ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Δευτέρα 13 Ιουλίου 2015

Γεμίσαμε "κλαίουσες ιτιές"- Μια ανάγνωση των τελευταίων εξελίξεων


 Γέμισε τις τελευταίες ημέρες ο τόπος "κλαίουσες ιτιές" που αγωνιούν και οδύρονται για την τύχη του: αριστερόστροφες και δεξιόστροφες, σοσιαληστ(ρ)ικές και ποταμίσιες, μιντιακές και διανοουμενίστικες, νοικοκυραίων του διπλανού...κελιού που φοβούνται να σκεφτούν τι υπάρχει έξω από τη φυλακή, βαρώνων και μεγιστάνων που φοβούνται μήπως κι από σπόντα τους ζητηθούν ευθύνες για τη διαπλοκή.

Σημερινή δήλωση του Μάρτιν Σουλτς από τις Βρυξέλλες εξέφραζε την απορία του για το "πρόγραμμα" των δανειστών, που αποτέλεσε υποτίθεται την αιτία να επιλέξει η κυβέρνηση τη λύση του δημοψηφίσματος, δίνοντας το λόγο (και πάλι υποτίθεται) στο λαό. Ο Σουλτς συγκρίνοντας την τότε δική τους πρόταση με αυτήν που έφερε πρόσφατα η (ενισχυμένη μετά το δημοψήφισμα, υποτίθεται για άλλη μια φορά) ελληνική κυβέρνηση, δεν διαπιστώνει ουσιαστικές διαφορές!

Σημερινή δήλωση του προσωρινού προέδρου της ΝΔ επίσης από τις Βρυξέλλες, το "ιερό" διευθυντήριο για τους ευρωπαϊκούς λαούς και τις τύχες τους, προέτρεπε τον πρωθυπουργό να συμφωνήσει ώστε "οι Έλληνες να ζήσουν μέσα στην Ευρώπη". Ωστόσο παρέλειψε να εξηγήσει το πώς θα ζήσουν και μέσα σε ποιας ποιότητας Ευρώπη. Με συντάξεις και μισθούς ασιτίας, "ελαστικές συνθήκες εργασίας" δηλαδή εργασιακής ομηρίας και στυγνής δουλοκτητικής εκμετάλλευσης, αιμοσταγείς παράλογους φόρους με κατασχέσεις σπιτιών και ραγδαία αύξηση των αυτόχειρων, ξεπουλήματος έναντι πινακίου φακής των υποδομών και πλουτοπαραγωγικών πόρων του τόπου, λες και είναι ιδιοκτησία της εκάστοτε κυβέρνησης και των κρατικοδίαιτων λαμόγιων και όχι του λαού της; Και μέσα σε μια Ευρώπη που έχει αλωθεί προ πολλού από τα πολυεθνικά νεοαποικιοκρατικά μαφιόζικα καρτέλ, τη "Διεθνή των τοκογλύφων", τους μη εκλεγμένους γραφειοκράτες και τεχνοκράτες της Κομισιόν που σε συνθήκες μυστικοπάθειας νομοθετούν και επιβάλλουν τετελεσμένα σε λαούς και κυβερνήσεις;
Αν κ.προσωρινέ πρόεδρε, του με "καθαρά χέρια και ήσυχες συνειδήσεις" για ό,τι έχει συμβεί μέχρι σήμερα κόμματός σας, έτσι αντιλαμβάνεστε το μέλλον του τόπου και την "ευρωπαϊκή ολοκλήρωση", τότε καλύτερα οι Ευρωπαίοι να σας ανταμείψουν με κάποια αξιοπρεπή θέση σε καποιον από τους "κοινωφελείς" οργανισμούς τους και να μην επιστρέψετε πίσω.

Αφού πρώτα η κυβέρνηση, για να αποφορτιστεί από τα ασφυχτικά βάρη και τις πιέσεις των ημερών, οργάνωσε το πανελλήνιας εμβέλειας παιχνίδι "ας κάνουμε δημοψήφισμα για ένα περήφανο ΟΧΙ" και αφού εισέπραξε ως αποτέλεσμα-εφόδιο τη συνειδητή άρνηση της πλειοψηφίας του κόσμου (σε αντίθεση με τις δικές της πραγματικές προθέσεις) απέναντι στη νεοαποικιοκρατική, δουλεμπορική λαίλαπα, ταπεινωτική για κάθε λαό με στοιχειώδη έστω αξιοπρέπεια και έλειμμα εθελοδουλίας, στη συνέχεια μπέρδεψε τη βούρτσα με την πούτσα! Προφανώς η κυβέρνηση, κι ευρισκόμενη σε σύγχυση, ερμήνευσε ανάποδα το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος και την αμέσως επόμενη στιγμή έσπευσε να ζητήσει (λες και δεν μπορούσε να κάνει δίχως αυτήν, λες και δεν της έφτανε η λαϊκή σαρωτική ετυμηγορία) τη συναίνεση και τη στήριξη των δωσίλογων και πωρωμένα αντιλαϊκών πολιτικών δυνάμεων, που είχαν συνεργήσει με ζήλο στην εξαθλίωση και ανάπτυξη της απελπισίας(όχι της οικονομίας) των ανθρώπων. Οι οποίοι και με το δημοψήφισμα είχαν διαολοστειλει και αυτούς που τα τελευταία χρόνια ενέκριναν και επαύξαναν τη λεηλασία του τόπου και των κατοίκων του. Αλλά και πάλι, μετά την οφθαλμοφανή διαστρέβλωση και ευτελισμό του δημοψηφίσματος, από εκείνους που για πολλοστή φορά υποτίθεται ότι ωφελήθηκαν, σε αυτό το θέατρο εξαπάτησης και αντιστροφής εννοιών και εξαγγελιών, έχουν άδικο όσοι λένε ότι ο μόνος λόγος διεξαγωγής του ήταν για να ενισχύσει λίγο περισσότερο την εικόνα της η κυβέρνηση απέναντι στους "εταίρους"; Ώστε να την εξευτελίζουν, να την ταπεινώνουν, να την περιγελούν, να την προσβάλλουν...λίγο λιγότερο...

Με απώλειες από την κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ εγκρίθηκε μετά από ονομαστική ψηφοφορία στην Ολομέλεια της Βουλής το νομοσχέδιο με την εξουσιοδότηση της ελληνικής ομάδας που θα διαπραγματευτεί τη δανειακή σύμβαση. Υπήρχαν κάποια κοινοβουλευτικά στελέχη της κυβέρνησης που ψήφισαν παρών και κάποιοι άλλοι που έκαναν δακρύβρεχτες δηλώσεις εκ των υστέρων πως ψήφισαν "με βαριά καρδιά". Σαν τις κλαίουσες ιτιές. Σαν τα ψευτοδιλήμματα που αποδείχτηκε ότι έθεσε η κυβέρνηση στο λαό ενώ είχε ήδη λάβει τις αποφάσεις της, ό,τι και αν εκείνος δήλωνε με σαφήνεια (μια έκφραση με πληγές για την κυβέρνηση) ότι θέλει! Κι αφού είχε βαρύνει η καρδιά τους, γιατί δεν την άκουσαν και να τη βοηθήσουν να ελαφρύνει από το φορτίο; Τιμώντας και τα συμφέροντα και την πρόσφατη ετυμηγορία του λαού που (υποτίθεται, ναι!) η "αριστερά" υπηρετεί και από την (υποτιθέμενη) φύση της έρχεται σε ρήξη με αντιλαϊκά κατεστημένα και ολοκληρωτικούς θεσμούς! Αλλά προτίμησαν να μην καταρρεύσει η κυβερνητική συνοχή ετούτες τις "δύσκολες ώρες" της "διαπραγμάτευσης", για την "επίτευξη έντιμης συμφωνίας", που θα βαρύνει με μερικές ακόμα δεκάδες δισ. ευρώ το κατά τ'άλλα "μη βιώσιμο χρέος"; Αφού, όπως φαίνεται ότι τα "αρμόδια διευθυντήρια" έχουν πάρει τα πράγματα από το χέρι, έτσι και αλλιώς η "πρώτη φορά αριστερά" (με ολίγες δεξιές προσθήκες στη συνταγή της σούπας) σύντομα θα αποδειχτεί και η τελευταία, με νέα κυβέρνηση τεχνοκρατών ή "εθνικής σωτηρίας", όπως επιθυμούν και οι "σωτήρες" του ΔΝΤ και τα φασιστοειδή των Βρυξελλών!

Τέλος, ακούγεται ότι ο χερ Σόιμπλε και το φινλανδικό τσιράκι του (ή οι εντολοδότες πίσω από αυτούς) "κάνουν νερά" ακόμα και σε αυτή την "ενισχυμένη από το δημοψήφισμα" πρόταση που έφερε η κυβέρνηση για να κλείσει συμφωνία. Αυτή δηλαδή  με τα νέα σκληρά αντιλαϊκά μέτρα και τις αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις. Και απαιτούν ακόμη πιο...σκληρά μέτρα! Ακόμα περισσότερη καταδικαστική ύφεση για γενιές άτυχων Ελλήνων, ακόμη μεγαλύτερη αποτέφρωση του κοινωνικού ιστού, ακόμη μεγαλύτερη απελευθέρωση οδύνης και επιδημία κατάθλιψης και περισσότερο χυμένο αίμα! Απέναντι στην "ανάπτυξη" και τις "μεταρρυθμίσεις" που ευαγγελίζονται τέτοιας κοπής διεστραμμένα κτήνη, η παραμικρή συναίνεση από ελληνικής διαπραγματευτικής πλευράς συνιστά την πιο ταπεινωτική και θαμένη κάτω από τόνους εξευτελιστικών και δουλοπρεπών μπάζων ήττα που έχει υποστεί ο τόπος αυτός και μάλιστα σε περόδο μη στρατιωτικής αντιπαράθεσης. Μια ήττα για την οποία οι άμεσα πληγέντες και ενδιαφερόμενοι οφείλουν να μην έχουν πει την τελευταία τους κουβέντα, μετά αυτό το κενό ουσίας (για την αντίληψη μάλλον των κυβερνώντων) έως σικέ όπως αποδείχτηκε δημοψήφισμα!

ανιχνευτής

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου