ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Παρασκευή 10 Απριλίου 2020

"Περίεργες ομοιότητες του σημερινού κορωναϊού με τον SARS του 2003.."




Τι συνέβη το 2003 με τον (κορωνοιό) SARS; Επιστήμονες αμφισβήτησαν και τότε τον παγκόσμιο πανικό!

"O δρ. Χόροβιτζ, το 2003, όντας καλά εκπαιδευμένος στις σπουδές του στη συμπεριφορολογική επιστήμη στο πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, αναγνώρισε ότι τα όσα συνέβαιναν τότε με τον SARS περιείχαν όλα τα χαρακτηριστικά ενός κοινωνικού πειράματος σε εξέλιξη. Επισήμανε ότι η αιτιολογία του φονικού SARS  βρισκόταν περισσότερο στη σφαίρα της παγκόσμιας πολιτικής, της αύξησης των εταιρικών κερδών και του ελέγχου του παγκόσμιου πληθυσμού, ή τουλάχιστον του πληθυσμού του αποκαλούμενου τρίτου κόσμου. Υποστήριζε ακόμη ότι ο τρόμος του SARS είχε στηριχτεί στην προπαγάνδα των Μ.Μ.Ε. παγκοσμίως, τότε, και την υστερία
που καλλιέργησαν. Με προφανή συνέπεια, όπως έλεγε ο επιφανής επιστήμονας, τη δέσμευση και μεταφορά τεράστιων κοινωνικών και οικονομικών πόρων...Όπως από την Παιδεία και την Υγεία για την "αντιμετώπιση" του SARS. Aν αυτές οι επιχειρήσεις ψυχολογικού πολέμου, συμπλήρωνε ο δρ. Χόροβιτζ το 2003, γίνουν σωστά τότε σύμφωνα με τους ειδικούς οδηγούν σε μια ανθρώπινη σκλαβιάς, στην οποία οι σκλάβοι, δηλαδή όλος ο παγκόσμιος πληθυσμός, να μην αντιλαμβάνονται την υποδούλωση αυτή.
 Ο δρ  Leonard Horowitz στο βιβλίο του "Death In The Air: Globalism, Terrorism & Toxic Warfare" επισήμανε ότι η εμφάνιση μιας επιδημίας από έναν νέο ιό αποτελούσε μια μορφή θεσμικής βιοτρομοκρατίας, που είναι συνεπής με την ανάπτυξη όπλων βιολογικού πολέμου.. "

Ακούγονται στον αναγνώστη οικεία σήμερα όλα αυτά που περιγράφονται παραπάνω και αφορούσαν το όχι πολύ μακρινό  2003; Το "σενάριο" δουλεύτηκε  καλύτερα και πιο μεθοδικά, μετά από την πειραματική εκείνη πρώτη διαδικασία; Και η στόχευση διευρύνθηκε και αναπροσαρμόστηκε σε πιο "ήπιες επιλογές", σε σχέση με την "εξολόθρευση του μισού παγκόσμιου πληθυσμού".. Προτιμότερη η εξοικείωσή του, μέσω κυμάτων οξέος φόβου και συνεχούς προπαγάνδας και αοριστολογίας των επιστρατευμένων "ειδικών", με τον όποτε κρίνεται πλέον ότι απαιτείται "αναγκαίο" εγκλεισμό.  Και να επιτευχθεί ο συμβιβασμός των μαζών παγκοσμίως με τον υποχρεωτικό εμβολιασμό, με το τσιπάρισμα που τόσο πολύ ακούγεται από διάφορες κατευθύνσεις διαμορφώνοντας κλίμα και η προσαρμογή τους σε συνθήκες οικονομικής εξαθλίωσης και αναίμακτης απεμπόλησης δικαιωμάτων κι ελευθεριών. Και αν πάλι σχεδιάζουν να ξεφορτωθούν πάρα πολύ κόσμο, πόσοι πρόκειται να πεθάνουν μακροπρόθεσμα από αυτές ακριβώς τις συνθήκες ανέχειας και μη πρόσβασης σε δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη; Ή..ή..λόγω παρενεργειών ανεξιχνίαστων από την υποχρεωτική λήψη συγκεκριμένων φαρμακευτικών σκευασμάτων , αιτίες που όμως δεν θα ανιχνεύονται; 
 Μεγαλοφυές!
 Σήμερα υπάρχουν επιστημονικές φωνές που ορθώνουν το ανάστημά τους και λένε τα πράγματα με το όνομά τους, εκφράζοντας τις αντιρρήσεις τους; 
Ας γίνουμε λοιπόν κουραστικοί, καλύτερα αυτό παρά δημοσιογράφοι στην υπηρεσία της μίας και μοναδικής αλήθειας:
ΤOP DOCTOR: "η μεγαλύτερη απάτη που έχει γίνει στην ιστορία της ανθρωπότητας"
  "12 ειδικοί αμφισβητούν τον πανικό του κορωνοϊού" (12 Experts Questioning the Coronavirus Panic)

"Θεσμική βιοτρομοκρατία". Ας συγκρατήσουμε αυτόν τον όρο!

Ο Ένοικος...


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου