ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Τετάρτη 20 Αυγούστου 2014

OXI!Tο Βυζάντιο δεν ήταν ποτέ φιλελληνικό! Ήταν όμως βαθιά διεφθαρμένο σαν το νεοελληνικό θεοκρατικό "απολειφάδι" του...


κουίζ: τι σχέση έχει όλο αυτό το δουλικό στο κέντρο σούρσιμο με το μεγαλείο του (αρχαιο)ελληνικού ανθρωποκεντρισμού και στοχασμού, που ενώ κυνηγήθηκε αλύπητα από την ιουδαιοχριστιανική "εταιρεία" του σαδιστή Γιαχβέ και θρησκεία της "αγάπης", στη συνέχεια του τη φόρεσαν και καπέλο στο εξάμβλωμα του "ελληνοχριστιανικού...πολιτισμού";
( ΣΚΥΘΟΠΟΛΗ - ΝΑ ΠΩΣ ΕΠΙΒΛΗΘΗΚΕ Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ)

το νεοελληνικό κράτος είναι ένα θεοκρατικού και νεοφεουδαρχικού τύπου "βυζαντινό απολειφάδι": σφιχτότατος εναγκαλισμός κοσμικής και θρησκευτικής εξουσίας και τεράστια ακίνητη και χρηματική εκκλησιαστική περιουσία, που όποιο χέρι επιχειρήσει να την πειράξει ή φορολογήσει, όπως ισχύει για το "ποίμνιο" και κυρίως για τους λιγότερο έχοντες εξ'αυτού, "θα του ξεραθεί" κατά τα λεγόμενα "μεγάλων" εκκλησιαστικών ανδρών - κομματικά τζάκια ή "δυναστείες" με μεγάλες περιουσίες κι ολόκληρες περιοχές να τις διαφεντεύουν ως κομματικά "τσιφλίκια" τους - εφοπλιστάδες, μεγαλοεργολάβοι και μεγαλοεκδότες που συμπεριφέρονται ωσάν σύγχρονοι κοσμοπολίτες κοτζαμπασαίοι κ.ά... Με βυζαντινού τύπου επιδόσεις στη διαφθορά ανώτερων και κατώτερων λειτουργών του κράτους και με μια φαυλοκρατία και πελατοκρατία που δυστυχώς διαρρέει τόσο οριζόντια όσο και κάθετα τον οργανισμό της νεοελληνικής κοινωνίας. Ωστόσο καλό και υγιές για τους υπηκόους αυτού του κρατικού αποικιοκρατικού μορφώματος, αν κάποτε ελπίζουν ότι δύνανται να ξεπεράσουν παθογένειες και φαντασιοπληξίες και να διδαχτούν από τα λάθη και τις αστοχίες του παρελθόντος, θα ήταν να μη διατηρούν καμία ψευδαίσθηση ότι το Βυζάντιο ήταν ποτέ ελληνικό ή φιλελληνικό. Εφόσον στην πλειοψηφία τους νιώθουν να ελκύονται από τον αρχαιοελληνικό πολιτισμό και να υπερηφανεύονται για τα επιτεύγματα και τις αντιλήψεις των σπουδαιότερων εκφραστών του. Το ιουδαιοχριστιανικό Βυζάντιο ήταν θανάσιμα εχθρικό προς καθετί ή οποιονδήποτε θύμιζε το μεγαλειώδες αρχαιοελληνικό παρελθόν της τέχνης, φιλοσοφίας, επιστήμης, στοχασμού (που, και στην ιδεαλιστική του εκδοχή, βασικό μέλημα ήταν να κάνει τον κόσμο καλύτερο για τους ζώντες ανθρώπους). Ό,τι πιο ασύμβατο δηλαδή με την ελέου θεού υποδούλωση του ανθρώπου σε επίγειους εκκλησιαστικούς και κοσμικούς αφεντάδες, τη δαιμονοποίηση της φύσης, της γυναίκας, των "αιώνιων χαρών" και το μίσος ενάντια στην ευφυία που δεν υποτάσσεται και δεν αποβλακώνεται από περιγέλαστες και πλήρως διάτρητες ανοησίες (ιουδαϊκού-βιβλικού κατ'αρχήν τύπου, που βεβαίως ουδεμία σχέση φέρουν με το αρχαιοελληνικό πνεύμα)
Για πληρέστερη κατανόηση των παραπάνω διαβάστε κι αυτά:
ΔΙΑΦΘΟΡΑ- ΔΙΑΠΛΟΚH: ΑΠΟ ΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ ΣΤΟ ΒΑΤΟΠΕΔΙ
 Κάτι που δεν θα το βρείτε σε σχολικά βιβλία: " Το Βυζάντιο αποδεκάτισε τους Ελληνες"
 ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΗ: "Αντιγνώση, τα δεκανίκια του καπιταλισμού"
και:  Συσσωρευμένος πλούτος, τυραννία κι Εκκλησία= η διαχρονικά αδελφοποιημένη συνεργασία 

 Ο Ανδρόνικος Β΄ Παλαιολόγος, ένας από τους τελευταίους αυτοκράτορες με σαφώς μή Eλληνική αμφίεση ο οποίος αποκαλείται «αυτοκράτωρ των Ρωμαίων».

Εμείς ως ένα ακόμα αδιαμφισβήτητο ντοκουμέντο για του λόγου το αληθές, όσον αφορά το ποιόν και τη νοοτροπία αυτών που ποινικοποιούσαν ακόμη και με την ποινή του θανάτου τον όρο "Έλληνας", που φυλάκιζαν άλλης πίστης ανθρώπους και δήμευαν την περιουσία τους, γκρέμιζαν ναούς των "εθνικών" για να χτίσουν στη θέση τους (ή με τα μάρμαρά τους) εκκλησίες και μοναστήρια-καταφύγια κυφήνων, παραθέτουμε το παρακάτω νομοθέτημα του ευσεβούς και εμπνευστή της Αγίας Σοφίας αυτοκράτορα Ιουστινιανού (Σλάβος στην καταγωγή κατά τον "εθνικό ιστορικό" Κ.Παπαρηγόπουλο, Σκοπιανός κατά την άποψη άλλων, πάντως ΟΧΙ ΕΛΛΗΝΑΣ ΟΠΩΣ ΚΑΝΕΙΣ σχεδόν Βυζαντινός αυτοκράτορας!):

«Επειδή μερικοί συνελήφθησαν (αν και αξιώθηκαν το χριστιανικό βάφτισμα) διακατεχόμενοι την πλάνη των ανόσιων μυσαρών Ελλήνων, να διαπράττουν εκείνα που δικαιολογημένα εξοργίζουν τον φιλάνθρωπο Θεό μας, αυτοί θα υποβληθούν στην αντίστοιχη τιμωρία και μάλιστα με πνεύμα επιείκειας. Αν επιμείνουν στην πλάνη των Ελλήνων, θα υποβληθούν στην εσχάτη των ποινών. Αν δεν έχουν αξιωθεί ακόμα το σεβαστό βάφτισμα, θα πρέπει να παρουσιαστούν στις ιερώτατες εκκλησίες μαζί με τις συζύγους και τα παιδιά τους και μαζί με όλους του οίκου τους και να διδαχθούν την αληθινή πίστη των χριστιανών.
Αφού διδαχθούν και αποβάλουν την πλάνη που τους διακατείχε προηγουμένως,θα πρέπει να ζητήσουν το σωτήριο βάπτισμα. Διαφορετικά ας γνωρίζουν ότι αν παραμελήσουν να το κάνουν (σ.σ: να ζητήσουν μόνοι τους δηλαδή το σωτήριο βάπτισμα) δεν θα έχουν κανένα πολιτικό δικαίωμα ούτε θα τους επιτραπεί να είναι ιδιοκτήτες περιουσίας,ούτε κινητής ούτε ακίνητης. Θα τους αφαιρεθούν τα πάντα και θα εγκαταλειφθούν στην ένδεια και επιπλέον θα υποβληθούν στις έσχατες τιμωρίες.
Θα παρεμποδίσουμε κάθε μάθημα που διδάσκεται από όσους πάσχουν από τη νόσο και τη μανία (μάθησης) των ανόσιων των Ελλήνων, ώστε προσποιούμενοι ότι διδάσκουν, να μη διαφθείρουν πια τις ψυχές των μαθητών τους με δήθεν αλήθειες. Αν φανεί λοιπόν κάποιος τέτοιος άνθρωπος και δεν τρέξει στις άγιες εκκλησίες μας μαζί με όλους τους συγγενείς και τους οικείους του, θα τιμωρηθεί με τις προαναφερθείσες ποινές.
Θεσπίζουμε δε και νόμο, σύμφωνα με τον οποίο τα παιδιά, όταν είναι σε μικρή ηλικία θα πρέπει να βαπτίζονται αμέσως και χωρίς αναβολή, όσα δε είναι μεγαλύτερα στην ηλικία θα πρέπει να συχνάζουν στις ιερώτατες εκκλησίες μας και να διδάσκονται τις θείες γραφές και τους θείους (εβραιο-βιβλικούς) κανόνες. Αφού δε εννοήσουν και αποβάλλουν την παλαιά (Αρχαιο-ελληνική) πλάνη, θα μπορέσουν να δεχθούν το βάπτισμα και στη συνέχεια να διαφυλάξουν την αληθινή πίστη των ορθόδοξων χριστιανών.
Όσων δε έχουν κάποιο στρατιωτικό ή άλλο αξίωμα ή περιουσία μεγάλη και για να κρατήσουν προσχήματα (προσποιούμενοι τους πιστούς) ήλθαν ή πρόκειται να έρθουν να βαφτιστούν, αλλά αφήνουν τις γυναίκες τους και τα παιδιά τους και τα υπόλοιπα μέλη του οίκου τους μέσα στην ελληνική πλάνη, διατάσσουμε να δημευθεί η περιουσία τους, να αποκλεισθούν από τα πολιτικά τους δικαιώματά τους και να υποβληθούν σε αντάξιες τιμωρίες, αφού είναι φανερό, ότι πήραν το βάπτισμα χωρίς καθαρή πίστη.
Θεσπίζουμε αυτούς τους νόμους για τους αλιτήριους Έλληνες».
(Ιουστινιάνειος κώδικας 1.11.10)
(Τον πήραμε από εδώ
"Για 1000 και πλέον χρόνια βυζαντινοχριστιανικής κυριαρχίας στον ελλαδικό χώρο, εκεί που κατά τους κλασικούς και ελληνιστικούς χρόνους, ένα πλήθος φιλοσόφων, φυσικών, αστρονόμων υπηρετούσαν τη γνώση και την ελεύθερη σκέψη, δεν κατέστη δυνατόν να αναδειχθεί ένας σημαντικός φιλόσοφος, ένας φυσικός. Ο μόνος σημαντικός φιλόσοφος Γεώργιος Γεμιστός ή Πλήθων πήρε αποστάσεις από τον Χριστιανισμό." ("Η αυγή της φιλοσοφίας")

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου