Θανατος/ζωή

Θανατος/ζωή 

Η μουσική που ακούς σε σκοτώνει
Είναι πιο ωραία από τον θάνατο
Αυτό σε σκοτώνει
Οι στίχοι σε σκοτώνουν
Σου θυμίζουν πρόσωπ(α) που δεν θέλεις να θυμάσαι
Η θύμηση αυτών των προσώπων σε σκοτώνει
Η μνήμη σε σκοτώνει
Η μοναξιά επίσης
-γι αυτήν δεν είμαι απόλυτα σιγουρη-
Το δωμάτιο σε σκοτώνει
Οι τοίχοι σε σκοτώνουν
Βγαίνεις έξω
Και πάλι κάτι προσφέρεται ευχαρίστως να σε σκοτώσει
Ο ουρανός
Το χρώμα του -η τα χρώματα-
Τα σύννεφα
Ο ήλιος σε σκοτώνει
Η βροχή σε σκοτώνει
-Δεν αξίζει την αγαπη που της δινεις-

Ο ύπνος σε σκοτώνει
Η έλλειψη υπνου ακόμα πιο πολύ
Όλες οι συνήθειες που λατρεύεις
Σε σκοτώνουν
Και με το παραπάνω
Η καθημερινότητά σε σκοτώνει
Η ρουτίνα
Το αγαπημένο σου βιβλίο -Αν έχεις καποιο-
Σε σκοτώνει
Μια εκδρομή στην φύση σε σκοτώνει
Μια εκδρομή γενικά -όχι τοσο-
Ένα ταξίδι -επαναλαμβανομαι(;)-
Η φωνή του αγαπημένου σου προσώπου σε σκοτώνει
-το να μην την ακούς, σε σκοτώνει ακόμα περισσοτερο-
(Αυτό το ήξερες ηδη)
Οι αγκαλιές σε σκοτώνουν
Ειδικά, οι…Πολυ σφιχτές
-και κυριολεκτικά καμία φορα-

Το φαγητό σε σκοτώνει
Εντάξει, όσο και να μην με συμφέρει
Η έλλειψη φαγητού σε σκοτώνει ακόμα πιο πολύ
Οι φίλοι σου σε σκοτώνουν
Το να μην υπάρχουν φίλοι σε σκοτώνει δίπλα
-όχι πάντα, να προσθεσω-
Η ανυπαρξία του έρωτα από την ζωή σου νομίζεις ότι σε σκοτώνει
Ένας όμορφος πίνακας
Δημιουργεια του αγαπημενου σου καλλιτέχνη
Σε σκοτώνει
Ο ήχος που βγάζει η κιθάρα σου με σκοτώνει
Το να μην ακούω αυτό τον ήχο με σκοτώνει περισσότερο
Η ύπαρξη σου με σκοτώνει
Η ανυπαρξία, εννοείται παραπάνω
Μα
Πάνω από όλα
Αυτό που σε και με σκοτώνει περισσότερο από όλα
Είναι ο εαυτός σου
Μου

Συνέχισε να διατηρείς στην ζωή σου όλα αυτά που σε σκοτώνουν

Γιατί
Ακόμα πιο πολύ
Από τον θάνατο
Σου δίνουν
Ζωή
(Το τέλος Κάνε σαν να μην ειπώθηκε ποτε)

 lost-child98 μέσω του ΩΚΕΑΝΟΥ
(η φωτογραφία είναι τραβηγμένη από εμένα, μια βροχερή ημέρα μέσα στη μουντή, γκρίζα ατμόσφαιρα-νοόσφαιρα της πόλης)