«… Ο κόσμος είναι όπως τον ονειρεύεσαι… είναι ένας καθρέφτης. Έξω βρίσκεις εσένα! Πήγαινε να δεις ποιος είσαι. Εκεί έξω βρίσκεις τον δικό σου κόσμο, τον κόσμο που έχτισες, που ονειρεύτηκες. Θ΄ ανακαλύψεις ότι οι άλλοι είναι η αντανάκλαση της εικόνας του ψέματος που έχεις μέσα σου, του συμβιβασμού, της άγνοιάς σου… Άλλαξε!… και ο κόσμος θ’ αλλάξει. Δημιουργείς έναν άρρωστο κόσμο και έπειτα φοβάσαι το δημιούργημά σου, τη βία που εσύ ο ίδιος προκάλεσες.
Πιστεύεις ότι ο κόσμος είναι αντικειμενικός… αλλά ο κόσμος είναι όπως εσύ τον ονειρεύεσαι. Πήγαινε στον κόσμο και αποδέξου τον… Συνάντησε τους φτωχούς, τους βίαιους, τους λεπρούς που έχεις μέσα σου. Αποδέξου τους… Μην τους αποφεύγεις, μην τους κατηγορείς… Παραδώσου στον κόσμο σου. Πήγαινε και συνειδητά αποδέξου αυτό που έχεις δημιουργήσει: έναν κόσμο σε άγνοια, σκληρό, αμαθή… έναν κόσμο χωρίς ζωή. Ρίξε μια ματιά Πόσο σίγουρος είσαι για τα μάτια σου; Κάνε αυτές τις απλοϊκές ασκήσεις;
Η δύναμη ενός ανθρώπου είναι να εξουσιάζει τον εαυτό του και την ίδια στιγμή να παραδίδεται στον εαυτό του. Η ζωή σου, ο κόσμος όπου πιστεύεις ότι μπορείς να επιλέγεις και να αποφασίζεις, είναι πλασματικά… είναι ένας φρικτός εφιάλτης. Μόνο το «όνειρο» είναι πραγματικό. Το «όνειρο» είναι το πιο αληθινό πράγμα που υπάρχει. Αυτό που εσύ αποκαλείς πραγματικότητα είναι μόνο φαινόμενα, πρέπει να την αναποδογυρίσεις τελείως και δεν μπορείς να κρατήσεις μέσα σου τίποτα από τα παλιά… Θα πρέπει να μάθεις έναν νέο τρόπο να σκέφτεσαι, ν’ αναπνέεις, να δρας και ν’ αγαπάς…
Aπόσπασμα από το τέλος ενός πολύ ενδιαφέροντος άρθρου του terra papers ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου