ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Πέμπτη 29 Μαΐου 2014

Καλώς τα δεχτήκαμε πατριώτες: " Ευρωπαϊκό "ναι" στα μεταλλαγμένα, με πρωτοστάτες Μανιάτη - Βενιζέλο "



Συνδέστε άμεσα το παρακάτω με αυτό που είχαμε εμείς γράψει πριν όχι και πολύ καιρό:
Η εισαγωγή των γενετικά τροποποιημένων οργανισμών, κοινώς μεταλλαγμένων, στην Ε.Ε. και η χώρα (ποια να είναι άραγε;) που σχεδόν πρωτοστατεί στο καλωσόρισμα και εγκατάστασή τους στα ευρωπαϊκά εδάφη...
{Ακόμα ψηφοφόροι τους και μη δεν έχετε καταλάβει με τι "ανθρώπους" έχετε να κάνετε; Και τι είδους τερατώδη συμφέροντα υπηρετούν σαν πιστές πωρωμένες καμαριέρες; Ακόμα φοβάστε την "ακυβερνησία" που μας λένε ότι σημαίνει η αποπομπή  των πολιτικών "σταθερότητας και υπευθυνότητας"; (αυτό δεν αρκεί, πρέπει να συνοδεύεται κι από την παραδειγματική τιμωρία των μεγαλοαπατεώνων κι αρχιλήσταρχων). Πόσο άρρωστοι είστε ή θέλετε να γίνετε; Και καλά εσείς, αλλά τα παιδιά σας τι σας φταίνε;}


Ευρωπαϊκό "ναι" στα μεταλλαγμένα, με πρωτοστάτες Μανιάτη - Βενιζέλο 

Το "πράσινο φως" έδωσαν τα 28 κράτη-μέλη της Ε.Ε για την καλλιέργεια μεταλλαγμένων εντός της Ένωσης. Από την σύνοδο Μονίμων Αντιπροσώπων, στην οποία πάρθηκε η εν λόγω απόφαση, απείχε μόνο το Βέλγιο, ως ένδειξη διαμαρτυρίας.

Η συμφωνία θα επικυρωθεί στις 12 Ιουνίου στη σύνοδο των υπουργών Περιβάλλοντος στο Λουξεμβούργο και αφού την εγκρίνουν οι υπουργοί, θα πρέπει να πάρει «πράσινο» φως και από το νέο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, μέχρι το τέλος του έτους.

Η Ελλάδα κατά, οι Βενιζέλος - Μανιάτης υπέρ

Πρωτοστάτης αλλά και υποβολέας της πρότασης, είναι η Ελλάδα, και συγκεκριμένα οι υπουργοί Περιβάλλοντος, Γιάννης Μανιάτης, και Εξωτερικών, Βαγγέλης Βενιζέλος. Οι δύο υπουργοί φαίνεται πως παίζουν πολύ καλά το παιχνίδι των μεγαλοπαραγωγών σπόρων, που εδώ και 15 χρόνια κυνηγάνε να πετύχουν την επικείμενη απόφαση.
Το παιχνίδι αυτό είχε αποκαλύψει το HOT DOC στο τεύχος 51, έπειτα από καταγγελίες τριών περιβαλλοντικών οργανώσεων, της Greenpeace, της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρίας και της Ελληνικής Εταιρίας Προστασίας της Φύσης.

Όλα ξεκίνησαν στα μέσα του περασμένου Φεβρουαρίου, όταν ο Βαγγέλης Βενιζέλος καταψήφισε την πρόταση για έγκριση του καλαμποκιού TC1507, με παραγωγό θυγατρική της μεγαλοεταιρίας DuPont, όμως, την επόμενη μέρα "παρέλειψε" να συνυπογράψει επιστολή 12 υπουργών της Ε.Ε προς τον Επίτροπο Υγείας, παρά το γεγονός ότι το 89% των Ελλήνων τάσσονταν κατά των μεταλλαγμένων. Το πρώτο βήμα υπέρ των μεγαλοπαραγωγών και αναπόφευκτα των μεταλλαγμένων είχε γίνει. Αυτή τη στιγμή, το καλαμπόκι αυτό αναμένει έγκριση από την Ε.Ε για να ξεκινήσει η καλλιέργειά και διανομή του.

Το τελειωτικό χτύπημα το έδωσε ο Γιάννης Μανιάτης, ο οποίος πρότεινε ανοιχτά αλλαγή στον Ευρωπαϊκό Κανονισμό για τα μεταλλαγμένα. Η αλλαγή αυτή έλεγε πως για να απαγορέψει μια χώρα την καλλιέργεια ενός μεταλλαγμένου οργανισμού, ουσιαστικά θα έπρεπε πρώτα να πάρει την έγκριση της εταιρίας που το προωθεί. Θα έπρεπε, δηλαδή, τα αίτια απαγόρευσης να μην έρχονται σε αντίθεση με τις αξιολογήσεις της EFSA (Ευρωπαϊκή Αρχή Ασφάλειας Τροφίμων) σχετικά με τους περιβαλλοντικούς και υγιειονομικούς κινδύνους του υπό αμφισβήτηση προϊόντος. Η EFSA, όμως, δεν έχει εκδόσει ούτε μια αρνητική γνωμοδότηση για κανέναν μεταλλαγμένο οργανισμό.

Αυτή η πρόταση, αν και ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων, δεν απερρίφθη, παρά "μεταλλάχθηκε" και τον Ιούνιο θα ψηφιστεί. Η μετάλλαξη έγινε ως εξής: μέσα στη συμφωνία αναφέρεται μεν το δικαίωμα κάθε χώρας που διαφωνεί να απαγορεύει την καλλιέργεια στα δικά της εδάφη, το οποίο όμως είναι απατηλό, καθώς η απαγόρευση θα ισχύει μόνο για λόγους δημόσιας τάξης ή καθορισμού χρήσεων γης, και όχι για τους πολύ βασικότερους λόγους απειλής της δημόσιας υγείας ή του περιβάλλοντος. Οι χώρες δεν θα έχουν καν το δικαίωμα να απαγορεύσουν τη διέλευση των μεταλλαγμένων οργανισμών από το έδαφός τους, ανοίγοντας έτσι διάπλατα το δρόμο της ανεξέλεγκτης διακίνησης των προϊόντων αλλά και του πιθανού λαθρεμπορίου, καθώς τα μεταλλαγμένα αναμένεται να έχουν χαμηλότερες τιμές.

Φαίνεται πως χάρη στις κινήσεις των δύο ελλήνων υπουργών και παρά τις αντιδράσεις όχι μόνο του κόσμου αλλά και μεγάλων περιβαλλοντικών οργανώσεων, τα μεταλλαγμένα σύντομα θα βρίσκονται στο πιάτο των ευρωπαίων πολιτών.


Από το koutipandoras, μοντάζ Γρέκι
 Εμείς το διαβάσαμε στο ΓΡΕΚΙ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου