Ένα βαρέλι δίχως πάτο:Το ΔΝΤ απολύει μαζικά, η κυβέρνηση εκτελεί με ζήλο και ο κόσμος περιμένει τη λεπίδα της λαιμητόμου στωικά!

Διαβάσαμε πριν λίγα λεπτά, εδώ: " Μια δήλωση - βόμβα έκανε στο συνέδριο του Economist ο Ρίσι Γκογιαλ ο άνθρωπος που εκπροσωπεί το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο αντί του Πωλ Τόμσεν. Είπε ξεκάθαρα ότι αν δεν προχωρήσουν οι διαρθρωτικές αλλαγές, τότε θα γίνουν νέες μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις.
Τι εννοούσε; Πολύ απλά ότι πρέπει να γίνουν ομαδικές απολύσεις και να περιοριστεί το δικαίωμα στην απεργία."
 Ναι, αλλά...

Απολύσεις πού;
Στη χώρα των δουλεμπορικών της ολιγόμηνης (και καθόλου σπάνια και μη αμειβόμενης) "κοινωφελούς εργασίας" των "ενοικιαζόμενων" εργαζομένων", στην καθαρή σημασία της λέξης αυτής δηλαδή σκλάβων; Στη χώρα που οι "αόρατοι εργαζόμενοι" ξεπερνούν επισήμως το 1.000.000 ; Στη χώρα που τα στοιχεία της "ανάπτυξης" (η πιο βιασμένη έννοια μετά τη "δημοκρατία") καταγράφουν τα εξής ωμά δεδομένα: 20.000 άστεγοι, 1.000.000 άνεργοι, το 64% των νέων θέλει να φύγει. Στη χώρα της μαζικής μετανάστευσης των νέων, των επιστημόνων έως και ανειδίκευτων, για να γλιτώσουν από την ταπεινωτική ανέχεια και αυτοκτονική εξαθλίωση; Στη χώρα που δεν έχει μείνει όρθιο ούτε κολυμπηθρόξυλο όσον αφορά κοινωνικά συμβόλαια; Στη χώρα όπου οι αυτοκτονίες αγγίζουν τον αριθμό μιας κωμόπολης; Στη χώρα όπου ακόμα και τώρα χαρίζονται τεράστια ποσά σε κρατικοδίαιτους μεγαλοεργολάβους; Όπου ακόμη και τώρα υπερκοστολογούνται και δρομολογούνται έργα χάριν μεγάλων συμφερόντων, όπως πχ το τελείως αχρείαστο, ξεπερασμένο και ενεργοβόρο τραμ που διαλύει τις γειτονιές και υποβαθμίζει το περιβάλλον του Πειραιά; (ΕΞΩΔΙΚΟ ΣΤΟΝ ΑΠΕΡΧΟΜΕΝΟ ΔΗΜΑΡΧΟ ΓΙΑ ΤΟ ΤΡΑΜ) Στη χώρα όπου τα δάνεια χρηματοδοτούν στην πραγματικότητα τους ίδιους τους δανειστές και κανείς σχεδόν δεν μιλάει γι'αυτό, ούτε η αντιπολίτευση της "αριστεράς" που στην ουσία νομιμοποιεί την κατοχική βουλή-γλάστρα τωνυπηρετριών τοκογλύφων και πολυεθνικών; Στη χώρα όπου το Το 98% της βοήθειας πάει στους πιστωτές κι όχι στις πραγματικές ανάγκες της οικονομίας; Στη χώρα όπου η Υγεία αποτελεί αγαθό μόνο για έχοντες και οι υπόλοιποι ετοιμάζονται για χαιρετισμούς στον άγιο Πέτρο, γλιτώνοντας από τα επίγεια βάσανα της "ανάπτυξης" και της "δημοκρατίας";(«Eκατόμβες νεκρών» ετοιμάζει η κυβέρνηση(Οι πρωθυπουργοί και υπουργοί Υγείας ήταν εδώ και χρόνια ενήμεροι για τους χιλιάδες νεκρούς που θα φέρει η πολιτική λιτότητας ). Στη χώρα που αποκαλύπτεται κι επίσημα ότι το 2009 ΓΑΠ και Στρος Καν φούσκωσαν τα στοιχεία του "δημόσιου χρέους" και με άλλα παράνομα κι απατεωνίστικα τερτίπια φρόντισαν η Ελλάδα να εισέλθει στο "μηχανισμό στήριξης"; (Έκθεση-φωτιά για κυβέρνηση Παπανδρέου: Φούσκωσε το έλλειμμα κι έστειλε την Ελλάδα στο ΔΝΤ) Και το ΤΕΡΑΣΤΙΟ αυτό αδίκημα παραγράφτηκε, όπως και άλλα μικρότερα μα σημαντικότατα και ο "απείθαρχος και περήφανος λαός" δεν ξυπναει ούτε γι'αστείο, άρα...θα'λεγε κανείς πως από πάνω (μάλλον " από κάτω") εγκρίνει μήπως;

 Γι'αυτό τα γραβατωμένα υπανθρωπάκια του ΔΝΤ και των εγχώριων καμαριέρων τους βρίσκουν το ασύλληπτο θράσος και λένε οι μεν ό,τι λένε και να κάνουν οι δε ό,τι κάνουν; Βρήκαν έναν λαό κλινικά νεκρό, με αντιπολιτευόμενες δυνάμεις της μομφής, των ανώδυνων γαβγισμάτων κι ευχολογίων; Αντί να συσπειρωθούν κάτω από ένα κοινό κοινωνικό διάφανο όραμα και με κοινό γνώμονα έναν ξεκάθαρο στόχο και να οργανώσουν την αντίσταση του κόσμου στους δρόμους και την περιφρούρηση της πλήρης ανυπακοής του σε παράνομα και παρανοϊκά χαράτσια και φόρους... Ως μόνη υγιή κι αξιοπρεπή αντίσταση απέναντι σε σεσημασμένους καταχραστές, απατεώνες, ψεύτες και μαζικούς δολοφόνους, με πραιτωριανούς τα φασιστοειδή των ΜΑΤ, τους εργατοπατέρες ως νανουριστές της φιμωμένης ακόμα οργής και με διανοητικούς λοβοτομητές το δημοσιογραφικό μισητό ιερατείο.

Όμως τιποτένιοι εσείς γιάπηδες και φλώροι του ΔΝΤ, μήπως ξεχάσατε τους εφιάλτες σας από τα ελικόπτερα που έπαιρναν αξιωματούχους κι άλλα καθάρματα (κακή ώρα σαν τα δικά μας εδώ) από τις ταράτσες κτηρίων της Αργεντινής;
Κι εσύ κ. επικεφαλή του πρώτου κόμματος στη χώρα μετά τις ευρωεκλογές (και "συμπαθή" κατά τα λόγια του κ.Ομπάμα), μήπως ξέχασες αυτά που έλεγες στις 6 του Μάη του 2012 (όπου το κόμμα σου εκτοξεύτηκε σ'εκείνες τις εκλογές) περί "λογιστικού ελέγχου του χρέους"; Και μετά το έκανες γαργάρα! Γιατί; Μήπως σκέφτηκες ότι σε μια τέτοια εξέλιξη, μπορεί να σου κάνει μήνυση ο πρόεδρος του Εκουαδόρ Ραφαέλ Κορέα (της μικρής και πολύπαθης χώρας από στυγνή χούντα με τις ευλογίες των ΗΠΑ) για κλοπή περί πνευματικών δικαιωμάτων; Επειδή κάπως έτσι αυτός είχε τα @@ να στείλει στο διάβολο το ΔΝΤ και τους οικονομικούς δολοφόνους, δηλώνοντας και το γνωστό πια (αν κι όχι σε όλους απ'ότι φαίνεται) "Πρώτα ο Λαός και μετά το χρέος"-Πώς ο Ισημερινός νίκησε το ΔΝΤ + βίντεο
Έτσι, για να δούμε πόσο είναι το πραγματικό χρέος και πόσος είναι ο κοπανιστός αέρας!(την εποχή που πρωτοϋπογραφόταν το "σωτήριο μνημόνιο", αυτό που δεν έλεγαν στον κόσμο ήταν ότι τα τελευταία, ως εκείνες τις ημέρες, 15 χρόνια το δημόσιο είχε ήδη δώσει γύρω στα 450 δισ.ευρώ, δηλ. μιάμιση σχεδόν φορά το χρέος που ανακάλυψαν τότε!) Έτσι κι αλλιώς περίπου το 60% του χρέους, αν δεν κάνω λάθος, έχει να κάνει με ομόλογα. Κι αυτά έχουν την ίδια ισχύ με τα κουπόνια στοιχημάτων, δηλαδή είναι "υποσχέσεις κέρδους" και μετράνε σαν αξία (διαφορετικά είναι παντελώς άνεϋ αντικρίσματος) μόνο όταν υπάρχει κέρδος κι όχι χασούρα και έρημη γη...

Κι όπως στηρίζονται όλα αυτά τα ανθρωπάκια στην έρημη γη της αποστεωμένης ψυχής των υπηκόων τους, οι οποίοι νιώθουν το απαίσιο σύριγμα της λεπίδας της λαιμητόμου να κατευθύνεται προς το κεφάλι τους και σκέφτονται ακόμη "πως θα τα βγάλουν πέρα"...για χάρη των παιδιών τους. Των παιδιών τους που, αν αύριο δεν καταφέρουν να την κοπανήσουν μακριά από αυτή την κοινωνικο-πολιτική και διανοητική ξεφτίλα, θα σκατοψυχιάζουν τους γονείς τους που με τη νοσηρή στωικότητα και δουλοπρέπεια τούς κληρονόμησαν έναν κρανίου τόπο. Εκεί όπου ο ένας εξαθλιωμένος δουλοπάροικος θα σκοτώνει τον άλλο για 5-10 ψωροευρώ...

Kαι για να είμαστε δίκαιοι:Το ξαναλέμε για πολλοστή φορά πατριώτες και νοικοκοκυραίοι: ΤΡΕΧΕΙ Η "ΑΝΑΠΤΥΞΗ" ΕΔΩ, ΟΧΙ ΠΑΙΞΕ ΓΕΛΑΣΕ!  Αυτή ακριβώς η ανάπτυξη που διαδέχτηκε το υπερκαταναλωτικό life style*, το "δανεικώς ζειν" ως ορθώς ζειν, τις πελατειακές σχέσεις και τη ρουσφετολογία με πολιτικούς παράγοντες...

Όμως από εδώ και πέρα τι γίνεται; Μαζί με τα πολλά "ξερά" πρέπει να καούν και τα λιγότερα μα καθόλου αμελητέα κι ευκαταφρόνητα "χλωρά"; Πρέπει να χαντακωθούν και να καούν και οι επόμενες γενιές, που δεν μας φταίνε και σε τίποτα να τα βρουν έτσι όπως τα αφήνουμε (ή τα επιτρέπουμε) εμείς; Και στην τελική: Όταν τα λάθη πληρώνονται και τα παθήματα οφείλονται να γίνονται(;) μαθήματα, τόσο σαν άτομο όσο και σαν κοινωνία, αν δεν επαναξιολογείς κι επεξεργάζεσαι με ειλικρίνεια τις επιλογές σου και τις στάσεις σου, τότε σε περιμένει μια διακεκριμένη θέση στα αζήτητα και με τον καιρό λησμονημένα της Ιστορίας και της ίδιας της ζωής...

*Μην ξεχνάμε πως το κακό γιγαντώθηκε σύντομα τη δεκαετία του'80, με την "πάρε κόσμε" πολιτική του Α.Γ.Π., πατέρα του Γ.Α.Π., που ενώ υποσχόταν εκσυγχρονισμό της οικονομίας, εντούτοις κατέφυγε στον εξωπραγματικό εξωτερικό δανεισμό για να ενισχύσει την...κατανάλωση και να οδηγήσει στην αποβιομηχανοποίηση (Μικρό χρονικό μιας προμελετημένης πτώσης) της χώρας και τη σταδιακή διάλυση της παραγωγικής της βάσης. Παρ'όλα αυτά, κι ενώ έβλεπαν τα λουκέτα σε βιομηχανίες και βιοτεχνίες, οι ψηφοφόροι επιβράβευαν αυτές τις ανεγκέφαλες πολιτικές...

ανιχνευτής