ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Δευτέρα 13 Απριλίου 2020

Χρήσιμο θα ήταν να διαβαστεί με τη δέουσα προσοχή: ΦΟΒΟΥ ΤΟΥΣ BILL GATES ΚΑΙ «ΔΩΡΑ» ΦΕΡΟΝΤΕΣ


ΦΟΒΟΥ ΤΟΥΣ BILL GATES ΚΑΙ «ΔΩΡΑ» ΦΕΡΟΝΤΕΣ

Ο Bill Gates δεν ονειρεύεται τον «Θαυμαστό Καινούριο Κόσμο» του Huxley. Τον απεργάζεται μεθοδικά και ήδη ζει μέσα σ’ αυτόν. 
  Ο Bill Gates βρίσκεται στην κορυφή της ολιγαρχικής ελίτ του πλανήτη και κάθε ενέργειά του εξυπηρετεί μια και μόνο σκοπιμότητα: την συγκέντρωση επιρροής και ισχύος  μέσω της εξαγοράς των βασικών ρυθμιστικών οργανισμών που παίζουν, εμμέσως ή αμέσως ρόλο ως μηχανισμοί εθνικής και παγκόσμιας διακυβέρνησης, από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας μέχρι το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, με στόχο να επιβάλλει τις ευγονικές εμμονές του μέσω πολλών φιλόδοξων προγραμμάτων επιτήρησης και συμμόρφωσης του πληθυσμού σε όλο τον κόσμο, που υλοποιούνται στα πεδία των εμβολίων, του περιορισμού των γεννήσεων με την στείρωση των γυναικών (προς το παρόν μόνο στις χώρες τις Αφρικής), της επιβολής των εμφυτευόμενων τσιπ που κατασκευάζονται στο MIT (και θα εξακολουθήσουν να κατασκευάζονται), ως εργαλείων του γενικότερου προγράμματος επιτήρησης και συμμόρφωσης των ανθρώπων.

Σ’ αυτό το πεδίο, μεταξύ αυτών που αποτελούν ήδη πραγματικότητα, εντάσσονται:
  • Το QUANTUM-DOT TATTOO που εντοπίζει εκείνους που δεν έχουν εμβολιαστεί  
  • Το ID2020 ένα μικροτσίπ που στοχεύει στον εντοπισμό ενός δισεκατομμυρίου ανθρώπων που δεν διαθέτουν έγγραφα ταυτότητας, το οποίο υποστηρίζεται από τα Ηνωμένα Έθνη και έχει ενσωματωθεί στην πρωτοβουλία των Ηνωμένων Εθνών για την Αειφόρο Ανάπτυξη. (!) 
  • Τα εμφυτεύματα μικροκυκλώματος που αναγνωρίζει ραδιοσυχνότητες (RFID), παρόμοια με εκείνα που χρησιμοποιούνται στις κτηνοτροφικές εκμεταλλεύσεις στις ΗΠΑ και την Αυστραλία, καθώς και στον έλεγχο των αποσκευών από την Delta Airlines, και θα χρησιμοποιηθούν επίσης και για τον έλεγχο των γεννήσεων,  μαζί με τα στειρωτικά εμβόλια, εντασσόμενα σε ένα άλλο πρόγραμμα ελέγχου του πληθυσμού του Ιδρύματος Bill & Melinda Foundation, το FP2020, το οποίο ιδρύθηκε το 2012.

Στη σύγχρονη εκδοχή του έργου, ο παράφρονας μυστακοφόρος μακελάρης του 20ου αιώνα δεν κρατάει περίστροφο, αλλά μια σύριγγα.
Ο Bill Gates δεν ονειρεύεται τον «Θαυμαστό Καινούριο Κόσμο» του Huxley. Τον απεργάζεται μεθοδικά και ήδη ζει μέσα σ’ αυτόν.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ ή ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΙΣΤΕΣ

Είναι προφανές ότι από την εποχή του Κατηγορώ του Εμίλ Ζολά μέχρι σήμερα, η δημοσιογραφία έχει υποστεί αλλεπάλληλες μεταλλάξεις που την μεταμόρφωσαν από αυστηρό κριτικό της εξουσίας σε δουλικό απολογητή και προπαγανδιστή της.
Αλλά, εάν υπάρχουν δημοσιογράφοι που εξακολουθούν να εμπνέονται από τις μεγάλες στιγμές της δημοσιογραφίας του παρελθόντος, θα μπορούσαν να βοηθήσουν το κοινό να σχηματίσει μια καθαρή εικόνα των σκοπιμοτήτων που εξυπηρετεί η κατασκευή του τρόμου για τον κοροναϊό, θέτοντας επίμονα στους υγειονομικούς «αξιωματούχους» της κρατικής εξουσίας, ΔΥΟ ΑΠΛΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ (ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΤΕΘΟΥΝ ΠΟΤΕ):

(1) Πόσοι θάνατοι από όλες τις αιτίες σημειώθηκαν στη χώρα κατά στο πρώτο τρίμηνο των ετών 2015-2019 και πόσοι στο πρώτο τρίμηνο του 2020 (του… κοροναϊου);
(2) Πόσοι θάνατοι από εποχική γρίπη σημειώθηκαν στη χώρα κατά το χειμώνα 2018-2019 και πόσοι κατά τον χειμώνα 2019-2020 (του… κοροναϊου);

Οι απαντήσεις θα αποδείκνυαν εάν ο (καλλιεργημένος) πανικός για τον κορονοϊός έχει κάποια βάση ή θα εξελιχθεί σε ένα κραυγαλέο φιάσκο, έχοντας πετύχει κάποιους ανομολόγητους πολιτικούς και οικονομικούς στόχους.

Κλεάνθης Γρίβας
11/4/2020

Το δανειστήκαμε από ΕΔΩ. Το παραπάνω κείμενο αποτελούσε προσθήκη του Κλεάνθη Γρίβα στο εξαιρετικό άρθρο της Vera Sharav ΚΟΡΟΝΑΪΟΣ: ΟΠΛΟ ΔΙΚΤΑΤΟΡΩΝ ΚΑΙ ΟΛΙΓΑΡΧΩΝ ("Θα υποχωρήσουν και πάλι οι λαοί των δυτικών δημοκρατιών, όπως είχαν υποχωρήσει στη ναζιστική μάστιγα;") - Δημοσίευση: στην ιστοσελίδα Alliance for Human Research Protection (9 Απριλίου 2020)

2 σχόλια:

  1. Και γιατί δεν του κάνουμε μία ομαδική μήνυση, αιτούντες την φυλάκισή του. την εξόντωσή του. Αυτός είναι πίσω από το εμβόλιο του κορωνοϊού.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ομαδική μήνυση, όπως λέμε ομαδική ή μαζική διαμαρτυρία; Σαν αυτές στους δρόμους των πόλεων με χιλιάδες ή εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους και που, ασχέτως του δικαίου των αιτημάτων,καταλήγουν σε άγρια καταστολή σε βάρος τους; Φίλε, μιλάς για τον 2ο πιο πλούσιο άνθρωπο στον κόσμο, με τεράστια ισχύ και επιρροή σε πάμπολλους τομείς, από τεχνολογία αιχμής έως προωθημένη ιατρική έρευνα, έναν τύπο που περιφρονεί προέδρους Αμερικής, νόμους κρατών (που κόβονται και ράβονται στα μέτρα του συναφιού του) κι ένα επιτελείο δικηγόρων στο πλευρό του που μπορούν να αποδείξουν ότι οι ελέφαντες πατάνε αν τους χορηγηθούν τα κατάλληλα σκευάσματα...
      Άσε που δεν είμαι σίγουρος ότι μόνο αυτός και η συμβία του είναι πίσω από όσα εξηγούνται τόσο ανατριχιαστικά σε αυτό το άρθρο, ότι είναι ένας μπροστάρης, μια βιτρίνα σε ένα "μαγαζί" με μεγάλο βάθος. Και ο νοών νοείτω.

      Διαγραφή