ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου 2013

Από το κάρο στο πιάτο σας!




Εσφαζαν παλιάλογα και τα πουλούσαν για μοσχάρι!




Θαυμάστε κυνισμό τεχνοκράτη: «Από όσο γνωρίζω, δεν υπάρχει κίνδυνος για τη δημόσια υγεία. Αρα δε μιλάμε για διατροφικό σκάνδαλο, τουλάχιστον προς το παρόν. Αλλά πρέπει να τιμωρηθούν αυστηρά όσοι ευθύνονται για απάτη ή παραπλάνηση». Μιλάει ο επίτροπος ανταγωνισμού Μισέλ Μπαρνιέ και αναφέρεται στο νέο διατροφικό σκάνδαλο (σωστότερα: στο νέο επεισόδιο του διαρκούς διατροφικού σκανδάλου) που συγκλονίζει την Ευρώπη, καθώς αποκαλύφτηκε ότι ευυπόληπτες φίρμες πουλούσαν μπιφτέκια και άλλα παρασκευάσματα με κιμά υποτίθεται μοσχαρίσιο, στον οποίο το μεγαλύτερο ποσοστό (από 60% μέχρι και 100%) ήταν αλογίσιο!

Στο ίδιο μήκος κύματος ο επίτροπος Υγείας Τόνιο Μποργκ δήλωσε από ελληνικού εδάφους, ότι το όλο ζήτημα αφορά παραβίαση της νομοθεσίας ως προς τη σήμανση, δεδομένου ότι δεν έχει εντοπιστεί παραβίαση ως προς την ασφάλεια των τροφίμων. Δεν παρέλειψε να προσθέσει, όμως, ότι η Κομισιόν εξακολουθεί να παρακολουθεί το ζήτημα. Τώρα, μείναμε ήσυχοι. Οπως τότε με το μολυσμένο με ορυκτέλαια ηλιέλαιο, που αφού μανιπουλάρισε το θόρυβο, έθαψε τελείως το σκάνδαλο, για να μην αποκαλυφθεί ότι η μόλυνση γινόταν στα τάνκερ μεταφοράς, στα οποία επιτράπηκε (με αλλαγή του σχετικού Κανονισμού) τη μια να κουβαλούν βαλβολίνες και χημικά και την άλλη να κουβαλούν υγρά τρόφιμα, όπως το ηλιέλαιο.

Καταβάλλουν κάθε προσπάθεια να πείσουν τη φτωχολογιά που καταναλώνει τα έτοιμα σκευάσματα των σούπερ-μάρκετ, ότι ναι μεν εξαπατήθηκε και πλήρωσε το άλογο για μοσχάρι, όμως δεν χρειάζεται ν’ ανησυχεί καθόλου για την υγεία της, γιατί δεν προέκυψε πρόβλημα. Ακόμη, όμως, κι αν υποθέσουμε ότι θα κάνουν σωστούς ελέγχους στα προϊόντα που έχουν δεσμεύσει και τα βρουν όλα «καθαρά» από υγειονομική άποψη, πώς ξέρουν τι συνέβαινε στις άπειρες παρτίδες που έχει καταναλώσει μέχρι τώρα ο κόσμος;

Το λέμε αυτό, γιατί με το κρέας αλόγου τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Το κρέας αλόγου πρέπει να ελέγχεται σχολαστικά για πιθανή παρουσία ενός κτηνιατρικού φαρμάκου, βλαβερού για τον άνθρωπο, που ονομάζεται φαινυλβουταζόνη. Η ουσία αυτή υπάρχει σε κάποια ισχυρά αναλγητικά που χρησιμοποιούνται στα άλογα.
Δεν πρόκειται για κάποιον θεωρητικό κίνδυνο, αλλά για κίνδυνο που είναι συνεχώς παρών στο αλογίσιο κρέας που διακινείται στην ΕΕ (και όχι μόνο). Ρίξαμε μια πρόχειρη ματιά στη βάση δεδομένων του συστήματος RASFF (ευρωπαϊκό σύστημα ενημέρωσης για μη ασφαλή τρόφιμα) και μόνο το δίμηνο Γενάρη-Φλεβάρη βρήκαμε εφτά alerts (προειδοποιήσεις) για ανίχνευση σε αλογίσιο κρέας φαινυλβουταζόνης σε συγκεντρώσεις πάνω από τις επιτρεπόμενες. Ολες οι προειδοποιήσεις είχαν εκδοθεί από την Αγγλία και αφορούσαν κατεψυγμένο κρέας αλόγου, που είχε ήδη διανεμηθεί και σε άλλες χώρες-μέλη της ΕΕ.

Για το συγκεκριμένο αλογίσιο κρέας, που ποιος ξέρει πόσο καιρό το έφαγε η ευρωπαϊκή φτωχολογιά σαν μοσχαρίσιο, ο κίνδυνος και μόλυνσης είναι σχεδόν σίγουρος. Το όλο «κόλπο» αποκαλύπτει πρώτον πόσο αδίστακτοι είναι οι καπιταλιστές και δεύτερο πόσο στηρίζει την ασυδοσία τους το σύστημα «ελέγχου» της ΕΕ.

Η Ρουμανία εκτρέφει άλογα για κρέας. Το κρέας των αλόγων εκτροφής, όμως, δεν είναι φτηνό, γιατί πρόκειται για πουλάρια ηλικίας μέχρι 18 μηνών. Η Ρουμανία διαθέτει επίσης πληθώρα παραγωγικών αλόγων, τα οποία χρησιμοποιούνται ευρύτατα στην αγροτική παραγωγή και στις μεταφορές προϊόντων και εφοδίων από τους αγρότες, που ζουν στην έσχατη φτώχεια και δε διαθέτουν μηχανικά μέσα (τρακτέρ ή αυτοκίνητα).

Πριν από έξι χρόνια, για να βελτιώσει τη βιτρίνα της χώρας, η ρουμάνικη κυβέρνηση απαγόρευσε την κυκλοφορία ιππήλατων κάρων στους δρόμους. Ο σχετικός νόμος έμεινε ανενεργός, πρόσφατα όμως ενεργοποιήθηκε. Ετσι, χιλιάδες αγρότες βρέθηκαν με κάποια άλογα που δεν ήξεραν τι να τα κάνουν, αφού τα κάρα απαγορεύονταν πια να κυκλοφορούν εκτός των αγροτικών δρόμων. Δημιουργήθηκε έτσι μια ξαφνική υπερπροσφορά γέρικων παλιάλογων, την οποία έσπευσαν να εκμεταλλευτούν τα σαΐνια του ευρωπαϊκού εμπόριου.

Τα άλογα σφάζονταν σε ρουμάνικα σφαγεία. Το κρέας το αγόραζε μια ολλανδική φίρμα, επιβεβαιώνοντας έτσι αυτό που πολλάκις έχουμε αποκαλύψει από τις στήλες της «Κ». Οτι η παλιά αποικιοκρατική δύναμη Ολλανδία είναι το μεγαλύτερη «πλυντήριο» μολυσμένων τροφίμων στην ΕΕ. Από την ολλανδική φίρμα αγόραζε το κρέας ένας κύπριος μεσίτης και το πουλούσε σε μια γαλλική φίρμα, η οποία το επεξεργαζόταν στο εργοστάσιό της στο Λουξεμβούργο. Από αυτή τη φίρμα γινόταν η διανομή σε όλες τις άλλες φίρμες που έφτιαχναν μπιφτέκια ή ζυμαρικά με γέμιση. Ολος ο καλός ο κόσμος μαζεμένος σε μια τεράστια αλυσίδα αδίστακτης και εγκληματικής κερδοσκοπίας.

Το πλέον εξοργιστικό είναι πως όλοι αυτοί οι κρίκοι του σκανδάλου παριστάνουν τις αθώες περιστερές. Δηλώνουν ότι εξαπατήθηκαν και πως δεν ήξεραν τι κρέας αγόραζαν. Η μια φίρμα ρίχνει την ευθύνη στην άλλη, λες και η φτηνή τιμή που αγόραζαν δεν τους «ψύλλιαζε» ότι δεν μπορεί να είναι μοσχάρι, αλλά ούτε καν άλλογο εκτροφής. Και βέβαια, όπως συμβαίνει πάντοτε σ’ αυτές τις περιπτώσεις, κάθε κυβέρνηση προσπαθεί να υπερασπιστεί το δικό της κρίκο στην αλυσίδα του εγκλήματος, ενώ η Κομισιόν έχει αναλάβει (και πάλι όπως πάντοτε) το τελικό κουκούλωμα. Σε λίγο θα το ‘χουμε ξεχάσει κι αυτό…

Πηγή: ΚΟΝΤΡΑ - ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ 23 ΦΛΕΒΑΡΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου