ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Τετάρτη 22 Ιανουαρίου 2014

Βίντεο, δηλώσεις και τρομοϋστερίες. Κι απορίες..



Aν ο Χριστόδουλος Ξηρός επιθυμεί να "βροντήξει το αντάρτικο τουφέκι" ας το κάνει! Χωρίς τυμπανοκρουσίες. Αλλά τις δηλώσεις με φόντο τον Τσε παρέα με τους οπλαρχηγούς του'21 και τον Βελουχιώτη τι τις θέλει; Για να τρομάξουν οι υπουργοί και οι πρωθυπουργοί και να το ξανασκεφτούν καλύτερα ενόψει νέων εξοντωτικότερων μέτρων;
 Μήπως είχε προχωρήσει σε επαναστατικούς μύδρους την εποχή της σύλληψής του και της δίκης του, ή μήπως -όπως και το σύνολο σχεδόν των συλληφθέντων συντρόφων του- δεν άρθρωσε ίχνος πολιτικού λόγου για όλα τα εγκλήματα που τους είχαν προσάψει οι Αρχές; Και που σύμφωνα με τις προκηρύξεις της 17Νοέμβρη έλαβαν χώρα για καθαρά πολιτικούς λόγους; Ακόμα και οι συλληφθέντες 20χρονοι πιτσιρικάδες στη ληστεία του Βελβεντού Κοζάνης, φώναξαν στη διάρκεια της προσαγωγής τους "Ζήτω η αναρχία κουφάλες!" κι έφτυσαν την τηλεκάμερα, ενώ τους μετέφεραν σε δημόσια θέα ξυλοδαρμένους οι γορίλες της ΕΛ.ΑΣ.
 Και πώς ομολόγησε, αυτός και οι άλλοι, έτσι αβίαστα και χωρίς καθόλου σχεδόν πίεση τα πάντα στους ανακριτές; Που είχαν μείνει και ιδιαίτερα ικανοποιημένοι από τη συνεργασία; Αφού και μετά το ατύχημα και το πιάσιμο του Σάββα Ξηρού, περίμεναν σχεδόν όλοι, ο ένας μετά τον άλλο, να συλληφθούν, π.χ. αναμένοντας ήσυχα "το μοιραίο" σε παραθεριστικές τοποθεσίες! Γιατί ας πούμε δεν πούλησαν ακριβά το τομάρι τους, ακόμα και πεθαίνοντας με το όπλο στο χέρι, μένοντας απόλυτα συνεπείς στα μανιφέστα που για τόσα πολλά χρόνια αποτελούσαν "το φόβο και τον τρόμο" του κράτους και της νομοταγούς-υποτελούς κοινωνίας του; Που ίσως ένα καθόλου ευκαταφρόνητο μέρος της να τους θαύμαζε και να τους θεωρούσε κάτι σαν το "μακρύ χέρι του λαού";
 Με την απρόσμενα εύκολη απομυθοποίησή τους προσέδωσαν και ιδιαίτερο κύρος στις διωκτικές αρχές, τις οποίες και αντιμάχονταν στα πλαίσια ενός σκληρού αντάρτικου. Κάνοντας τον τότε αρχηγό της αστυνομίας να δηλώνει με ύφος ότι οι πολίτες πρέπει να νιώθουν περήφανοι για την αστυνομία τους και να την εμπιστεύονται! Άρα και να εμπιστεύονται απόλυτα την πληροφόρηση κι ενημέρωση που αυτή τους παρέχει.

Και κατά πόσο τελικά η "τρομοκρατία" έχει από πίσω ως ιθύνοντες νόες τις μυστικές υπηρεσίες κι εκτελεστικά-παρεισφρητικά στοιχεία τους πράκτορές τους;
Aλλά και μήπως ετοιμάζεται μια ιδιότυπη εγχώρια "επιχείρηση Gladio", με απόλυτα συγκεκριμένα ζητούμενα, και με "ανανεωμένες" ή νεκραναστημένες  "τρομοκρατικές ομάδες" και με κομμάτι του άλλοθι τον ελεύθερο πια Χριστόδουλο Ξηρό; Που κατάφερε "να πείσει τους δεσμώτες του να του χορηγήσουν άδεια", οι οποίοι και το έπραξαν..

Και κατά πόσο συμφέρει το ρίξιμο του "τρομοκρατικού" άσου στο τραπέζι μιας κοινωνίας που σιγοβράζει από την οργή, σε βαθμό πολύ πιθανής πια κι ανεξέλεγκτης ίσως έκρηξης; Με "χαρτοπαίχτη" one man show την πραγματική τρομολάγνα-καταστροφολάγνα απειλή. Και οπαδό μονόδρομων και ευτράπελων θεωριών περί "άκρων και τόξων" : μια θεσμικά διάτρητη αντιλαϊκή εξουσία. Που ξέρει, όποτε νιώθει πως απειλείται από τις καταστάσεις σοβαρά, να μετατρέπει την εγκληματικότητα σε μηχανισμό της. Για να κρατάει την ταλαιπωρημένη κοινωνία αποσβολωμένη, αποπροσανατολισμένη - θυμηθείτε και την υποκρισία του "project" δαιμονοποίησης της χρυσής αυγής με πληροφοριακή ροή κουτσομπολίστικης φυλλάδας- και προπαντός φιμωμένη. Και να ενισχύει την αστυνόμευσή της όλο και πιο στυγνά, για να την προστατεύσει από τον επικίνδυνο τρομοκράτη-ες. Που μάλλον πρόκειται για τους "προστάτες" της κοινωνίας.

"Η εκπρόσωπος της ΝΔ, Αννα-Μισέλ Ασημακοπούλου, με αφορμή την επιστολή και το βίντεο του Χριστόδουλου Ξηρού, επισημαίνει ότι ο ελληνικός λαός είναι ενωμένος απέναντί τους, πέρα και πάνω από κόμματα και ιδεολογίες"
Έτσι ε; να δούμε πότε αυτός ο ελληνικός λαός θα είναι ενωμένος "πέρα και πάνω από κόμματα και ιδεολογίες" απέναντι και στους πραγματικούς και διαχρονικούς εκμεταλλευτές του. Κόμματα και ιδεολογίες που τόσο τα έχουν και τις έχουν ανάγκη οι δυνάστες του..


Ο Ένοικος...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου