Οι "ήσυχες συνειδήσεις" και "συνειδησούλες"...

του ανιχνευτή

"Η ήσυχη συνείδηση είναι πάντα μια ψευδής συνείδηση" Έντγκαρ Μορέν

- Η ήσυχη συνείδηση χρησιμοποίησε την πυρά για χειρόγραφα, βιβλία κι ανθρώπους, την Ιερά Εξέτασή της, τις Σταυροφορίες της, την καταστροφή έργων πολιτισμού, με τη δικαιολογία της επαναφοράς απίστων κι αιρετικών στο δρόμο της "αγάπης"!

- Η ήσυχη συνείδηση χρησιμοποίησε (κι εξακολουθεί να χρησιμοποιεί) την αποικιοκρατία, τη δουλεία (κι εξακολουθεί με νέες ειδεχθείς μορφές), τις μαζικές σφαγές και τη γενοκτονία (κι εξακολουθεί απτόητη με έξυπνες βόμβες, εμπάργκο και οικονομικές αγχόνες). Για να καταληστεύσει την περιουσία και τους φυσικούς πόρους λαών και να τους αρπάξει τη γη. Με τη δικαιολογία κάποτε του "εκπολιτισμού των βαρβάρων" και αργότερα της "σωτηρίας" κι "απελευθέρωσης".

- Η ήσυχη συνείδηση (και οι γύρω απ'την αρχικαπετάνισσα συμμαχικές ήσυχες συνειδήσεις) κήρυξε τον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας απέναντι σε όλους σχεδόν, ακόμα και στους πολίτες/υπηκόους της (απ'το "υπακούω") και διαμήνυσε ότι όποιος δεν είναι μαζί της είναι εναντίον της, κάτι σαν την ανάλογη ατάκα της καινής διαθήκης. Ξεχνώντας(;) ότι η ίδια έσπειρε και συντήρησε κτηνώδη θεοκρατικά φονταμενταλιστικά καθεστώτα κι ομάδες (τον Μπιν Λάντεν και τ'ασκέρια του ποιος τον εκπαίδευσε κι εξόπλισε;) και δικτατορικά καθεστώτα (ποιος είχε στηρίξει για χρόνια το ναρκοβαρώνο δικτάτορα του Παναμά Νοριέγκα;). Που όταν έπαψαν να εξυπηρετούν τα συμφέροντά της καταδείχτηκαν ως "άνθη του κακού"...

- Η ήσυχη συνείδηση και οι κατά τόπους γραβατωμένες χρηματοοικονομικές σκύλες της, ανακεφαλαιοποιεί χρεωκοπημένες παρασιτικές για την κοινωνία τράπεζες με χρήματα των πολιτών/υπηκόων και κατασκευάζει αιωνίως ανεξόφλητα χρέη. Μετατρέποντας το πλανητικό της τσιφλίκι σε μια αχανή ταμειακή μηχανή και τους λαούς σε τελείως αναλώσιμα νουμεράκια λογιστικών ατζέντων.

- Η καθημερινή (συχνά κρυπτοφασίζουσα, ή απροκάλυπτα φασίζουσα ή υφέρπουσα) μικρο-αστική συνειδησούλα νιώθει έντρομη πως χάνει την ταξική της ταυτότητα κάτω απ'τα πόδια της (ή μέσα απ'τις τσέπες της). Μέσα στην ιεραρχική πανοπτική φυλακή της εποπτεύουσας μήτρας συνειδήσεων και ψάχνει θολωμένη να βρει ποιος της φταίει για την απώλειά της.
Μήπως όλες αυτές οι καραβιές (που συχνά γίνονται στόχος πολεμικών πλοίων... με ήσυχη συνείδηση) των "ξεβράκωτων"; Που η "μεγάλη μητέρα-συνείδηση" και οι πολυεθνικοί γύπες της λεηλάτησαν και υποβάθμισαν τον τόπο και τις πατρίδες τους και ευτέλισαν ασύλληπτα τη ζωή τους; Και αυτοί μετακινούνται κατά κύματα στα πατρώα εδάφη του "πολιτισμού των νοικοκυρεμένων συνειδήσεων".

- Οι τόσες και τόσες ήσυχες συνειδησούλες σφάζονταν σαν-συχνά κι ως ηρωικά-τραγιά στα πεδία παγκόσμιων πολέμων για την αναδιανομή του πλανήτη μεταξύ των αμετανόητα ήσυχων αρχι-συνειδήσεων. Και στη συνέχεια διδάχτηκαν με ευκολία το "δανεικώς & καταναλωτικώς ζειν" ως "ευ ζην". Και πείστηκαν στην ολοένα πιο παρανοϊκή αστυνόμευση ως "δίχτυ προστασίας" κι ασφάλειάς τους. Κι εκπαίδευσαν με ζήλο τα παιδιά τους στο μηρυκασμό των δικών τους "ιδανικών" κι "αξιών", αφρίζοντας με μίσος στη θέα του διαφορετικού κι επιρρίπτοντας όλες τις ευθύνες για την κακοτυχία τους ή την απειλή της πολύτιμης "ασφάλειάς τους" στον Άλλο.

- Οι νοικοκυρεμένες ήσυχες συνειδησούλες ακόμα και τώρα που ξεβολεύονται και ξενοικοκυρεύονται, με κίνδυνο να μείνουν, η μία μετά την άλλη, στην ψάθα...
 Προτιμούν, σε μεγάλο κομμάτι τους, να σκύψουν με χίλιες δυο δικαιολογίες παραίτησης το κεφάλι τους... μέχρι την απώλεια της τελευταίας ήσυχης ανάσας τους!

Γιατί οι ανήσυχες συνειδήσεις ήταν ανέκαθεν οι ταραξίες που τάραζαν ενοχλητικά το λήθαργό τους! Και οι ανήσυχες φωνές ίσως και να ήταν έξω απ'το αντιληπτικό τους πλαίσιο...

Επίσης: Ορθός κι εγκεκριμμένος τρόπος έκφρασης περί των πραγμάτων... και  Η υπνωτισμένη "ελεύθερη βούληση" του πολίτη-πελάτη και μόνιμα θύματος


Υ.Γ. Δεν ζητώ από κανένα καμία συγγνώμη για το θυμό μου. Και ας μη θεωρηθεί το παραπάνω κείμενο ως σκληρό. Προτιμότερο να ιδωθεί ως...ρεαλιστικό. Πολύ περισσότερο από το "ρεαλισμό" της βιωσιμότητας επαχθών χρεών και βαρύγδουπες δηλώσεις περί "ανάπτυξης". Αυτής που περνά μέσα από λουκέτα, "κοινωφελή" εργασιακά κάτεργα, αυξημένα διόδια στους ήδη πιο ακριβούς δρόμους του κόσμου, αιθαλομίχλη κι αστυνομίες τζακιών αλλά όχι ρίξιμο τιμών πετρελαίου, αποδείξεις για την εφορία εκτός από σούπερ μάρκετ και καύσιμα: άρα από δεξιώσεις με χαβιάρι, τακτικά φαγοπότια σε ταβέρνες, φαστφουντάδικα και σουβλατζίδικα, ολονύχτιες κραιπάλες σε μπουζουξίδικα, αγορές από πολυκαταστήματα με κατά προτίμηση φίρμες, σπα και μασάζ, οίκους ανοχής και βίζιτες, κι άλλα καθημερινά έξοδα για πετσοκομμένους μισθούς.
ΔΕΝ ΥΠΟΦΕΡΕΤΑΙ ΑΛΛΟ ΑΥΤΗ Η ΠΑΡΑΚΡΟΥΣΗ! Και δεν μιλώ μόνο γι'αυτούς που αποφασίζουν και διατάζουν...

 Ξέρουμε πως η ζωή δεν είναι στρωμένη με ροδοπέταλα, αλλά αγαπάμε τα ρόδα!