ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Δευτέρα 18 Αυγούστου 2014

Συσσωρευμένος πλούτος, τυραννία κι Εκκλησία= η διαχρονικά αδελφοποιημένη συνεργασία

Δεν γίνεται να τα παντελωνιάζουν οι "άγιοι πατέρες" για να ψέλνουν υμνολογίες για πλουτοκράτες...

Του Γ. Γ.

Με έκδηλη χαρά υποδέχτηκε η «Αυτού Θειοτάτη Παναγιότητα, Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως, Νέας Ρώμης και Οικουμενικός Πατριάρχης, κ. κ. Βαρθολομαίο» τον πρόεδρο, του Ολυμπιακού Βαγγέλη Μαρινάκη, και μέλη της διοίκησης της ΠΑΕ που βρέθηκαν στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, διαβάζουμε στην ιστοσελίδα παρασκήνιο.
Και το σχετικό ρεπορτάζ μας ενημερώνει ότι...
 Η συνέχεια ΕΔΩ
Σχόλια: ουδέν σχόλιο από εμάς πάνω σε όσα αναφέρει το κείμενο παραπάνω, γιατί πολύ απλά και σταράτα...τα λέει όλα όσα πρέπει να ειπωθούν!
 Απλά εμείς να προσθέσουμε κάποιες παλιές και βαρύνουσες ατάκες "άγιων πατέρων" και πνευματικών ταγών(=τσοπαναραίων) του θεοσεβούμενου/φοβούμενου "ποιμνίου", ενδεικτικές του "πνεύματος", αγίου ή μη το ίδιο κάνει και της νοοτροπίας που κυριαρχεί διαχρονικά στον εξουσιαστικό (και σκοταδιστικό βαθιά) μηχανισμό που λέγεται "Εκκλησία". Ρωμαιοκαθολική ή Ορθόδοξη, το ίδιο κάνει και πάλι! Που σκοπός της ανέκαθεν ήταν η διαφύλαξη, νομιμοποίηση και σωτηρία του συσσωρευμένου πλούτου και της εκάστοτε εξουσίας. Και η απομύζηση της ανθρώπινης ενέργειας, η καταβαράθρωση της διάνοιας ("πίστευε και μη ερεύνα"! Σοβαρά βρε απατεώνες κι αγιογδύτες;) και η χειραγώγηση των ανθρώπων! Ας θυμηθούμε λοιπόν πως αποκαλύπτουν το ποιόν τους και τα συμφέροντα των "εταιρειών τους", οι ίδιοι οι "αλάθητοι πατεράδες"(με το αιμοσταγές παρελθόν της Ιερής Εξέτασης και τη σωρεία σύγχρονων αποκαλυμμένων σκανδάλων παιδεραστίας)  και "παππούληδες"(με την ανελέητη καταστροφή και κατασυκοφάντηση του αρχαιοελληνικού πολιτισμού, που μετά είχαν το θράσος να πλασάρουν και το ιδεολογικό βδέλυγμα του "ελληνοχριστιανικού πολιτισμού"):

-«ΠΛΟΥΤΙΣΑΜΕ ΟΛΟΙ με τον ΜΥΘΟ του Ιησού» Πάπας Λέων Ι΄Πάπας της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας από 11-3-1513 έως 1-12-1521
-«Οι φτωχοί δεν πρέπει να καθοδηγούνται από αισθήματα μίσους και να φθονούν τους πλούσιους. Το γεγονός πως οι άνθρωποι είναι απ’ τη φύση ίσοι, δε σημαίνει πως πρέπει να έχουν και την ίδια σειρά στην κοινωνία... Οι φτωχοί δεν πρέπει να υποβλέπουν τους πλούσιους ούτε να ξεσηκώνονται εναντίον τους, σαν οι πλούσιοι να είναι κλέφτες».Πάπας Βενέδικτος 15ος,  καταγγέλει τα αίτια που κατά τη γνώμη του προκάλεσαν τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, στην εγκύκλιό του (Ad Beatissimi) της 1ης Νοεμβρίου 1914
 -«όσοι έχουν χριστιανούς γι'αφεντικά θα γίνουν ακόμη εργατικότεροι, γιατί θα δουλεύουν για αδελφούς (...) να δουλεύετε με καλή διάθεση σαν να πρόκειται για τον Κύριο κι όχι για ανθρώπους (...). Γνωρίζοντας ότι από τον Κύριο θα πάρετε την ανταπόδοση (...). Γιατί δουλεύετε για τον Κύριο Χριστό (...) είτε δούλος (είσαι), είτε ελεύθερος» (Εφεσ. στ', 7· Τιμόθ., στ', 1-2- Κολοσ., γ', 22-24· Εφεσ., στ', 8). Απόστολος Παύλος, ο μέγας καιροσκόπος των εθνών!
- «Γενικά η γυναίκα είναι ένα σκουλήκι που σέρνεται, η κορη του ψεύδους, σκεύος ακαθαρσιών, ο εχθρός της ειρήνης. Ο κατάλογος των αμαρτημάτων και των αδυναμιών της είναι ατελείωτος". "Άγιος" Ιωάννης ("Γιοχάναν" για την ακρίβεια!) ο "Χρυσόστομος", ο Σύριος "προστάτης των γραμμάτων". Που αναφερόμενος στα περί αρχαίας ελληνικής γραμματείας και φιλοσοφίας, το "χρυσό του στόμα (μάλλον ασεβέστατο στόμα) λέει κι αυτά τα θεόπνευστα: "Εάν κοιτάξεις στα ενδότερα των Ελλήνων θα δεις στάχτη και σκόνη και τίποτε το υγιές, αλλά σαν τάφος ανοιγμένος είναι ο λάρυγγας αυτών, γεμάτος ακαθαρσίες και πύον καιτα δόγματά τους γεμάτα σκουλήκια!"(Προς Άγιον Ιωάννην, 59,370,7-11)

- η επίσημη Εκκλησία μας αρκείται, κάθε Κυριακή της Ορθοδοξίας, να αφιερώνει δεκάδες αναθεματισμούς (αφιερωμένους στην αρχαιοελληνική φιλοσοφική σκέψη και τέχνη κι επιστήμη, που υποτίθεται ότι πρέπει να μαστε περήφανοι γι'αυτές μιας κι εμείς σήμερα είμαστε ηχηρά απόντες στην παραγωγή πολιτισμού): "Τοις λέγουσιν οτι οι των Ελλήνων σοφοί και πρώτοι των αιρεσιαρχών, ανάθεμα τρις" ή "Τοις ευσεβείν μεν επαγγελομένοις τα των Ελλήνων δε δυσσεβή δόγματα, ανάθεμα τρις" ή "Τοις την μωράν των έξωθεν φιλοσόφων λεγομένην σοφίαν προτιμώσι, ανάθεμα τρις" ή "Τοις μετά των άλλων μυθικών πλασμάτων και τας πλατωνικάς ιδέας ως αληθείς δεχομένοις, ανάθεμα τρις"... κι άλλα πολλά τέτοια δείγματα "ελληνο-χριστιανικού πολιτισμού"...
Και μην ξεχνάμε: ΣΚΥΘΟΠΟΛΗ - ΝΑ ΠΩΣ ΕΠΙΒΛΗΘΗΚΕ Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
( «Εἰς τὴν Σκυθόπολιν ὅπου εἶχε στηθὴ τὸ χριστιανικὸ κρεουργίον….Ἐκεῖ συνεδρίαζαν εὐσεβεῖς δικασταὶ (χριστιανοὶ εὐσεβεῖς) ἀμιλλώμενοι τὶς πλοίονας εἰδωλολάτρας (Ἕλληνες Ἐθνικοὺς) νὰ ὀπτήση ἐπὶ σχάρας , νὰ βράση ἐντὸς ζέοντος ἐλαίου , ἢ νὰ κατακόψη μεληδόν».)

ΥΓ: Ποιος είναι ο θεός των χριστιανών; Είναι ανώτερος ποιοτικά από το πολυθεϊστικό πάνθεον των αρχαίων, από τον φιλοτζιχαντιστή Αλλάχ, από τον Μίθρα ή τον Αχουρα Μάζντα των Περσών ή όποιο άλλο κατασκεύασμα; Μα ο "μακάριος ποιμένας" των χριστιανών (καθολικών, ορθόδοξων, προτεσταντών, ευαγγελιστών, τηλεκήρυκων, "φίλων του Χριστού", Ιεχωβάδων ή όποιας άλλης εταιρείας κι εταιρειούλας, "αίρεσης" και σέχτας) δεν είναι άλλος από τον σαδιστή, ζηλόφθονο κι εκδικητικό ΓΙΑΧΒΕ των Εβραίων, που έδινε βιβλικές διαταγές στον περιούσιο λαό του να προκαλούν γενοκτονίες, να σφάζουν ακόμη και βρέφη και...ζώα. Και μετά το μετάνιωσε κι έστειλε στη γη τον "υιό", να μιλήσει (αντί για "οφθαλμό αντί οφθαλμού") για γύρισμα και του άλλου μάγουλου μετά από χαστούκι στο ένα, αλλά ως γνήσιος "υιός του πατρός" δεν παρέλειψε να δηλώσει "ότι όποιος δεν είναι μαζί του είναι εναντίον του"...Γι'αυτό και ο σωστός όρος είναι "ιουδαιοχριστιανισμός".
Βλέπετε εμείς όχι μόνο δεν πιστεύουμε τα αλλοπρόσαλλα κι ευτράπελα, αλλά μας αρέσει να ερευνάμε πολύ, άντε και να τα...σκαλίζουμε λιγάκι με εργαλείο τη (δαιμονοποιημένη από τους "φωστήρες" της θρησκείας) λογική μας. Που δεν θέλουμε να είναι η παράκρουση και τρέλα των πολλών!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου