Ο βράχος που μιλάει

Αν και βράχος αποφάσισα να μιλήσω

Θα σας πω το όνομα μου αν και είμαι στο σημείο που στέκομαι εδώ και λίγα εκατομμύρια χρόνια χωρίς να χρειαστεί να έχω όνομα. Το όνομά μου σύμφωνα με εσάς είναι Ίμια.

Στέκομαι μέσα στην θάλασσα πολύ πριν δημιουργήσετε τον πολιτισμό σας. Για την ακρίβεια πριν ακόμα δημιουργηθείτε σαν είδος.
Δεν έχω κάτι ιδιαίτερο, ούτε ζωή μπορώ να υποστηρίξω, ούτε η έκταση μου είναι άξια λόγου. Για να είμαι ειλικρινής παρακολούθησα την εξέλιξή σας απο πιθηκάκια σε αυτό που είστε σήμερα αποόαπόσταση, μιας και δεν ήμουν ποτέ σημαντικός για εσάς, αλλά και εσείς με αφήνατε αδιάφορο.

Ξαφνικά τα τελευταία χρόνια όμως κάτι άλλαξε. Άρχισα να αισθάνομαι πολύ σημαντικός.  Μάλιστα άρχισαν τα ανθρωπάκια να είναι έτοιμα να πεθάνουν για χάρη μου. Ο λόγος ήταν ότι κάποια ανθρωπάκια ήθελαν να με λένε Καρντακ και να είμαι λέει από τη δική τους πλευρά των συνόρων. Πραγματικά δεν καταλάβαινα γιατί είναι τόσο σημαντικό το πώς με αποκαλούν και απο ποια μεριά είμαι στον χάρτη. Ούτως ή άλλως οι άνθρωποι που είναι πρόθυμοι να σκοτωθούν για εμένα δεν πρόκειται ποτέ να με επισκεφτούν. Παρ όλα αυτά θεωρούν πολύ σημαντικό να είμαι "δικός τους". Αν και δεν προσφέρω τίποτα, θεωρούν ότι θα πρέπει να θυσιάσουν την ούτως ή άλλως σύντομη ζωή τους μόνο και μόνο για με θεωρούν "δικό τους". Εμένα και το στείρο χώμα μου.

Τα κακόμοιρα τα ανθρωπάκια. Θα ήθελα να μπορούσα να τους μιλήσω και να τους φωνάξω: "Μην αρχίσετε να σκοτώνεστε, δεν αξίζει. Ήμουν εδώ πριν από εσάς και θα είμαι εδώ, όταν ο πολιτισμός σας δεν θα είναι παρά μια ανάμνηση"

'Έμαθα όμως ότι υπήρχε και άλλος λόγος. Από κάτω μου υπάρχει ένα μαύρο ζουμί που τα ανθρωπάκια αποκαλούν πετρέλαιο, το θεωρούν πολύτιμο και γενικά έχουν χύσει πολύ αίμα για αυτό. Είναι λέει πολύ σημαντικό για τον πολιτισμό τους, τις μετακινήσεις τους, την θέρμανση τους, τα εργοστάσιά τους. Ξοδεύουν πάρα πολλά για να το αγοράσουν.

Έτσι έχει νόημα. Αν είναι να το έχεις δωρεάν, πραγματικά αξίζει να θυσιάσεις και κάποιες ζωές.

Τι; Όχι; Μα τι μου λέτε, όποιος και να κερδίσει πάλι θα αγοράζει το πετρέλαιο και μάλιστα απο τις ίδιες εταιρείες;

Και τι κερδίζουν οι νικητές; Τους νεκρούς τους θυμούνται μια φορά τον χρόνο και τους λένε ήρωες και τους επιζήσαντες αν τους λείπει κανένα χέρι ή πόδι τους δίνουν και λίγα λεφτά μέχρι να πεθάνουν;

Και οι κερδισμένοι είναι πάντα οι ίδιοι οι οποίοι δεν ρισκάρουν ποτέ;

Ξεχάστε το, πείτε ότι δεν μίλησα ποτέ. Δεν αξίζει να σπάσω την σιωπή μου για ένα, όπως έχει βαλθεί το ίδιο να αποδείξει, ηλίθιο είδος ζωής.

Ούτως η άλλως, εγώ ήμουν εδώ στην αυγή του χρόνου χωρίς όνομα και ιδιοκτήτη και θα είμαι εδώ να δω την δύση του.