{ Ως εισαγωγή: Ένα από τα μεγαλύτερα εξαμβλωτικά ιδεολογήματα του νεοελληνικού "πνευματικού" mainstream, το οποίο έχει κι εκπαιδευτική εφαρμογή: ο -άκουσον άκουσον!- "ελληνοχριστιανικός πολιτισμός"!!!
Σαν να λέμε "ο Καραμανλής ο πρεσβύτερος ήταν ο σύγχρονος Περικλής" ή "το Βυζάντιο ήταν ελληνικό" (ένα εκπληκτικό άρθρο: ΔΙΑΦΘΟΡΑ- ΔΙΑΠΛΟΚH: ΑΠΟ ΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ ΣΤΟ ΒΑΤΟΠΕΔΙ ): Το Βυζάντιο δεν υπήρξε ποτέ ελληνικό ούτε φιλελληνικό. Ούτε
καν ανεκτικό προς την Ελληνικότητα. Το Βυζάντιο δεν ονομάστηκε ποτέ
«Ελλάς», ούτε «Νέα Ελλάς», ούτε «Νέαι Αθήναι» ούτε καν Βυζάντιο (ο
συμβατικός όρος «Βυζάντιο» επινοήθηκε το 1557 απ’ τον Γερμανό ιστορικό
Hieronymus Wolf). Το συνηθισμένο όνομα, αυτό που απαντάται στα επίσημα
κείμενα της Αυτοκρατορίας, στους χρονικογράφους και τους ιστορικούς της
εποχής είναι «το Κράτος», «Η Βασιλεία των Ρωμαίων», «Το Χριστιανικό
Κράτος», «Το Ορθόδοξον Βασίλειον», «η Ρωμανία». Το όνομα «Έλλην» αντικαταστάθηκε από το «Ρωμιός»
και για αιώνες ήταν απαγορευμένο επί ποινή θανάτου και συνώνυμο του
«ειδωλολάτρη». Σαν «Έλληνες» θεωρούνταν πλέον, αυτοί που δεν ασπάστηκαν
τον χριστιανισμό αλλά συνέχιζαν να εξασκούν την ελληνική πολυθεϊστική
θρησκεία και να διαβάζουν και να μελετούν αρχαία κείμενα φιλοσόφων.
Γενικότερα, όσοι στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία εξακολουθούσαν να αρνούνται
τον Χριστιανισμό και έμεναν προσκολλημένοι στις θρησκείες τους,
ονομάζονταν και «Εθνικοί», ανεξαρτήτως εθνικότητας. Σχεδόν κανένας από τους αυτοκράτορες του Βυζαντίου
δεν υπήρξε Έλληνας και η καταγωγή μερικών εξ αυτών που θεωρούνται
Έλληνες, είναι εξαιρετικά αμφισβητήσιμη: ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ !}
Επίσης, από το βιβλίο:
Η θρησκεία χρησιμοποιήθηκε ως ιδεαλιστική φιλοσοφία για να κρατήσει τις λαϊκές μάζες μακριά από την αμφισβήτηση της άρχουσας τάξης. Ο Παύλος μέσω του Χριστιανισμού το εξυπηρέτησε τα συμφέροντα του Ιερατείου και της άρχουσας τάξης των Φαρισαίων, με την εγκαθίδρυση του Χριστιανισμού. Οι Εβραίοι βαθύτατα επηρεασμένοι από τον Ελληνισμό μετά την εξάπλωσή του στην Μεσόγειο και την Ανατολή κατά την Ελληνιστική περίοδο (323-23 π.χ.) θα εισαγάγουν μια νέα θρησκεία. Ο Χριστιανισμός είναι το τέχνασμα της Άρχουσας τάξης, η αντεπανάσταση εναντίων του κινδύνου που προκύπτει από την μη χειραγώγηση – ύπνωση, της μάζας.
Ο Χριστιανισμός απορρίπτει τον προβληματισμό, την σκέψη, τον στοχασμό, την έρευνα, και εξυψώνει την Πίστη, τον υπνωτισμό, για να αποκλείσει τους κινδύνους που εγκυμονεί για την ανθρωπότητα, με σκοπό να την οδηγήσει στον σκοταδισμό του μεσαίωνα. Ενώ τα παραδοσιακά φιλοσοφικά συστήματα αναζητούν και διδάσκουν μια γνώση θεμελιωμένη στη λογική σκέψη, αντίθετα ο Χριστιανισμός όπως και ο Ιουδαϊσμός που τον γέννησε, απαιτούν μία τυφλή πίστη, χωρίς αποδείξεις και λογικές βάσεις. Ο Χριστιανισμός δεν είναι θρησκεία, αλλά πολιτική ιδεολογία κατοχύρωσης συμφερόντων.ΑΛΛΑΓΗ ΕΡΓΟΔΟΤΗ: Μια και δεν πρόκειται να καταργήσουμε τους δούλους, θα καταργήσουμε τ’ αφεντικά.Όλοι θα γίνουμε ίσοι: όλοι δούλοι του Θεού. Την καινοτομία εισαγάγει ο Παύλος. «Γιατί εκείνος που υπηρετείται είναι ο Κύριος Χριστός». (Κολοσ. γ’, 22-24). Εργοδότης τώρα είναι ο θεός. Οι αφέντες δεν ευθύνονται πια για τίποτα, άλλωστε είναι και αυτοί δούλοι του θεού. Αντίθετα δέχονται και κείνοι την ισότητα που επιβάλλεται από ψηλά, κι όλοι είμαστε αδελφοί. Γι’ αυτό «όσοι έχουν χριστιανούς γι’ αφεντικά θα γίνουν ακόμη εργατικότεροι, γιατί θα δουλεύουν για αδελφούς
(…) να δουλεύετε με καλή διάθεση σαν να πρόκειται για τον Κύριο κι όχι για ανθρώπους (…) Γνωρίζοντας ότι από τον Κύριο θα πάρετε την ανταπόδοση (…) Γιατί δουλεύετε για τον Κύριο Χριστό (…) είτε δούλος (είσαι), είτε ελεύθερος».112
Να πως αποκτήσαμε αυτό το μεγάλο πλεονέκτημα: «Έλευθερωθέντες δε από την αμαρτία, γίνατε δούλοι εις την δικαιοσύνη… έτσι τώρα να προσφέρετε τα μέλη σας, δούλα… γιατί τώρα ελευθερωθέντες από τις αμαρτίες υποδουλωθήκατε στο Θεό…» (Ρωμ., στ’, 18-22).
Γράφει ὁ Ammianus Marcellinus:
"Τὸ ἀνθρωπόμορφο αὐτὸ κτῆνος ,ὁ Παῦλος,διέθετε τόση ἐξουσία καὶ δύναμη ὥστε μὲ ἕνα νεῦμα τοῦ μόνο ἐξηρτάτο ἡ ζωὴ ὅλων ὅσων περπατοῦσαν στὴν γῆ" ( 19 : 12, 13 )
Ἀναφέρει ὁ Ἐμμανουὴλ Ροΐδης, ἀνακαλώντας τὰ ἱστορικά του Ammianus Marcellinus:
«Εἰς τὴν Σκυθόπολιν ὅπου εἶχε στηθὴ τὸ χριστιανικὸ κρεουργίον….Ἐκεῖ συνεδρίαζαν εὐσεβεῖς δικασταὶ (χριστιανοὶ εὐσεβεῖς) ἀμιλλώμενοι τὶς πλοίονας εἰδωλολάτρας (Ἕλληνες Ἐθνικοὺς) νὰ ὀπτήση ἐπὶ σχάρας , νὰ βράση ἐντὸς ζέοντος ἐλαίου , ἢ νὰ κατακόψη μεληδόν».
(ΣΚΥΘΟΠΟΛΗ - ΝΑ ΠΩΣ ΕΠΙΒΛΗΘΗΚΕ Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ)
«Ὅσο γιὰ τοὺς ἐχθρούς μου, αὐτοὺς ποὺ δὲν μὲ θέλησαν γιὰ βασιλιὰ τοὺς φέρτε τους ἐδῶ καὶ κατασφάξτε τοὺς μπροστά μου «. (Κατὰ Λουκᾶν ΙΘ΄, 27).
Τα παραπάνω είναι αποσπάσματα του άρθρου "Το Μίσος Εναντίον των Ελλήνων"από το terra papers (και συγκεκριμένα εναντίον της αρχαίας ελληνικής σκέψης: φιλοσοφίας, επιστήμης και τέχνης. Mην κολακεύεσαι δουλικο-μπουζουκο-ποδοσφαιροκέφαλε Νεοέλλην! Ευτυχώς, βέβαια, που πάντα υπάρχουν και οι όποιες ελπιδοφόρες εξαιρέσεις!)
Διαβάστε επίσης: Bertrand Russell Γιατί δεν είμαι χριστιανός
"Το σεξ στο χριστιανισμό" (και η βαθιά ηθική διαστροφή του δεύτερου...)
Και δυο λόγια για τη σπουδαία Λιλή Ζωγράφου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου