ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Πέμπτη 25 Ιουλίου 2013

ΝΕΟ χαράτσι τετρακοσίων εκατομμυρίων ευρώ στο Λαό από την κυβέρνηση των φτωχών… βιομηχάνων!!!


Γράφει ο Στ. Δ.

Η κυβέρνηση Σαμαρά πιστή στην αφερεγγυότητά της για ακόμη μια φορά διακηρύσσει ότι δεν θα υπάρξουν νέα μέτρα αλλά ταυτόχρονα χρεώνει τους καταναλωτές ηλεκτρικής ενέργειας με νέο χαράτσι 400 εκατομμυρίων ευρώ, και κάνει δωράκι αξίας 18 εκ. ευρώ στους βιομηχάνους.

Με απόφαση της ρυθμιστικής αρχής ενέργειας το Ειδικό Τέλος Μείωσης Εκπομπών Αερίων Ρύπων (ΕΤΜΕΑΡ, πρώην τέλος ΑΠΕ) αυξάνεται για τους οικιακούς καταναλωτές κατά 118% ενώ για τους βιομηχάνους μειώνεται κατά 49%...

Αποτέλεσμα αυτής της κατάπτυστης απόφασης είναι, ο καταναλωτής να επιβαρύνεται κατά μέσο όρο περίπου με σχεδόν 70 ευρώ το χρόνο (18-19 ευρώ συν το ΦΠΑ το τετράμηνο, ανά 1600 KWh κατανάλωσης). Συνολικά, οι χρήστες μέσης και χαμηλής τάσης επιβαρύνονται με νέο φόρο 400 εκατομμυρίων ευρώ περίπου. Αντίθετα οι χρήστες υψηλής τάσης (βιομηχανίες) θα κερδίσουν περίπου 18 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο καθώς το ΕΤΜΕΑΡ μειώνεται για αυτούς στο μισό.

Στον παρακάτω πίνακα βλέπετε το κόστος του ΕΤΜΕΑΡ τα τελευταία τρία χρόνια ανά 1000 KWh:




Από αυτόν τον πίνακα φαίνεται ότι σε δυόμισι χρόνια το τέλος αυξήθηκε κατά 72% για τους βιομηχάνους και κατά 967% για τους οικιακούς χρήστες. Δηλαδή αύξηση δέκα φορές για τους πολίτες, αύξηση 0,7 για τους βιομηχάνους… Εάν ανατρέξουμε στο πρόσφατο παρελθόν θα δούμε ότι το τέλος ΑΠΕ ήταν 0,30 ευρώ ανά χίλιες κιλοβατώρες για όλους. Σε σχέση με σήμερα η αύξηση για τους βιομηχάνους είναι 6 φορές μεγαλύτερη, ενώ για τους οικιακούς καταναλωτές 70 φορές!!!

Το ΕΤΜΕΑΡ έχει επιβληθεί για να πληρωθεί το κόστος των ρύπων με βάση τις συμφωνίες στο Κιότο για περιορισμό των εκπομπών αερίων ρύπων του φαινομένου του θερμοκηπίου. Ρύπους τους οποίους με βάση τα επίσημα στοιχεία, παράγει η ΔΕΗ με πάνω από το 50% της εκπομπής στην Ελλάδα λόγω κυρίως λιγνίτη, και το υπόλοιπο ποσοστό παράγεται κυρίως από τις μεγάλες βιομηχανίες και πολύ λιγότερο από τις μεταφορές.

Η ΔΕΗ στις αρχές του έτους επέβαλλε αυξήσεις ρεύματος έως και 38% όπως έχω αναδείξει με άρθρο μου http://archive.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=743469 . Τότε που το υπουργείο ανάπτυξης ψευδόμενο μιλούσε για αυξήσεις τις τάξης του 8%...

Μέσα σε αυτές τις αυξήσεις είχε συνυπολογιστεί ότι το κόστος για τη ΔΕΗ ανά τόνο εκπομπής ρύπων θα είναι 7 ευρώ στο «χρηματιστήριο» ρύπων. Οι πραγματικές τιμές όμως είναι κάτω από 3 ευρώ τον τόνο. Αντί λοιπόν η ΡΑΕ να προχωρήσει σε γενναία μείωση των τιμών και του ρεύματος και του τέλους, προχωρά σε αυξήσεις.

Το πλέον όμως επαίσχυντο είναι πως όπως αναφέρει ο κ Φλουδόπουλος σε άρθρο του στην εφημερίδα «ΚΕΦΑΛΑΙΟ» στις 27/1/2013 με τίτλο: «το μεγάλο φαγοπότι με τους... "ρύπους"», η ΔΕΗ μπορεί και αγοράζει δικαιώματα εκπομπής ρύπων από το μηχανισμό CDM (Clean Development Mechanism), το μηχανισμό που λειτουργεί στο πλαίσιο του πρωτοκόλλου του Κιότο και είναι ενταγμένος και στο Ευρωπαϊκό Σύστημα Εμπορίας Δικαιωμάτων Εκπομπών με τιμές κάτω των 40 λεπτών ανά τόνο!!! Σχεδόν δέκα οκτώ φορές λιγότερο από την τιμή των επτά ευρώ τον τόνο που υπολογίστηκαν οι αυξήσεις και οι φόροι για την κατανάλωση ενέργειας.

Έν κατακλείδι: Η ΔΕΗ και η ΡΑΕ, με εντολή της κυβέρνησης, έχουν υπολογίσει κόστος κιλοβατώρας και φόρους, με 7 ευρώ τον τόνο και η ΔΕΗ αγοράζει με 40 λεπτά τον τόνο. Αντί λοιπόν να υπολογιστούν με το πραγματικό κόστος οι τιμές στην κατανάλωση και να υπάρξει μεγάλη μείωση και στο ΕΤΜΕΑΡ αλλά και στην τιμή της κιλοβατώρας, η κυβέρνηση των φτωχών… βιομηχάνων(!) προχωρά σε τρομακτικές αυξήσεις δείχνοντας για ακόμη μια φορά το αποκρουστικό της πρόσωπο, την απέχθειά της προς τους πολίτες, τον πραγματικό της στόχο που είναι η εξαθλίωση του Λαού και βέβαια την προνομιακή σχέση που έχει με τους βιομηχάνους και τις ελίτ.




Υ.Γ. 1 Η μείωση της εκπομπής αερίων ρύπων είναι συμβατική υποχρέωση εδώ και χρόνια της χώρας. Καμία κυβέρνηση όμως δεν προχώρησε σε ένα σχεδιασμό ώστε η ΔΕΗ και κατ’ επέκταση οι καταναλωτές να μην επιβαρυνθούν με χαράτσια και εξοντωτικές αυξήσεις. Απεναντίας όλες οι κυβερνήσεις των τελευταίων ετών επέλεξαν τη ΔΕΗ ως την ατμομηχανή της εισπρακτικής και εκβιαστικής λαίλαπας του αυταρχικού κράτους που πρεσβεύουν…

Υ.Γ. Είναι πράγματι αλγεινό ότι το ΕΤΜΕΑΡ επιβαρύνεται παρανόμως και με ΦΠΑ παρόλο που δεν είναι κατανάλωση, αγαθό ή υπηρεσίες αλλά, φόρος.


To διαβάσαμε στην Κλασσικοπερίπτωση

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου