ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Κυριακή 17 Φεβρουαρίου 2013

"Μήπως το παιδί σας είναι αναρχικός;"



Μήπως το παιδί σας είναι αναρχικός;

Μετά και το πρόσφατο δημοσίευμα της φυλλάδας "Πρώτο Ψέμα" για τον προσηλυτισμό νεαρών στην Αναρχία και κατά προέκταση στην τρομοκρατία, είναι πια επιτακτική η ανάγκη να αναχαιτισθεί ο κίνδυνος που μας απασχολεί όλους. Διότι το θέμα που καίει όλους τους γονείς δεν είναι ο βιοπορισμός, το ενοίκιο ή το δάνειο που τρέχει, οι λογαριασμοί που καταφθάνουν συνεχώς και το γενικότερο αίσθημα ανασφάλειας για το μέλλον. Το πραγματικό πρόβλημα για κάθε ελληνική οικογένεια είναι μήπως το παιδί τους γίνει αναρχικός.

Σας παραθέτουμε λοιπόν 5+1 ενδείξεις, για να γνωρίζει ο κάθε γονέας εάν το παιδί του έχει πέσει στην Αναρχία.

1. Προβλήματα στις κοινωνικές σχέσεις:

Εάν παρατηρήσετε ότι το παιδί σας δείχνει μια αδικαιολόγητη ευαισθησία για τα προβλήματα άλλων ανθρώπων, ακόμη κι αγνώστων, είναι μάλλον ώρα να ανησυχήσετε. Έχει παρατηρηθεί πως τα παιδιά που έχουν λάβει τον χαρακτηρισμό του "αναρχικού" δείχνουν 5-6 φορές περισσότερο ενδιαφέρον για τον "άλλον" σε σχέση με τα φυσιολογικά παιδιά. Τις περισσότερες φορές, μάλιστα, φτάνουν στο σημείο να παραβλέπουν βασικές διαφορές που διατηρούν με άλλους ανθρώπους, όπως η εθνικότητα και το φύλο.

2. Προβλήματα με την Δικαιοσύνη:

Η παραβατική συμπεριφορά ανέκαθεν αποτελούσε σοβαρή ένδειξη για τα προβληματικά παιδιά. Στην περίπτωση των "αναρχικών" παιδιών, η παραβατικότητα αυτή εμφανίζεται πρώτα σε θεωρητικό επίπεδο. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της κυρίας Κ. " Όλα ξεκίνησαν όταν ο γιος μου (15 ετών) επιστρέφοντας απ' το σχολείο με ρώτησε αν πρέπει να υπακούμε σε νόμους που δεν είναι δίκαιοι". Εμφανώς ταραγμένη η μητέρα, είπε πως ο γιος της δεν είχε εμφανίσει ποτέ παρόμοια προβλήματα πριν από το περιστατικό. "Με τον καιρό, το παιδί μου άλλαξε εντελώς, αρνείται να υπακούσει πια ακόμα και σε βασικές εντολές όταν δεν τις θεωρεί δίκαιες. Δεν τον αναγνωρίζω πλέον".

3. Προβλήματα σχετιζόμενα με το διάβασμα:

Ενώ τα περισσότερα παιδιά φαίνεται να αρκούνται στην ανάγνωση όσων τους ανατίθενται, τα "αναρχικά" παιδιά εμφανίζουν τάσεις να διαβάζουν αναγνώσματα που δεν περιέχονται στη διδακτέα ύλη. Σε πολλές περιστάσεις, μάλιστα, η επιθυμία αυτή τους εμποδίζει από την παρακολούθηση τηλεόρασης και βιντεοπαιχνιδιών. Αν και φαινομενικά το συγκεκριμένο πρόβλημα ταυτίζεται με τα προβλήματα παραβατικότητας, τέτοιες συμπεριφορές μπορούν να εμφανιστούν και χωρίς την ταυτόχρονη παρουσία άλλων συμπτωμάτων. Θεματικά φαίνεται να εξιτάρονται κυρίως από την ανάγνωση Ιστορίας, πολιτικών επιστημών αλλά και ποίησης.

4. Προβλήματα αυτοπεποίθησης:

Όπως έχει δείξει η διεθνής βιβλιογραφία, τα περισσότερα παιδιά καταφέρνουν να αναπτύξουν την αυτοπεποίθηση τους σε φυσιολογικά επίπεδα χωρίς ιδιαίτερο πρόβλημα. Τα αναρχικά παιδιά, αντιθέτως, δείχνουν πολλές φορές σημάδια ακραίας αυτοεκτίμησης που φτάνει σε επίπεδα έντονου ναρκισσισμού. Σε πολλές περιπτώσεις τα παιδιά αυτά, ακόμα και σε προσχολική ηλικία, φαίνεται να πιστεύουν ότι είναι σε θέση να ξεπεράσουν προκλήσεις χωρίς την παρέμβαση ή τις οδηγίες μεγαλυτέρων. Ενώ κάτι τέτοιο μπορεί να μην φαντάζει ως σοβαρό πρόβλημα αρχικά, ενδέχεται να επιφέρει πολύ μεγαλύτερα προβλήματα στη συνέχεια.


5. Προβλήματα στη λήψη τροφής:

Ένα από τα πιο συχνά προβλήματα που παρατηρείται στα παιδιά αυτά αφορά στη λήψη τροφής. Σε πολλές περιπτώσεις υπάρχουν μαρτυρίες γονέων που αναφέρουν ότι τα παιδιά αυτά αρνούνται εντελώς να καταναλώσουν κουτόχορτο. Παρά τις αγωνιώδεις προσπάθειες γονέων και φορέων (σχολείο, Εκκλησία, ΜΜΕ) να πείσουν τα παιδιά να συνεχίσουν την κατανάλωση, εντούτοις η αναγκαστική πρόσληψη του δεν φαίνεται να αποδίδει θετικά αποτελέσματα. Σε πολλές περιπτώσεις, μάλιστα, έχει παρατηρηθεί ότι, πέρα από την άρνηση καθ' αυτή, πολλά παιδιά οδηγούνται και στην αμφισβήτηση παγιωμένων πεποιθήσεων και δογμάτων με απρόβλεπτες συνέπειες.


6. Προβλήματα σχετιζόμενα με τον ύπνο:

Ίσως η σοβαρότερη απ' όλες τις υπόλοιπες ενδείξεις. Ενώ τα περισσότερα παιδιά βλέπουν όνειρα μόνο κατά τη διάρκεια του ύπνου, τα αναρχικά παιδιά συνεχίζουν να τα βλέπουν και κατά τη διάρκεια της ημέρας. Πλήθος ερευνών σε νευρολογικό επίπεδο έχουν επιχειρήσει να εξηγήσουν αυτό το περίεργο φαινόμενο χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία. Σε αυτό που συμφωνούν πάντως οι περισσότεροι επιστήμονες είναι πως, αν το πρόβλημα δεν αντιμετωπιστεί εγκαίρως, υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να οδηγήσει σε περαιτέρω ενοχλήσεις, έως και εμμονές, για την πραγματοποίηση των ονείρων αυτών.


Πηγή: Αφουσιά

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου