ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Κυριακή 28 Απριλίου 2013

Η αντίσταση των κατοίκων της Χαλκιδικής στην εταιρεία "ξεριζώστε - παραχώστε" συνεχίζεται...



Οι κάτοικοι αντιστέκονται στην Καναδική εταιρεία και στην ψευδό-ανάπτυξη τύπου "ξεριζώστε - παραχώστε" που μας φέρνει και που ξεσκεπάστηκε , για μια ακόμη φορά, λίγες μόλις μέρες πριν στα βουνά της Χαλκιδικής.

Οι Σκουριές και το ρέμα Καρατζά είναι μόνο η αρχή σε ένα εκτεταμένο γεωγραφικά μεταλλευτικό σχέδιο που σκοπεύει να μετατρέψει όχι μόνο την πανέμορφη Χαλκιδική μας αλλά μεγάλο μέρος της Βόρειας Ελλάδας σε μια μεταμοντέρνα Πτολεμαΐδα ή Λαύριο τεραστίων διαστάσεων.
Σειρά έχουν πάρει το Κιλκίς και η Θράκη...

Οι επιπτώσεις από ένα τέτοιο απευκταίο σενάριο θα είναι ανεπανόρθωτες και πέραν κάθε φαντασίας. Πέραν όλων των άλλων υπάρχουν μια σειρά από ανεξάρτητες επιστημονικές μελέτες που κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου.
Οι επιπτώσεις (που κρύβονται κάτω απο το χαλί) απο την μέχρι τώρα λειτουργία των μεταλλείων Κασσάνδρας και των ψευδο-επενδυτών της TVX Gold Hellas και τα σχεδόν 9 χρόνια της "δεν ξέρω δεν είδα - φταίνε οι προηγούμενοι" παρουσία-απουσία της Ελληνικός (Καναδικός ) χρυσός θα αποτελέσουν σύντομα παρωνυχίδα στην επερχόμενη λαίλαπα υπό τον μανδύα της επένδυσης.

Οι ίδιοι οι υπέρμαχοι των ψευδό-επενδύσεων το ξέρουν και γι'αυτό πάγωσαν προσωρινά το σχέδιο εξόρυξης στην Θράκη.Προσπαθούν πρώτα να κάμψουν την αντίσταση των κατοίκων στην Χαλκιδική και μετά να επικεντρωθούν με όλες τους τις δυνάμεις στο Κιλκίς και την Θράκη.

Όταν το καταφέρουν τότε θα ξεδιπλώσουν ανενόχλητοι και το υπόλοιπο σχέδιο εξορύξεων για τις μεταλλοφόρες περιοχές της Βόρειας Ελλάδας τις οποίες σκοπεύουν να ξεπουλήσουν σε πολυεθνικές βοηθούμενοι από το μνημόνιο και την τραγική οικονομική κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε.
Τότε κάθε σκέψη ή πρόβλεψη για αειφορία , ποιότητας ζωής ή ανάπτυξη άλλων δραστηριοτήτων παράλληλα με τις εξορύξεις θα αναμετρηθεί με την σκληρή και αδήριτη πραγματικότητα που τώρα προσπαθούν απεγνωσμένα να κρύψουν: Μεταλλεία γιγαντιαίων διαστάσεων και άλλες δραστηριότητες δεν μπορούν να συνυπάρξουν άσχετα από τις όποιες ''καλές'' προθέσεις μερικών.
Παλιά οι κονκισταδόρες και οι κατακτητές την Λατινικής Αμερικής μοίραζαν στους Ιθαγενείς καθρεφτάκια και χάντρες παίρνοντας τους το χρυσό αρχικά και την ίδια τους την ελευθερία και την ζωή στη συνέχεια.

Σήμερα οι σύγχρονοι ''κατακτητές-επενδυτές" μοιράζουν δωροεπιταγές και ευρώ για να εξαγοράσουν την συνείδησή κάποιων και να κλείσουν το στόμα οσο το δυνατόν περισσότερων.
Διοργανώνουν ταξίδια στην Τουρκία και μοιράζουν αφειδώς διαφημίσεις και ένθετα για να ''πείσουν''.

Εαν όμως είχαν έστω και ελάχιστο δίκιο και έλεγαν την αλήθεια, δεν χρειαζόταν όλα αυτά τα τερτίπια , η ίδια η κοινωνία θα τους είχε "αγκαλιάσει"...

Αντ'αυτού επέλεξαν να χρησιμοποιήσουν την καταστολή και την προπαγάνδα - συκοφαντία εναντίον των αγωνιζόμενων κατοίκων, ενώ ακόμα και σήμερα 9 χρόνια σχεδόν μετά τον ''ερχομό'' τους στην περιοχή δεν έχουν "καταφέρει" να φτιάξει ένα επίσημο χώρο στο διαδίκτυο που να μπορούν οι πολίτες να απευθύνονται , να θέτουν ερωτήσεις, να καταγγέλλουν.... να ανοίξουν δηλαδή ένα δίαυλο επικοινωνίας ΕΠΙΣΗΜΑ.

Την ίδια σχεδόν στιγμή που "βρήκαν" χρήματα για να προωθήσουν τον μονόλογο - προπαγάνδα τους μέσω της φυλλάδας "Μεταλλευτικά νέα" που εξέδωσαν πρόσφατα κάθε σχόλιο για τις προθέσεις της εταιρείας σε αυτόν τον τομέα νομίζουμε περιττεύει...

Ο δίκαιος και ειρηνικός αγώνας μας θα συνεχιστεί μέχρι να ελευθερωθούν οι 2 συναγωνιστές μας που μεθοδευμένα και με δικονομικές αλχημείες αμφιβόλου νομιμότητας κατά την προανάκριση κατέστησαν τελικά κρατούμενοι (στην ουσία "όμηροι") και να ξεκουμπιστούν οι ψευτο-επενδυτές "ξεριζώστε - παραχώστε" από τη Χαλκιδική.


Οι λήψεις του βίντεο πραγματοποιήθηκαν το Σαββάτο 27 Απριλίου 2013.

Πηγή: Χρυσές αυτ-απάτες

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου