Διασχίζοντας τα βασίλεια του Φόβου και των κλώνων του...

Ένα μανιφέστο ενάντια στην αποτρόπαια κοινωνική μηχανική καταστολής συνειδήσεων, στον πνευματικό εκχυδαϊσμό, στην επιδημική βλακεία, στην ισοπεδωτική ομοιομορφία, στη δουλικότητα!

του ανιχνευτή

> Φοβάσαι να αφεθείς σε μια ομαλή κι αρμονική ζωή και θεσπίζεις αυστηρούς καταναγκαστικούς νόμους. Για να σε προστατεύουν από τους εγκληματίες, τους βιαστές και σαδιστές, τους απατεώνες και λωποδύτες. Και είσαι γεμάτος δολοφονικές ενορμήσεις, μίση, διαστροφές, βρώμικες φαντασιώσεις, ψυχωτικούς πόθους για εύκολο και με κάθε τρόπο πλουτισμό, ακόμα κι αν αρπάξεις απ'τον άλλο, ακόμα κι αν πατήσεις επί σειράς πτωμάτων.

> Φοβάσαι το βάθος και μεγαλείο της απλότητας και γίνεσαι όλο και πιο πολύπλοκα κούφιος, όλο και πιο μπερδεμένος, μεγαλομανής κι εξεζητημένος ή κατρακυλάς μέσα σε μια άβυσσο μηδενισμού ή παραίτησης από τη διεκδίκηση του δικαιώματος να υπάρχεις και να ζεις σύμφωνα με τις επιλογές σου. Κι έτσι ή αλλιώς, γίνεσαι ανήμπορος να εκφράσεις καθαρά τις συγκινήσεις σου, αν σου έχει απομείνει κάτι.

> Φοβάσαι τα ανόθευτα ακόμη ένστικτα, αισθητήρια και παρορμήσεις των παιδιών, τις φυσιολογικές και ζωτικές ανάγκες τους, τις ζωντανές λειτουργίες τους και, για να τα προσγειώσεις στο δικό σου επίπεδο, τα εκπαιδεύεις στην προσποίηση, στην υποκρισία, στον εξοντωτικό ανταγωνισμό, στον καταναγκασμό, στον ευνουχισμό της Φύσης μέσα τους, στην ενοχοποίηση της σεξουαλικότητας, στη στατικότητα και την ενσωμάτωση στην αρρώστια της υλιστικής αυτής πτώσης που, εσύ και οι όμοιοί σου, ονομάζετε πολιτισμό!

> Φοβάσαι την έντονα μεταβλητή ελευθερία των φυσικών διαδικασιών κι αγχώνεσαι πασχίζοντας να τα έχεις όλα υπό έλεγχο, υπό την παγωμένη "τάξη" σου, υπό τον παραλογισμό που, εσύ και οι όμοιοί σου, αποκαλείτε λογική!

> Φοβάσαι, τρέμεις το αυθεντικό, το ερωτικό, το παράφορο και τα βαφτίζεις ιδιορρυθμία, ξετσιπωσιά, ασέβεια και τα ποινικοποιείς για να τα τιμωρείς εκδικητικά και να τα απωθείς  (εσύ, ο παραγωγός και εθισμένος πελάτης της πορνείας και πορνογραφίας και επινοητής πρωτοκόλλων και κανόνων μιας αλυσοδεμένης ορθότητας). Εσύ και οι όμοιοί σου.

> Φοβάσαι να αγαπήσεις και να αγαπηθείς, γιατί δεν είσαι ψυχικά και πνευματικά σε θέση να εγκαθιδρύσεις και να διατηρήσεις μια τέτοιου είδους δονητική επαφή, χωρίς να τη δηλητηριάσεις, να την ευτελίσεις, να την παραμορφώσεις και να τη μετατρέψεις, στο τέλος, σε χολή μίσους! Εσύ και οι τόσο πολλοί όμοιοί σου.

> Φοβάσαι μην τύχει και παραβιάσω το φράχτη σε κάποια γωνιά της περίφραξης σας, εσένα και των ομοίων σου, και γλιστρήσω έξω. Και περιπλανηθώ μ'ένα αρχέγονο δέος και μια πρωτόγνωρη χαρά στα ελεύθερα, ανοιχτά κι εύπλαστα πεδία, αυτά που εσύ και όλοι οι όμοιοί σου δεν αντέχετε. Κι έτσι με τραβάτε έντρομοι μέσα, άλλοτε με γαβγίσματα κι απειλές, άλλοτε με υποσχέσεις και δωράκια, άλλοτε για να με εξαλείψετε. Και με φυλακίζετε σε θρησκείες για αποκτηνωμένους πιστούς, σε ιδεολογίες, οργανώσεις, αδελφότητες, μυστικές λέσχες για μυστικοπαθείς αρουραίους που κορδώνονται ως μύστες, συνωμοτικά σε βάρος των μαζών  κλειστά κλαμπ, παρατάξεις, σέχτες με απελευθερωτική φρασεολογία που απλώς ενισχύει τη μεγάλη πλάνη, σε ρεύματα άψυχης, άνευρης, αποδομητικής, μανιοκαταθλιπτικής, πομπώδους, ψυχοπαθητικής, ατάλαντης τέχνης (οι πραγματικοί καλλιτέχνες πληρώνουν ακριβό τίμημα ή απλώς επιλέγουν την απομόνωση), σε πόστα ελέγχου των άλλων έγκλειστων, σε καριέρες, σε κενόδοξες φιλοδοξίες, σε ψυχικές διαταραχές, σε άσυλα ανιάτων.

Και μας μαρκάρουν, μέσα στην περιφραγμένη φάρμα εκτροφής των παραλίγο ανθρώπινων όντων, με στάμπες κατηγοριοποίησης και φρονημάτων, δυνατοτήτων και προοπτικών.
Και μας "κουρδίζουν" να αλληλοσπαρασσόμαστε για κατασκευασμένα κι άδεια σαν κελύφη ιδανικά και ιδεολογήματα.
Και τους βολεύει να φοράμε, κάμποσοι, τις μαύρες προβιές, για να βαυκαλιζόμαστε πως εμείς διαφέρουμε και αυτοί να υπερθεματίζουν την ανάγκη περί τάξης και ασφάλειας της κουστωδίας τους που αρέσκονται να προσδιορίζουν ως κοινωνία (τους).

Και ξέρω:

Φοβάστε, τρέμετε εσύ, οι όμοιοί σου και οι "προγραμματιστές" σας αυτούς που δεν μπορείτε να προβλέψετε τις κινήσεις τους, να τους μετατρέψετε σε ελεγχόμενη στατιστική, να τους αναγνωρίσετε ως ομοϊδεάτες, ως απέναντί σας, ως θύματα, ως άβουλους υποτελείς, ως οποιονδήποτε ρόλο θα θέλατε να έχουν ασπαστεί μέσα σε αυτό το γλοιώδες κι εξευτελιστικά μεγάλο θέατρο παραλόγου και σκλαβιάς.
 Προς τέρψη εκείνων που το σχεδίασαν κι έστησαν, με κάθε λεπτομέρεια και μεγάλου χρονικού βάθους εκτιμήσεων του σχεδιασμού και προβλέψεων για αποκλίσεις, από παλιά.

Όσο όμως κι αν φοβάσαι, όσο κι αν σε διαμόρφωσαν, σ'έπεισαν, σ'έπλασαν να φοβάσαι και να φοβίζεις και να τρομοκρατείς (ή απλώς ν'ανέχεσαι αυτούς που το κάνουν συστηματικά) και μετά, με περίσσια υποκρισία κι εξόφθαλμο θράσος, να δαχτυλοδείχνεις ως τρομοκράτες εκείνους που επιχειρούν να αμυνθούν...
...όσο αν εσύ, οι όμοιοί σου και οι "προγραμματιστές" σας δημιουργείτε, κλωνοποιείτε και διαιωνίζετε περιφερόμενα ατομικά και μαζικά βασίλεια φόβου, μνησικακίας, εθελοτυφλίας και ανοησίας...

...να ξέρετε πως εγώ και οι ανόμοιοί μου (γιατί, όσο κι αν συγκλίνουμε, αναγνωρίζουμε κι αποδεχόμαστε τη διαφορετικότητα του καθενός μας) θέλουμε και προσπαθούμε με όλο μας το είναι να είμαστε όλα όσα σας φοβίζουν!

Γιατί εμείς Δεν σας φοβόμαστε!

 Ακολουθώντας συχνά τις δονήσεις και τα ίχνη που αφήνουν πίσω τους εκείνοι (κι ας έχουν χαθεί πια) που χαράσσουν τις δικές τους διάφανες, μαγικές πορείες μέσα στους νοσηρούς, σκοτεινούς λαβύρινθούς σας, φωτίζοντας τις οάσεις κι εξόδους για όσους λαχταρούν να τις γυρέψουν. Και στη διαδρομή να μετατραπούν σε σκαπανείς και δημιουργούς ενός άλλου κόσμου, άξιο για πραγματικά ανθρώπινα όντα!