ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Δευτέρα 28 Οκτωβρίου 2013

ΕΘΝΙΚΕΣ ΠΑΡΕΛΑΣΕΙΣ…


ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΜΕ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΜΕ ΦΑΣΙΣΤΙΚΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ;




Προκήρυξη ενάντια στις παρελάσεις και τον εθνικισμό που μοιράστηκε στη Χαλκίδα στις 27 και 28/10/11. Παραμένει επίκαιρη.


Οι μαθητικές παρελάσεις είναι ένα φασιστικό έθιμο που επιβλήθηκε στον ελλαδικό χώρο το 1936 από τη δικτατορία του Μεταξά. Αντιγράφοντας πιστά τον Χίτλερ και τον Μουσολίνι, ο Μεταξάς οργάνωσε την Ε.Ο.Ν. (μεταξική νεολαία) και καθιέρωσε τελετές εορτασμού της 25ης Μαρτίου που μεταξύ άλλων περιλάμβαναν σχολικές παρελάσεις. Κατά τη διάρκεια της χούντας των συνταγματαρχών οι παρελάσεις κορυφώθηκαν ως τελετές εθνικιστικής κομπορρημοσύνης. Έκτοτε, συνεχίζουν να παίζουν τον ίδιο τελετουργικό ρόλο του εθνικιστικού μύθου που μας ενώνει με τα συμφέροντα του κράτους. Ωστόσο οι παρελάσεις δεν είναι απολύτως νεοτερικό φαινόμενο. Από τους ρωμαϊκούς θριάμβους μέχρι την φρικιαστική παρέλαση που επέβαλε ο βυζαντινός αυτοκράτορας Βασίλειος Β’ ο Βουλγαροκτόνος (ως «μέγιστος βυζαντινός βασιλιάς» διδάσκεται στα σχολεία) που διέταξε να τυφλωθούν 14.000 αιχμάλωτοι και να επιστρέψουν «εν πομπή» στον τσάρο τους με μονόφθαλμους οδηγούς , από τις φάλαγγες του Ναπολέοντα ως την είσοδο των ναζιστικών στρατευμάτων στις κατεχόμενες πόλεις παρελαύνοντας με το βήμα της χήνας , οι παρελάσεις είναι διαχρονικά και παγκοσμίως συνυφασμένες με σφαγές, διαπόμπευση αιχμαλώτων πολέμου, εθνικιστική-ρατσιστική έπαρση και βία.

Δεν είναι τυχαίο που ο ναζισμός έθεσε τις παρελάσεις στο κέντρο της προπαγάνδας του, όπως βέβαια και τα υπόλοιπα ολοκληρωτικά καθεστώτα που δυνάστευσαν στον 20ο αιώνα: Ο Μουσολίνι, ο Μεταξάς, ο Στάλιν, ο Μάο ήταν επιμελείς αντιγραφείς της προπαγάνδας του Χίτλερ. Αρκεί να σκεφτεί κανείς τις παρελάσεις του Κόκκινου Στρατού στο όνομα «του Λαού», ενώ όλοι γνώριζαν πως συμβόλιζαν και σηματοδοτούσαν την κτηνωδία και τη λεηλασία ενάντια στον ίδιο το λαό. Ο ναζισμός υποτίθεται πως νικήθηκε, όμως η αισθητική πρόταση της στοίχισης και της ομοιομορφίας είναι κυρίαρχη μέχρι σήμερα. Η στοιχημένη εικόνα στρατιωτών, αθλητών, λαμπαδηδρόμων, εργατών, μαθητών μπροστά στον «Οδηγό Φίρερ» ή τον »πατερούλη Στάλιν», επαναλαμβάνεται και σήμερα μπροστά στους ολοκληρωτικά απαξιωμένους πολιτικούς άρχοντες μας. Το θέαμα είναι ιλαροτραγικό, γελοίο. Είναι πια φως φανάρι: ο εθνικισμός είναι το δεκανίκι των ντόπιων εξουσιών. Τους βολεύει η επικέντρωση σε ένα μύθο, σε θεάματα, τώρα που λείπουν οι άρτοι. Η πασαρέλα των επίσημων εξουσιαστών μας θα ξαναστηθεί στις 28 Οκτωβρίου˙ αυτή τη φορά είναι πιο κατάπτυστοι από οποιαδήποτε άλλη.

Η «εθνική ενότητα» την οποία επικαλούνται οι νυν και οι επίδοξοι άρχοντές μας είναι μια καλοστημένη παγίδα αφού δεν έχουμε κανένα κοινό συμφέρον με αυτούς που μας κυβερνάνε, που μας εκμεταλλεύονται, με αυτούς που ληστεύουν τις τσέπες μας, τη ζωή μας, βιάζουν την προσωπικότητά μας, με αυτούς που αποφασίζουν για εμάς εναντίον μας. Η λεγόμενη «εθνική συνείδηση» είναι αποτέλεσμα της διαστρέβλωσης της ιστορίας ως δήθεν εθνικής ιστορίας με την οποία γαλουχούμαστε από το σχολείο και τα μέσα μαζικής προπαγάνδας. Παραδείγματος χάρη για ποια τρισχιλιετή ιστορία του ελληνικού έθνους μας μιλάνε όταν για συνεχόμενους αιώνες οι ντόπιοι αυτοπροσδιορίζονταν ως ρωμαίοι και όχι ως έλληνες; Μήπως το ότι έχουμε αναμιχθεί με άλλους λαούς και πολιτισμούς, ήθη και έθιμα, δεν είναι μειονέκτημα όπως θέλουν να μας πείσουν; Η ανάμειξη, ο υβριδισμός, η ανάδυση του καινοφανούς είναι η κινητήρια δύναμη των ανθρώπινων πολιτισμών και όχι η εθνική καθαρότητα.

Η μαθητική παρέλαση είναι επίσης μια άκρως αντιεκπαιδευτική διαδικασία που δεν αρμόζει σε ελεύθερους ανθρώπους. Δε γίνεται να διδάσκεις σε έναν άνθρωπο να ψάχνει την αλήθεια του δια της έρευνας και του ορθού λόγου, και παράλληλα να του λες: «Τώρα γίνε κοπάδι, γίνε μάζα, εκκλησίασμα, κυρίαρχος λαός ή οτιδήποτε άλλο, και περπάτα καμαρωτά μπροστά από εργαλεία θανάτου». Και στο μεταξύ, σε αυτή την αλλόκοτη πασαρέλα, «επίσημοι» και «λαός» να χειροκροτούν την κατεσταλμένη σου αμφιβολία, τη νίκη του φόβου τους επί της δικής σου ζωής.

Οι παρελάσεις είναι σεξιστικές και ρατσιστικές. Προωθούν τις πατριαρχικές αξίες και τον ανδρισμό τονίζοντας στοιχεία επιθετικότητας, πειθαρχίας, επίδειξης δύναμης και αποτελεσματικότητας και θεωρώντας όλα αυτά φυσιολογικά, ως φύση του αληθινού Έλληνα άνδρα βέβαια… Σε αυτό το πρότυπο προσαρμόζονται και οι μαθήτριες, αν και έχει αναδειχθεί ως ένα νέο «έθιμο» οι μαθήτριες να προβάλλουν τη στημένη θηλυκότητά τους (όπως τη θέλει το ανδρικό μάτι) μέσα από κοντές φούστες κτλ. Οι Αλβανοί μαθητές που δικαιούνταν να σηκώσουν τη σημαία, με βάση το νομικό καθεστώς των παρελάσεων, αντιμετωπίστηκαν με ακραίο ρατσισμό. Σε αυτές τις περιπτώσεις ήταν αυτό ακριβώς το «φυσικό δίκαιο» που υπερίσχυσε του νομικού, ήταν ο εθνικισμός που κρίθηκε σημαντικότερος από την τυπική νομιμότητα. Προφανώς, σε αυτές τις περιπτώσεις, εκτός από το αντιδραστικό, αυταρχικό πρόσωπο του εθνικισμού/πατριωτισμού, αποκαλύπτεται σε όλο του μεγαλείο και το ίδιο το ψέμα της τυπικής νομιμότητας. .

Δεν πρέπει επίσης να υποτιμούμε το γεγονός ότι με αφορμή τις εθνικές γιορτές κάποιοι προχωρούν σε βίαιες εκφράσεις ρατσισμού και εθνικοφροσύνης. Νεοφασίστες και παρακρατικοί, λάος και χρυσή αυγή, σε κατάσταση εθνικιστικής έξαρσης μοιράζουν κείμενα και προχωρούν σε συγκεντρώσεις και πορείες. Αν κάποιος εναντιωθεί στις δράσεις τους απαντούν με βία, ξυλοδαρμούς ακόμα και μαχαιρώματα.

Αυτό για το οποίο αγωνιζόμαστε είναι η κατάργηση κάθε φασιστικής/εθνικιστικής/ρατσιστικής εκδήλωσης στη ζωή μας και η αναζήτηση των δρόμων προς μια πραγματικά μη ιεραρχική αμεσοδημοκρατική κοινωνία. Μια κοινωνία που θα πολεμά και δεν θα επιζητά κάθε είδους ιεραρχία, διάκριση, αποκλεισμό και εξουσία ενώ θα έχει ως στόχο την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και ελευθερία.

Δεν θέλουμε να αλλάξουμε την κοινωνία εν ονόματι του έθνους, του λαού, του προλεταριάτου… αλλά να αλλάξει αυτή η κοινωνία τον εαυτό της, όπως το έκανε και στο παρελθόν κάμποσες φορές, προς μια αυτόνομη κατεύθυνση, κοινωνικά και ατομικά. Η «εθνική ενότητα» είναι σύνθημα των δυναστών μας, δικό μας πρόταγμα είναι η αλληλεγγύη όλων των εκμεταλλευόμενων (ντόπιων, μεταναστών και προσφύγων) ενάντια σε ένα οικονομικό/πολιτικό σύστημα που μας ρημάζει τις ζωές, ..για τη δημιουργία μιας πραγματικά ελεύθερης και δίκαιης κοινωνίας.

Ο ΔΡΟΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
ΔΕ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΣΥΝΟΡΑ, ΚΡΑΤΗ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΔΕΣ!

ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΑΚΙΑ

ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ!
Η ΕΘΝΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΠΑΓΙΔΑ

ΚΑΜΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΙΣ ΜΑΘΗΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΛΑΣΕΙΣ

ΚΑΝΕΝΑ ΧΕΙΡΟΚΡΟΤΗΜΑ ΤΗΣ ΜΙΛΙΤΑΡΙΣΤΙΚΗΣ ΦΙΕΣΤΑΣ


ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΑΣ ΔΕ ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΒΗΜΑΤΙΣΜΟ – ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΠΑΡΕΛΑΣΕΙΣ

ΑΝΤΙΕΘΝΙΚΙΣΤΡΙΕΣ/ΑΝΤΙΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ

Χαλκίδα 26/10/11

το διαβάσαμε στο oulaloum

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου