( Το Κοινωνικό Ωδείο ψάχνει χώρο για να στεγαστεί στην Αθήνα. Ψάχνει χώρο για να βάλει τα όργανα , τις παρτιτούρες , τους υπολογιστές τις καρέκλες τα θρανία και τους πίνακες. Κυρίως όμως ψάχνει χώρο στην Αθήνα για να στεγάσει τα όνειρα των πολλών μαθητών του. Για να κάνει συναυλίες γιορτές και εκδηλώσεις κοινωνικής αλληλεγγύης.
Χρήματα δεν υπάρχουν πολλά. Αυτό που μπορεί η συνέλευση γονέων και καθηγητών να αντέξει είναι το να πληρώνει τα λειτουργικά έξοδα. Χρειαζόμαστε ένα μικρό σχετικά χώρο από 80 εώς 120 τετραγωνικά.
Όποιος μπορεί να βοηθήσει μπορεί να επικοινωνήσει μαζί μας στο koinvniko.wdeio@gmail.com ή στο 6974282121)
- Για να καταλάβεις έναν χώρο πρέπει πρώτα να τον «καταλάβεις»
Είμαστε εθελοντές, καθηγητές μουσικής και όχι μόνο. Μια ομάδα πολιτών που μοιράζεται την αγάπη για τη μουσική και την αλληλεγγύη για τον συνάνθρωπο.
Αποφασίσαμε να ενώσουμε τις δυνάμεις μας για έναν κοινό στόχο. Να μεταδώσουμε αφιλοκερδώς την τέχνη μας σε όσους δεν έχουν τα χρήματα να την σπουδάσουν. Να αποδείξουμε ότι δε μας λυγίζει η κρίση, ότι η ανθρώπινη αξία δεν μετριέται σε κανένα νόμισμα. Να επαναφέρουμε στο επίκεντρο την επιθυμία για μάθηση και την προσφορά.
Τον τελευταίο καιρό το κράτος, μέσω των θεσμών του, αφαιρεί βίαια τη δυνατότητα κοινωνικής έκφρασης από ολοένα και περισσότερα κομμάτια της κοινωνίας. Το Κοινωνικό Ωδείο υπερασπίζεται την αυτενέργεια, την αυτοοργάνωση, την ελεύθερη διακίνηση ιδεών και τη δωρεάν παροχή υπηρεσιών σε πολιτισμό, παιδεία, στέγαση.
Αισθάνεται την ανάγκη να παρέμβει και να εκφράσει την αλληλεγγύη του στις καταλήψεις της Βίλας Αμαλίας, της Πατησίων και Σκαραμαγκά, της Δέλτα και της Λέλας Καραγιάννη, καθώς και στον ραδιοφωνικό σταθμό 98fm (ΑΣΟΕΕ), στο ανεξάρτητο στέκι Xanadu στην Ξάνθη, και σε όλους τους άλλους (υπό κατάληψη ή μη) κοινωνικούς χώρους, που το νέο κυβερνητικό σχέδιο χαρακτηρίζει ως κέντρα ανομίας και επιβάλλει την εκκένωσή τους.
Η Βίλλα Αμαλίας, καθώς και τα οικήματα της Λέλας Καραγιάννη, και της οδού Σκαραμαγκά, είναι κτίρια εγκαταλελειμμένα από το κράτος για χρόνια, ιδιοκτησία είτε του Οργανισμού Σχολικών Κτιρίων, είτε της Σχολής Καλών Τεχνών, είτε του Δήμου. Δεν υπήρξε καμία μέριμνα γι’ αυτά. Αντ’ αυτού έστεκαν άδεια, ερειπωμένα και κατεστραμμένα από τη χρόνια εγκατάλειψη. Η κατάληψή τους τα μετέτρεψε σε αυτοδιαχειριζόμενους κοινωνικούς χώρους, σε στέκια για τις γειτονιές. Έκτοτε χρησιμοποιούνται από τους κατοίκους και στεγάζουν θεατρικές ομάδες, ερασιτεχνικά συγκροτήματα, εκθέσεις ζωγραφικής, φωτογραφίας, προβολές ταινιών, εργαστήρια για παιδιά, συλλογικές κουζίνες, φροντιστηριακά μαθήματα για παιδιά Γυμνασίου και Λυκείου, ομάδες ψυχικής στήριξης για ανέργους κ.ά..
Η ιδέα αυτών των καταλήψεων είναι να καταλαβαίνεις τι χρειάζεται η γειτονιά σου και να χτίζεις πάνω σε αυτή την ανάγκη.
Αποφασίσαμε να ενώσουμε τις δυνάμεις μας για έναν κοινό στόχο. Να μεταδώσουμε αφιλοκερδώς την τέχνη μας σε όσους δεν έχουν τα χρήματα να την σπουδάσουν. Να αποδείξουμε ότι δε μας λυγίζει η κρίση, ότι η ανθρώπινη αξία δεν μετριέται σε κανένα νόμισμα. Να επαναφέρουμε στο επίκεντρο την επιθυμία για μάθηση και την προσφορά.
Τον τελευταίο καιρό το κράτος, μέσω των θεσμών του, αφαιρεί βίαια τη δυνατότητα κοινωνικής έκφρασης από ολοένα και περισσότερα κομμάτια της κοινωνίας. Το Κοινωνικό Ωδείο υπερασπίζεται την αυτενέργεια, την αυτοοργάνωση, την ελεύθερη διακίνηση ιδεών και τη δωρεάν παροχή υπηρεσιών σε πολιτισμό, παιδεία, στέγαση.
Αισθάνεται την ανάγκη να παρέμβει και να εκφράσει την αλληλεγγύη του στις καταλήψεις της Βίλας Αμαλίας, της Πατησίων και Σκαραμαγκά, της Δέλτα και της Λέλας Καραγιάννη, καθώς και στον ραδιοφωνικό σταθμό 98fm (ΑΣΟΕΕ), στο ανεξάρτητο στέκι Xanadu στην Ξάνθη, και σε όλους τους άλλους (υπό κατάληψη ή μη) κοινωνικούς χώρους, που το νέο κυβερνητικό σχέδιο χαρακτηρίζει ως κέντρα ανομίας και επιβάλλει την εκκένωσή τους.
Η Βίλλα Αμαλίας, καθώς και τα οικήματα της Λέλας Καραγιάννη, και της οδού Σκαραμαγκά, είναι κτίρια εγκαταλελειμμένα από το κράτος για χρόνια, ιδιοκτησία είτε του Οργανισμού Σχολικών Κτιρίων, είτε της Σχολής Καλών Τεχνών, είτε του Δήμου. Δεν υπήρξε καμία μέριμνα γι’ αυτά. Αντ’ αυτού έστεκαν άδεια, ερειπωμένα και κατεστραμμένα από τη χρόνια εγκατάλειψη. Η κατάληψή τους τα μετέτρεψε σε αυτοδιαχειριζόμενους κοινωνικούς χώρους, σε στέκια για τις γειτονιές. Έκτοτε χρησιμοποιούνται από τους κατοίκους και στεγάζουν θεατρικές ομάδες, ερασιτεχνικά συγκροτήματα, εκθέσεις ζωγραφικής, φωτογραφίας, προβολές ταινιών, εργαστήρια για παιδιά, συλλογικές κουζίνες, φροντιστηριακά μαθήματα για παιδιά Γυμνασίου και Λυκείου, ομάδες ψυχικής στήριξης για ανέργους κ.ά..
Η ιδέα αυτών των καταλήψεων είναι να καταλαβαίνεις τι χρειάζεται η γειτονιά σου και να χτίζεις πάνω σε αυτή την ανάγκη.
Όλα αυτά τα χρόνια στο πλευρό αυτών των χώρων βρίσκονται οι κάτοικοι των περιοχών οι οποίοι συμμετέχουν ενεργά. Σήμερα, ξαφνικά μετατράπηκαν σε «κέντρα ανομίας» με ενοχοποιητικά στοιχεία μπύρες, κράνη και καδρόνια.
Αναρωτιόμαστε λοιπόν:
Αναρωτιόμαστε λοιπόν:
Αν στον Βοτανικό, με πρόσχημα το νέο γήπεδο του ΠΑΟ, σχεδιάζεται να χτιστούν, σε χώρους κοινόχρηστου πράσινου και αναψυχής, χιλιάδες τετραγωνικά μέτρα εμπορικών κέντρων και γραφείων...
Αν στο Άλσος Παγκρατίου κόβονται δέντρα με στόχο να φτιαχτεί ένα αχρείαστο ογκώδες θέατρο και άλλες κατασκευές, καφετέριες κ.λπ...
Αν στο Σεράφειο σχεδιάζουν να χτίσουν ένα μεγάλο κτίριο γραφείων και εμπορικών χρήσεων στη θέση του δημοτικού κολυμβητηρίου...
Αν στου Φιλοπάππου, στο Μετς, στο Πάρκο Γουδή, στα Κουντουριώτικα, στο Σταθμό Λαρίσης και την Ακαδημία Πλάτωνος, συνεχίζονται οι οικοδομικές αυθαιρεσίες και εμφανίζονται διαρκώς νέες απειλές...
Αν στο Πεδίο του Άρεως ο Πανελλήνιος Γ.Σ. έχει καταλάβει 5,5 στρέμματα πρασίνου και έχει χτίσει παράνομα κτίρια 1.570 τ.μ. με την ανοχή ή την αρωγή του Δήμου, της Πολεοδομίας, της ΔΟΥ, της Αστυνομίας, της Δικαιοσύνης, της Νομαρχίας, της Υπερνομαρχίας και της κεντρικής διοίκησης...
Αν στα καμένα δάση όλης της χώρας καταλαμβάνονται αυθαίρετα δασικές εκτάσεις για να χτιστούν ξενοδοχεία...
Αν το Γκάζι είναι κατειλημμένο, παράνομα και χωρίς άδεια, από τραπεζοκαθίσματα...
Αν στην Ιερά Οδό, πάνω στον αρχαιολογικό χώρο, καταλήφθηκε τεράστιος χώρος για να γίνει νυχτερινό κέντρο...
...Αν δεν ειναι όλα αυτά ανομία, τότε τι είναι;
Στο Βερολίνο, το Παρίσι, το Λονδίνο και αλλού οι καταλήψεις ως αυτοδιαχειριζόμενα κέντρα αποτελούν εδώ και δεκαετίες θεσμό αναγνωρισμένο από την κοινωνία. Στην Ελλάδα οι πυρήνες ιδεών και πολιτισμού που πριν 20 χρόνια στήριζε η Μελίνα Μερκούρη, υπουργός Πολιτισμού τότε, πατάσσονται από τη σημερινή κυβέρνηση, στο όνομα της «ασφάλειας», για φίμωση των ελεύθερων φωνών και αντιπερισπασμό της κοινής γνώμης. Προστίθενται έτσι στα εκατοντάδες αναξιοποίητα έρημα κτίρια που θα μπορούσαν να αποδοθούν σε άστεγους, μετανάστες ή κάθε είδους ευπαθή ομάδα, αντί να καταρρέουν.
Η αντιπρότασή μας: στήριξη και προστασία των ελεύθερων κοινωνικών χώρων, οι οποίοι αποτελούν παράδειγμα δομής και λειτουργίας για κάθε αυτόνομη κοινότητα, ακόμα και με αλλαγή του νομοθετικού πλαισίου. Επιδιώκουμε όχι έναν παράνομο κόσμο, αλλά έναν κόσμο όπου θα είναι «έννομο» να πάρει η ίδια η κοινωνία τη ζωή της στα χέρια της. Όπου η πολιτεία θα δημιουργεί και θα υπερασπίζεται κοιτίδες ελεύθερης έκφρασης και πολιτισμού. Όπου ο κάθε πολίτης θα αξιοποιεί το αυθύπαρκτο δικαίωμά του να αντιστέκεται, να οραματίζεται και να πραγματώνει ένα ανείπωτο διαφορετικό παρόν και μέλλον.
Κοινωνικά παντοπωλεία, κοινωνικά ιατρεία και φαρμακεία, κοινωνικές κουζίνες, κοινωνικά ωδεία και φροντιστήρια:
Κοινωνικά δίκτυα αλληλεγγύης και αυτοοργανωμένοι χωροι παντού. Είμαστε ΠΑΝΤΟΥ.
Το διαβάσαμε στο ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΩΔΕΙΟ http://koinwnikowdeio.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου