« στην καρδιά σου βάλαν φρένα, το μυαλό σου παίρνει βύσμα, για χιλιάδες σαν εσένα θα αρκέσει μία πρίζα» ΝΙΚΟΛΑΣ ΑΣΙΜΟΣ
(ποιες χιλιάδες μόνο; βάλε κάμποσα, πολλά, πάρα πολλά εκατομμύρια πλανητικής τεχνο-παράκρουσης και ενός ευρέως κοινωνικά αποδεκτού είδους αυνανισμού...)
Περάστε από το ταμείο..!
Έχω άδικο; διορθώστε με! Ας πούμε, μπορείτε να χαρίσετε το κινητό σας στον πρώτο τυχόντα στο δρόμο; Και ξέρετε γιατί δεν μπορείτε να το κάνετε; Γιατί είναι ισοδύναμο αυτοκτονίας! Χωρίς αυτό (-ά) δεν υπάρχετε!
Γενικά εσείς ποτέ κάνατε κάτι μόνοι σας; Ακολουθήσατε την απόφασή σας; Δεν καθόσαστε να περιμένετε τις διαταγές: Just do it!!!" - Από την ανάρτηση ΑΛΗΘΙΝΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ (Είσαι, είμαστε... αληθινοί;)
Η σύγχρονη παθογένεια του Homo Consumus & Technofreak...Όπως επιβίωση είναι η ζωή που εκφυλίστηκε σε οικονομική επιταγή, έτσι και αυτοματοποίηση ή ρομποτοποίηση δίχως πνοή ζωής είναι οι ανθρώπινες σχέσεις που κλείστηκαν μέσα σε οθόνες και πιάστηκαν στις θηλειές της αυταπάτης, του ψεύτικου που χλευάζει καθημερινά το αληθινό και ασελγεί σε βάρος του κατά συρροή και της τεχνο-ανίας που υποδούλωσε την ανθρώπινη επικοινωνία κι ό,τι σημαίνει για την ψυχική και διανοητική υγεία του ανθρώπου αυτή η έννοια...
Τα παρακάτω προτείνουμε να συνδεθούν και με αυτό το εξαιρετικό, επίσης, βίντεο:
ΠΛΑΣΤΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ - Μάνος Δανέζης
Death of Speech
Όταν η φωνή παύει να βγαίνει απ’ το στόμα και επιλέγει τα δάχτυλα
Το παίρνεις μαζί σου πάντα. Δεν φεύγεις χωρίς αυτό. Στην οδήγηση, στο θέατρο, τον κινηματογράφο, την ώρα που τρως, την ώρα που δουλεύεις, την ώρα που χαλαρώνεις. Στην τουαλέτα μπορεί να το μπερδέψεις με το χαρτί και ενίοτε να σου πέσει στην λεκάνη! Σε συντροφεύει στον ύπνο σου και του ρίχνεις κλεφτές ματιές όταν κάνεις σεξ. Με αυτό βγάζεις φωτογραφία το πιο νόστιμο φαγητό,
τραβάς βίντεο μια συναυλία ή μια υπέροχη προσωπική στιγμή ώστε να την ζήσεις καλύτερα αργότερα, μαγνητοσκοπημένη, για να την στείλεις στους χιλιάδες φίλους σου και να πάρεις like! Να κάνεις επανάσταση, να τα βάλεις με την Εξουσία, το Κράτος και την Κυβέρνηση, να τα κάνεις όλα μπάχαλο, να βάλεις μια εξεγερμένη φωτογραφία προφίλ και στο τέλος επίσης να πάρεις πολλά like! Για να νιώσεις όμορφα και να κοιμηθείς μόνος, δίχως να έχει βγει λέξη από το στόμα σου αλλά να έχουν βγει εκατοντάδες από τα δάχτυλά σου.
Και μετά να ξυπνήσεις και όλα αυτά που σου ρουφάνε την ζωή να είναι εκεί. Να ζεις στο ίδιο μίζερο δωμάτιο, να τρως τα ίδια έτοιμα φαγητά, να ψάχνεις για λεφτά, δουλειά και να προσπαθείς να μοιράσεις το τίποτα. Να μην ξέρεις πώς να αγαπήσεις, πώς να μιλήσεις, πώς να νιώσεις όμορφα και πώς να διεκδικήσεις. Να μην γνωρίζεις τον άνθρωπο που είναι δίπλα σου, ακόμα και αυτόν που πολλές φορές συμβαίνει να κοιμάται στο ίδιο κρεβάτι με σένα.
Και για να νιώσεις καλύτερα να ξανακάνεις βουτιά στο προφίλ του κινητού σου. Να γίνεις αυτός που στην πραγματικότητα δεν ξέρεις με πιο τρόπο να γίνεις. Αλλά χωρίς να το καταλάβεις, να γίνεσαι εξουσιαζόμενος μια εξουσίας που σε θέλει σκυφτό, δίχως πρόσωπο, δίχως προσωπικότητα και δίχως φωνή, αλλά σου δίνει την απατηλή δυνατότητα να είσαι ευθυτενής, να έχεις το πιο ιδιαίτερο πρόσωπο και προφίλ, την πιο ενδιαφέρουσα προσωπικότητα με τα καλύτερα τσιτάτα και αναρτήσεις έξω από αυτό τον κόσμο αλλά μέσα στο κινητό σου. Έτσι να δίνεις μορφή σε έναν ατέρμονα κύκλο που δεν έχει αρχή και τέλος, όπου όλα αλλάζουν αλλά στην πραγματικότητα όλα μένουν ίδια… και χειρότερα.
Ελευθερόκοκκος
κείμενο από anarchypress.wordpress.com
Το παραπάνω κείμενο το βρήκαμε στη Βιντεοθήκη-Αυτομόρφωση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου