ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Τετάρτη 21 Αυγούστου 2013

ΚΙ ΑΝ Η ΚΑΝΝΑΒΗ ΘΕΡΑΠΕΥΕΙ ΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝO ;

(μελετήστε και τους συνδέσμους που παραθέτουμε, καθώς όλα συνδέονται μεταξύ τους)

Ένα ακόμη ντοκυμαντέρ που παρέχει πολύ σημαντικά στοιχεία για να αγνοηθούν και θέτει πολύ σοβαρούς προβληματισμούς!(Ας μη ξεχνάμε ποτέ, βέβαια, ότι υπάρχει και χειραγωγεί απόλυτα την επιστήμη, μια άκρως επικίνδυνη μαφία που απειλεί όλη την ανθρωπότητα,  ένα ολόκληρο δολοφονικό ιατροφαρμακευτικό καρτέλ που θησαυρίζει από τον ανθρώπινο πόνο)

ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΟ ΑΠΟ ΠΑΛΙΑ ΟΤΙ Η ΚΑΝΝΑΒΗ ΕΧΕΙ ΘΑΥΜΑΣΤΕΣ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΚΑΛΛΙΣΤΑ ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΑΤΡΙΚΗ ΠΡΟΣ ΑΜΕΣΟ ΟΦΕΛΟΣ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ...

Γιατί λοιπόν η κάνναβη έχει συνδεθεί από τα ΜΜΕ (τον απόλυτα χυδαίο διαφθορέα της ανθρώπινης φύσης) μόνο με συμμορίες και παραβατική συμπεριφορά; Γιατί άραγε ΔΕΝ ξέρουν όλοι οι γιατροί παντού τις εκπληκτικές θεραπευτικές ιδιότητες της κάνναβης; Και ΔΕΝ μπαίνουν καν στον κόπο να το ψάξουν, ακόμα κι αν πληροφορηθούν για τα ερευνητικά δεδομένα...Ποιους ΔΕΝ συμφέρει με τίποτα η θεραπεία του καρκίνου κι άλλων εκφυλιστικών ασθενειών; Και γιατί τα μεταλλαγμένα δηλητήρια (που συνδέονται άμεσα με αυτές τις ασθένειες) προωθούνται από κυβερνήσεις και εταιρείες-φονιάδες σαν τη Μonsanto,  κι επιβάλλονται και με το "νόμο" στην καθημερινή διατροφή μας; 
(Νομοθεσία= η δικλείδα ασφαλείας του σχεδίου εξόντωσης της ανθρωπότητας ή μετάλλαξής της σε κάτι άλλο, ασθενές κι εκφυλισμένο ολοκληρωτικά)

" Υπάρχει πληθώρα πια αποδείξεων από εργαστήρια, ότι το σύστημα ενδοκανναβινοειδών, όταν υποκινηθεί από κανναβινοειδή, έχει αντι-ογκικά αποτελέσματα και μπορεί να οδηγήσει τα καρκινικά κύτταρα στην αυτοκτονία! Προστατεύοντας τα υγιή κύτταρα". 
 Ειδικά σε όγκους του εγκεφάλου αυτό αποκτά ιδιαίτερη σημασία καθώς τα αποτελέσματα είναι παραπάνω από ενθαρρυντικά! "Τα κανναβινοειδή μπορούν να περάσουν μέσα από τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό, εξαιτίας της γλιστερής  λιπο-φιλικής φύσης τους. Μπαίνουν κατευθείαν μέσα στα καρκινικά κύτταρα του εγκεφάλου, διαπερνώντας εύκολα τις κυτταρικές μεμβράνες που αποτελούνται επίσης από λιπίδια..."

ΕΝΗΜΕΡΩΣΟΥ κι ενημέρωσε! Η γνώση οδηγεί στην ελευθερία κι η ελευθερία οδηγεί στη δράση...
ανιχνευτής


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου