" Μητσοτάκη.

Η Αυτοκρατορία είναι «ιερή»... είναι δηλαδή «άυλη»!

HIROSIMA, 1945
Δεν έχει σημασία πόσα εκατομμύρια αμάχους έχει δολοφονήσει στον πλανήτη, στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν, στο Βιετνάμ, στην Κορέα, στη Λιβύη, στη Γιουγκοσλαβία, το Αφγανιστάν, τη Συρία κι αλλού, με την «ιερή», κυνική αδιαφορία με την οποία καταστρέφεται μια μυρμηγκοφωλιά με εντομοκτόνο.
Το δήθεν "διεθνές δίκαιο", οι νομικές υποστάσεις περί «εγκλημάτων εναντίον της ανθρωπότητας» δεν ισχύουν για την Αυτοκρατορία.
Η Αυτοκρατορία είναι «Rex legibus solutus est» («Ο βασιλιάς δεν υπόκειται στους νόμους») σύμφωνα με τον Ιουστινιάνειο κώδικα.
Πώς κατάφερε να καλυφθεί με την ιερότητα για εβδομήντα πέντε χρόνια;
Κατακτώντας «τις καρδιές και τα μυαλά» του δυτικού κόσμου.
Όσο βάναυση κι αν είναι η σκληρή φονική δύναμη, η χρήση στρατιωτικών και οικονομικών εκβιασμών, πραξικοπημάτων, βομβαρδισμών... (hard power), η έννοια της ήπιας ισχύος (soft power) είναι πιο αποτελεσματική: Είναι ο αποικισμός των μυαλών.
Κι ο αποικισμός των μυαλών δεν θα μπορούσε να υπάρξει, αν η «ιερή» Αυτοκρατορία υπηρετικό της προσωπικό τα αριστερά και δεξιά πολιτικά κόμματα, το αριστερό και δεξιό πολιτικό προσωπικό, τους "επιστήμονες" (διαπίστωσαν ακόμη πως είναι θεϊκό το πειραματικό φάρμακο των πολυεθνικών φαρμακοβιομηχανιών), τους "διανοούμενους" που σιτίζονται στις επιχορηγήσεις, τη "δημοσιογραφία", την ιεραρχία της εκκλησίας...

Έτσι, σήμερα έχουμε τα πληρωμένα "εθνικά" μέτωπα εναντίον του Ρωσικού ιμπεριαλισμού  (παραπομπή: Before vs After ... ) και τη στήριξη του κοκαϊνομανή μικρού φύρερ των ουκροναζί (παραπομπή: I've got cocaine running around in my brain, τη "σωστή πλευρά της ιστορίας" με τους βρεφοκτόνους σιωναζί...(σημείωση: σύμφωνα με επίσημα στοιχεία από τους μέχρι τώρα 35.000 περίπου νεκρούς Παλαιστίνιους μετά από την ισραηλινή εισβολή στη Γάζα, 17.000 περίπου είναι παιδιά - δες κι εδώ: "Ο ΣΤΟΧΟΣ ΗΤΑΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ …..Από τον άνθρωπο στον απάνθρωπο." )

Νίκος Κλείτσικας


Το δανειστήκαμε από ΕΔΩ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου