“…ιδιωτικοποιήστε στο φινάλε και την πουτάνα την μάνα που σας γέννησε…”
Aς ιδιωτικοποιηθούν τα πάντα,
ας ιδιωτικοποιηθεί η θάλασσα και ο ουρανός,
ας ιδιωτικοποιηθεί το νερό και ο αέρας,
ας ιδιωτικοποιηθεί η Δικαιοσύνη και ο Νόμος,
ας ιδιωτικοποιηθεί και το περαστικό σύννεφο,
ας ιδιωτικοποιηθεί το όνειρο,
ειδικά στην περίπτωση που γίνεται την ημέρα και με τα μάτια ανοιχτά.
Και σαν κορωνίδα όλων των ιδιωτικοποιήσεων,
ιδιωτικοποιήστε τα Κράτη,
παραδώστε επιτέλους την εκμετάλλευση υμών των ιδίων
σε εταιρίες του ιδιωτικού τομέα με διεθνή διαγωνισμό.
Διότι εκεί ακριβώς βρίσκεται η σωτηρία του κόσμου…
Και μια και μπήκατε στον κόπο, ιδιωτικοποιήστε στο φινάλε και την πουτάνα την μάνα που σας γέννησε.
Ζοζέ Σαραμάγκου (Νόμπελ Λογοτεχνίας 1998)
Jose Saramago
To είδαμε στην Υπόγεια Τάξη
Διευκρίνηση από το διαχειριστικό team του μπλογκ αυτού: Το ότι δημοσιεύουμε την παραπάνω αναρτηση που περιέχει έναν υβριστικό χαρακτηρισμό από τα χείλη ενός πολύ μεγάλου συγγραφέα και στοχαστή, δεν σημαίνει απαραίτητα ότι...δεν συμφωνούμε και δεν τον υιοθετούμε κι εμείς. Το αντίθετο μάλιστα! Κι ας εμπλέκει μια από τις ιερότερες έννοιες(εφόσον υπάρχουν κάποια ιερά σημεία αναφοράς για τον άνθρωπο), όπως αυτή της μητρότητας. Μια έννοια για την προστασία της οποίας εκείνοι, στους οποίους κι απευθύνεται ο σπουδαίος Σαραμάγκου, αποδεικνύουν κάθε στιγμή με τις πολιτικές τους και τις μεθοδεύσεις τους ότι δεν δίνουν δεκάρα ή ευρώ ή γιεν ή πετροδόλαρο ή ομόλογο τσακιστό. Αντίθετα την έχουν γραμμένη στα μεταξωτά και δαντελωτά βρακιά και κιλότες τους, στις μαλακίες με τις οποίες παραμυθιάζουν την "κοινή γνώμη" που όπως πάει καταντάει πόρνη, στην κόκα μπροστά στα ρουθούνια τους, στα δωράκια που τσεπώνουν από τους "μπίζνεσμεν" που διευκολύνουν ή στις πολυτελείς θαλαμηγούς και ιδωτικά νησάκια τους, στα άγουρα ακόμη αγοράκια και κοριτσάκια πάνω στα οποία ικανοποιούν τα ανομολόγητα βίτσια τους, στα κέρδη από τη διακίνηση ουσιών και προστασία διακινητών τοξικών ουσιών, στις φιλανθρωπίες και τα γκαλά που συμμετέχουν για να ρίξουν στάχτη στα μάτια όλων εκείνων που ακόμα και την ίδια τη ζωή τους θεωρούν ως δικό τους περιουσιακό στοιχείο...
Αν κάποιοι λοιπόν πρέπει να ντρέπονται (σιγά μην ντρέπονται τα παχύδερμα, οι σαύρες και τα γουρούνια!) δεν είναι ο συγγραφέας ή εμείς που συμφωνούμε με τα λεγόμενά του. Αλλά όλοι αυτοί/ές, οι..."εκδιδομένων γυναικών" υιοί και θυγατέρες!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου