ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Σάββατο 13 Ιουλίου 2013

Πάνε να εξαφανίσουν και τα αρωματικά φυτά και βότανα



Oταν ακούς κραυγές ενάντια στους «παράλογους δασολόγους», τότε κάποια καταστροφικά συμφέροντα κρύβονται από πίσω. Από τον κανόνα αυτό, που αφορά καταπατητές, οικοδομικούς συνεταιρισμούς και άλλα ευαγή ιδρύματα, δεν εξαιρούνται και εκείνοι που εκστρατεύουν τελευταία ενάντια σε δασολόγους που «παραλογίζονται» και δεν αφήνουν τον «κοσμάκη» να μαζέψει αρωματικά φυτά και βότανα από τα βουνά μας.

Αναφερόμαστε σε δημοσιεύματα που διακινούνται κυρίως μέσω του Ιντερνετ. Αυτοί που τα γράφουν είτε άσχετοι και παρασυρμένοι είναι είτε στο κόλπο.
Δουλεύουν, δηλαδή, για τα συμφέροντα διάφορων αετονύχηδων, που ξαμολάνε μετανάστες στα βουνά για να σαρώσουν αρωματικά φυτά και βότανα. Εναντι πινακίου φακής για τους μετανάστες, με ικανότατο κέρδος για τους εμπόρους, καθώς πουλάνε τα συλλεγόμενα σε ψηλές τιμές, ιδιαίτερα στις τουριστικές αγορές. Οταν σε ελληνικό νησί κατάσχεται φορτίο ενός μόνον εμπόρου με ενάμιση τόνο τσάι του βουνού, το οποίο μαζεύτηκε παράνομα (χωρίς την απαραίτητη άδεια από τη δασική υπηρεσία και χωρίς να πληρωθεί κανένα αντίτιμο στο κράτος), δεν έχουμε να κάνουμε με τον «κοσμάκη» που πήγε να μαζέψει ρίγανη και θυμάρι για την κουζίνα του, αλλά με αδίστακτους λαθρέμπορους και καταστροφείς του περιβάλλοντος. Αλλωστε, στους ιδιώτες επιτρέπεται να μαζέψουν βότανα και αρωματικά φυτά από τα δάση και τις φρυγανώδεις εκτάσεις, δωρεάν για προσωπική τους χρήση, αλλά υπό όρους. Και η εμπορική συγκομιδή επιτρέπεται, με άδεια από την αρμόδια δασική υπηρεσία, φυσικά. Οχι «μπάτε σκύλοι, αλέστε…», που οδηγεί σε συστηματική καταστροφή. Αυτή απαγορεύεται και αυτή προσπαθούν να αποτρέψουν οι δασολόγοι.

Πρέπει εδώ να σημειωθεί ότι ευθύνη για τις καταστροφικές διαστάσεις που έχει πάρει αυτή η μπίζνα έχει και το υπουργείο Γεωργίας, το οποίο, χωρίς να έχει καμιά αρμοδιότητα για τις δασικές, φρυγανώδεις, χορτολιβαδικές εκτάσεις, βραχώδεις εξάρσεις κ.λπ. (αυτές ανήκουν στη διαχείριση των δασικών υπηρεσιών, οι οποίες πλέον υπάγονται στο ΥΠΕΚΑ), εκδίδει σωρηδόν, μέσω των περιφεριεκάν υπηρεσιών του, άδειες συλλογής αρωματικών φυτών και βοτάνων, χωρίς καμιά μελέτη, χωρίς κανέναν έλεγχο, χωρίς γνώση του αντικειμένου τελικά.

Είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε ότι υπάρχει σχετική αλληλογραφία ανάμεσα στις δασικές υπηρεσίες του ΥΠΕΚΑ και το υπουργείο Γεωργίας, το οποίο κλήθηκε να σταματήσει να δίνει άδειες στους διάφορους αετονύχηδες που τις ζητούν.

Για όσους γνωρίζουν, το θέμα κάθε άλλο παρά ασήμαντο είναι. Οπως αναφέρει έγγραφο της Διεύθυνσης Προστασίας Δασών και Φυσικού Περιβάλλοντος, με τίτλο «Προστασία αρωματικών-μελισσοτροφικών φυτών και φαρμακευτικών βοτάνων της χώρας», τελευταία υπάρχουν αναφορές δασικών υπηρεσιών σχετικά μ’ αυτό το θέμα και γι’ αυτό εκδίδεται οδηγία για την προστασία αυτών των φυτών. «Τα αυτοφυή αρωματικά-μελισσοτροφικά φυτά και τα φαρμακευτικά βότανα της χώρας καταλαμβάνουν σημαντικές εκτάσεις του ελλαδικού χώρου, συμμετέχοντας στη σύνθεση δασικών και χορτολιβαδικών συστημάτων, συγκροτώντας μαζί με τη δασική και χορτολιβαδική βλάστηση περιοχών, οικοτόπους με οικολογική αξία, για τη βιοποικιλότητά τους και τον οικοσυστηματικό τους ρόλο. Ταυτόχρονα, χαρακτηρίζουν τοπιακά περιοχές της χώρας και συνδέονται ιστορικά με την πορεία τόπων. Επιπλέον, συμμετέχουν στην οικονομία περιοχών με τις προσφορές τους, όπως π.χ. με τη συμβολή τους στη μελισσοκομία».

Ψιλά γράμματα όλα τούτα για εκείνους που βλέπουν μόνο το κέρδος και την αρπαχτή, όμως ο συγγραφέας του κειμένου περνάει αμέσως στο «ψητό», που δεν μπορεί ν’ αφήσει αδιάφορο κανέναν άνθρωπο που θέλει να προστατεύεται το περιβάλλον (ό,τι απέμεινε απ’ αυτό, τελοσπάντων). Γράφει: «Πολλά από τα φυτά αυτά τείνουν προς εξαφάνιση από περιοχές που κάποτε αφθονούσαν, κυρίως λόγω των δραστηριοτήτων του ανθρώπου, που ενεργούνται σε βάρος τους (καταστροφική εκρίζωσή τους, συλλογή κατά την ανθοφορία τους, συνεχείς πυρκαγιές, εκχερσώσεις κλπ.)».

Και καταλήγει ο συντάκτης του εγγράφου: «Χρέος των δασικών υπηρεσιών της χώρας είναι να προστατέψουν τις εκτάσεις όπου φύονται τα ανωτέρω φυτά, εφαρμόζοντας τις σχετικές για το σκοπό αυτό διατάξεις της δασικής νομοθεσίας, αλλά και τα ίδια τούτα τα φυτά, με την έκδοση δασικών απαγορευτικών διατάξεων προστασίας τους».

Στο θέμα θα επανέλθουμε, γιατί το ρεπορτάζ μας συνεχίζεται. Επειδή, όμως, δεν μας αρέσει να μιλάμε με υπονοούμενα, πρέπει να πούμε σε εκείνους που επιτέθηκαν ιντερνετικά, με χυδαιότητες και σεξιστικά σχόλια, ενάντια στη διευθύντρια Δασών Δωδεκανήσου που εξέδωσε δασική αστυνομική διάταξη (παρόμοιες διατάξεις έχουν εκδώσει άλλες τουλάχιστον δεκαοχτώ Διευθύνσεις Δασών της χώρας), ότι μάλλον συμφέροντα εξυπηρετούν και όχι τον «κοσμάκη», όπως λένε, λαϊκίζοντας με φαιό τρόπο. Η διευθύντρια Δασών Δωδεκανήσου έκανε αυτό που έπρεπε να κάνει, για να προστατεύσει τον τόπο από την καταστροφή. Οταν επιτρέπει στους ιδιώτες να μαζεύουν μισό κιλό από κάθε βότανο την ημέρα, δωρεάν, δεν απαγορεύει στον «κοσμάκη» να μαζέψει τσάι, θρούμπι και θυμάρι, αλλά στους εμπόρους να καταστρέφουν ολόκληρες εκτάσεις με αρωματικά φυτά και να κερδοσκοπούν σε βάρος του περιβάλλοντος, αλλά και των κρατικών ταμείων.

Με την ίδια λογική («να κόψει ο κοσμάκης ξύλα να ζεσταθεί») έγινε τεράστια καταστροφή δασών από λαθρϋλοτόμηση, την οποία ενθάρρυνε το ίδιο το κράτος με τις αλλαγές που επέφερε στη νομοθεσία. Ποντάροντας στην άγνοια του κόσμου, με φασίζοντα λαϊκισμό, αβαντάρουν τώρα και την εξαφάνιση των τόσο πολύτιμων αρωματικών φυτών και βοτάνων, παρουσιάζοντας τους δασολόγους σαν «τρελούς» ή προσπαθώντας ν’ αφήσουν άλλου είδους υπαινιγμούς σε βάρος τους.

ΚΟΝΤΡΑ - ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ 13 ΙΟΥΛΗ


από ΚΟΝΤΡΑ 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου