ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Παρασκευή 6 Αυγούστου 2021

Συμπτώσεις και καταστροφές, ευθύνες και συνέπειες...

 Δυο λόγια για ό,τι πρωτοφανές συμβαίνει αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα, ως εισαγωγή: Το ερώτημα δεν είναι πού υπάρχει πύρινο μέτωπο, αλλά πού ΔΕΝ υπάρχει...Πυρκαγιές που όλως περιέργως ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια τοξικά, και δεν έχει να κάνει μόνο με τον καύσωνα και πλέον τα πολλά μποφόρ (το 1987 ήταν Ο ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΣ ΚΑΥΣΩΝΑΣ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ ΔΕΚΑΕΤΙΩΝ, όχι ο φετινός όπως ψευδώς ακούστηκε), πολίτες που διαπιστώνουν ότι τα επίγεια και εναέρια μέσα πυρόσβεσης δεν επαρκούν. Όχι μόνο γιατί δεν ανανεώθηκε ο στόλος επίγειων και εναέριων ειδικά μέσων, σε μια χώρα που κάθε αντιπυρικό έτος τραβάει τα πάνδεινα, αλλά και γιατί η πολιτική επιλογή μίας  ΕΧΘΡΙΚΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΛΑΟ κυβέρνησης  (δες και αυτό το βίντεο με ανατριχιαστικές στην ουσία τους κυβερνητικές δηλώσεις που ξεχειλίζουν από..."αντιπάθεια", να το θέσουμε έτσι;) ήταν να ...ΜΗΝ ανανεώσει (αρχικό βίντεο) τις συμβάσεις πάνω από 5.000 εκπαιδευόμενων σε προγράμματα δασοπροστασίας, το περσινό καλοκαίρι...! Και να συνεχίσει να δίνει πακτωλούς εκατομμυρίων (άλλα 20 εκ. ευρώ από τη "λίστα Πέτσα") στα τηλεκάναλα-φερέφωνά της, για να τη στηρίζουν και να υπακούουν σαν πιστά σκυλιά τις διαταγές και "γραμμές", προπαγανδίζοντα; υπέρ της  υπερ-αυταρχικής (αρχιερείς της..."υποχρεωτικότητας" σε πειραματικά εμβόλια), κοινωνικά διχαστικής και οικονομικά εξοντωτικής πολιτικής της, με το ολέθριο και μακροβιότερο και σκληρότερο lockdown ίσως σε όλον τον πλανήτη... 

Συνδέστε τις τεράστιες καταστροφές σε περιβάλλον (εύλογος φόβος ότι με τις πρώτες δυνατές βροχές θα σαρώσουν οι πλημμύρες...), περιουσίες και επιχειρήσεις και υποδομές (προς το παρόν, γιατί ο "καβλωμένος" αυτός Αύγουστος έχει δρόμο ακόμη) με το αντεργατικό έκτρωμα που έφερε ο υπουργός "δουλείας" (και όχι εργασίας) και τον οικονομικό Αρμαγεδώνα, για τον οποίο σχεδόν κανείς δεν μιλάει ανοιχτά. Κάτι επίσης καταστροφικά απειλητικό, που έρχεται στη χώρα αυτή από το "μαύρο και άραχνο φθινόπωρο", μετά και τα 10 "πέτρινα χρόνια" των μνημονίων...Μέχρι το επόμενο ίσως "αναγκαίο" μνημόνιο! 

 Όμως, όπως θα διαπιστώσετε παρακάτω, οι ..."γνωστοί-άγνωστοι" ..."επενδυτές" έχουν πάντα τα δικά τους σχέδια, που τους δυσκολεύουν καμιά φορά στην υλοποίηση τα σε περι-αστικές περιοχές πυκνά δάση, πνεύμονες πρασίνου μιας  αφιλόξενης στην ουσία τσιμεντούπολης και γενικότερα  (ημιορεινές, πεδινές, παραλιακές...) εκτάσεις-"φιλέτα". Που, άκουσον άκουσον, προσφέρονται σε ελεύθερη δημόσια πρόσβαση. 

Περί..."επενδύσεων" των "ΑΠΕτζήδων" σε ανεμογεννήτριες ("αιολικά πάρκα") έχουμε αναφερθεί ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ και αλλού...

Στο μεταξύ, αναγνώστρια μας έστειλε την παρακάτω εικόνα:

(κλίκαρε για μεγέθυνση)

Λίγους μήνες πριν υπήρξαν γενικά δημοσιεύσεις που είχαν ήδη αναφερθεί στα σχέδια "αποκατάστασης" των πρώην βασιλικών κτημάτων του Τατοΐου και για τις δυνατότητες που ανοίγονταν όσον αφορά την προσέλκυση ιδιωτικών επενδύσεων στην περιοχή αυτή. Όχι μόνο σε αυτό το μέρος, αλλά είχαν υπάρξει επισημάνσεις για τις επενδυτικές δυνατότητες ιδιωτικών κεφαλαίων στην ευρύτερη περιοχή Βαρυμπόμπης-Κρυονερίου, με τα πρώην βασιλικά κτήματα ως "διαφημιστικό ενδιάμεσο κρίκο" κατά κάποιον τρόπο...Μεγαλεία!  Πράγματα που επισημαίνονται και σε αυτό το βίντεο που επίσης μας έστειλε η ίδια αναγνώστρια και την οποία ευχαριστούμε για άλλη μια φορά: https://www.youtube.com/watch?v=p8_zVmfM19I 

Με το πού έσβησε η μεγάλη φωτιά στην Βαρυμπόμπη, την επόμενη κιόλας μέρα οι φλόγες..."ξύπνησαν" και  κινήθηκαν με μένος προς τα μέρη, που λόγω και των χαμηλών σε ένταση ανέμων (μια κατάσταση που θα άλλαζε σύντομα άρδην και οι.."πύρινες γλώσσες" το περίμεναν μάλλον για να τις "απογειώσει"), τα οποία την είχαν σκαπουλάρει την πρώτη φορά: Τατόι και Κρυονέρι, όπου τα σπίτια των κατοίκων-"ποιος νοιάζεται" γι' αυτούς (αλλά πώς γίνεται και σε κάποιες περιοχές να βλέπουμε φλεγόμενα απομονωμένα σπίτια ή βίλες κυριολεκτικά μέσα στο δάσος; για να τα λέμε και όλα!) , ακόμη και τούτη τη στιγμή, μετατρέπονται σε αποκαΐδια...Φυσικά και δεν καταλήγουμε σε..."ετυμηγορία", άλλωστε οι συμπτώσεις και ο παράγοντας της τυχαιότητας αποτελούν "ασύμμετρους παράγοντες" αυτής της ζωής....Άλλωστε το μέλλον θα δείξει.

Περίεργη σίγουρα και αυτή η καταγγελία κατοίκου της Βαρυμπόμπης: Καταγγελία - «βόμβα» στο Newsbomb.gr: «Είδα άνδρες ντυμένους αστυνομικούς να βάζουν φωτιά»

ΥΓ: Αλήθεια, τι εννοεί ο επικεφαλής της "κυβέρνησης αρίστων" (όπως την είχε αποκαλέσει) όταν λέει ότι "τα σπίτια ξαναχτίζονται"; Μήπως αυτό ρίχνει αλάτι στις πληγές ανθρώπων που από τη μια στιγμή στην άλλη βρίσκονται άστεγοι; Και με τι λεφτά; Θα υπάρχουν μηνιαίες περικοπές στους μισθούς των διακοσμητικών γλαστρών (=βουλευτές) του κοινοβουλίου, θα δώσει χρήματα από την προσωπική του περιουσία, θα τα πάρει από τους παχυλούς λογαριασμούς της εταιρείας του κ. "εμβόλια ή τάφος"; Και θα τα δώσει στους πυρόπληκτους μόνο αν είναι, φυσικά, εμβολιασμένοι ή αν υπογράψουν υπεύθυνη δήλωση ότι θα προγραμματίσουν ραντεβού για αυτό το σκοπό;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου