ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Πέμπτη 17 Αυγούστου 2023

" God bless America "


1. Πρόσφατη, σχετικά, ανάρτηση: Η μάστιγα της "ξυζαλίνης" ρημάζει τις πόλεις των Η.Π.Α. (video)

2. Χρήσιμη η σύνδεση και με αυτό το άρθρο, απ' όπου και η εικόνα: Mε ρυθμό ρεκόρ καταλήγουν άστεγοι οι περισσότεροι Αμερικανοί...Τα στοιχεία μέχρι στιγμής φέτος δείχνουν μία αύξηση κατά περίπου 11% σε σχέση με το 2022 - «Ετοιμάσου γι΄αυτό που έρχεται»

3. (2017): Με κουπόνια σίτισης ζουν εργαζόμενοι πλήρους απασχόλησης στις ΗΠΑ

4. Και αυτό, με την παρέμβαση του ποιητικού λόγου, έχει τη σημασία του: "Οι ουρανοξύστες σέρνονται πληγωμένοι στην άσφαλτο"

Α. Tweet (video): Federal employees in the US San Francisco are being advised to work remotely and not to visit government offices in the city center due to the huge number of homeless people and drug addicts. According to the police, the metropolis is simply "awash" with fentanyl, a synthetic drug  (σ.σ. αλλά, παρόλ' αυτά..."The U.S is leading the way" ) Δηλαδή: "Οι ομοσπονδιακοί υπάλληλοι στο Σαν Φρανσίσκο των ΗΠΑ δέχονται συμβουλές να εργάζονται εξ αποστάσεως {δηλαδή με την πολύ βολική για το σύστημα, και το..."Great Reset", τηλεργασία} και να μην επισκέπτονται κυβερνητικά γραφεία στο κέντρο της πόλης λόγω του τεράστιου αριθμού αστέγων και τοξικομανών... {σ.σ. Ποιοι και...υπό ποιο σχεδιασμό διάλυσης κοινωνικού ιστού, όπως συνέβη με τα παρατεταμένα ΟΛΕΘΡΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗΜΕΝΑ lockdowns (ΘΥΜΗΣΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΙΣΧΡΗ ΠΑΡΑΔΟΧΗ ΤΟΥ "ΜΕΓΑ ΑΡΧΙ-ΕΙΔΙΚΟΥ" FAUCI: https://antidras.blogspot.com/2022/04/lockdowns.html ) επιθυμούν, δημιουργούν και συντηρούν στην ουσία αυτή την, πανταχού παρούσα κατάσταση ΦΟΒΟΥ, αυτή την παραλυτική ανασφάλεια και καταθλιπτική κοινωνική κατάντια να πλανούνται σαν δολοφονικά φαντάσματα σε όλο και περισσότερες αμερικανικές μεγαλουπόλεις; Κι όχι μόνο στο σύμβολο της "πολιτισμικής και κοινωνικής επανάστασης" των '60s San Francisco...} Σύμφωνα με την αστυνομία, η μητρόπολη είναι απλώς «πλημμυρισμένη» από φαιντανύλη, ένα συνθετικό ναρκωτικό {σε συνδυασμό με την ξυζαλίνη, τον μετατροπέα ανθρώπου σε "walking dead", βλέπε την αρχική παραπομπή αυτής της ανάρτησης...}..."

Β. Σχετικό, επίσης, video και άρθρο:  ΗΠΑ: Καταρρέει το άλλοτε ακμάζον Σαν Φρανσίσκο 


(από το youtube)

" Εκτελέσεις, ναρκωτικά και επιθέσεις σε πλούσιες γειτονιές...

Την στιγμή που η αμερικανική βοήθεια σε χορηγίες, δάνεια και πολεμικό υλικό προς την Ουκρανία φτάνει τα 72 δισ. δολάρια, το Σαν Φρανσίσκο, η εμβληματική πόλη-λιμάνι της δυτικής ακτής, ζει μέσα σε σκηνικά «Mad Max» με τα πεζοδρόμια των κεντρικών δρόμων να είναι γεμάτα από αστέγους (κατά βάση εθισμένων στο ναρκωτικό φαιντανύλη) που ζουν σε μια ημι-αγρια κατάσταση.

Ξύλο, άστεγοι, ληστείες, κλοπές και χρήση ναρκωτικών βρίσκονται σε συνεχή χρήση με τις μονάδες επέμβασης να μην ξέρουν τι να πρωτοκάνουν αλλά και που να τους πάνε (ακόμα και αν συλληφθούν) και δημιουργώντας για την πόλη μια απόκοσμη ατμόσφαιρα.

Οι υπερβολικές δόσεις φαιντανύλης (ένα οπιοειδές που είναι φθηνότερο και πιο θανατηφόρο από την ηρωίνη) είναι πλέον τόσο συχνές που η πόλη έχει επεκτείνει τη διανομή κιτ αναστροφής σε βιβλιοθήκες, χώρους ψυχαγωγίας, εκκλησίες και σχολεία.

Η περιοχή αυτή φιλοξενεί τέσσερις από τις 10 πιο πολύτιμες εταιρείες στον κόσμο – Apple, Alphabet, Nvidia και Meta – αλλά και ένα εντυπωσιακό ένα τοις εκατό του πληθυσμού της πόλης είναι άστεγοι, σε σύγκριση με λιγότερο από 0,2 τοις εκατό σε όλες τις ΗΠΑ.

Το χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών —και λευκών και μαύρων— είναι από τα μεγαλύτερα στην Αμερική. Οι τιμές και τα ενοίκια κατοικιών εκτινάχθηκαν σε ιστορικά υψηλά κατά την τελευταία τεχνολογική έκρηξη.

Από την πανδημία, οι εταιρείες τεχνολογίας αγκάλιασαν την τηλεργασία, απέλυσαν προσωπικό και περιέκοψαν τους χώρους γραφείων, αφήνοντας κενό σχεδόν το ένα τρίτο των εμπορικών ακινήτων της πόλης. Με άλλα λόγια, τα σπίτια είναι πιο ακριβά και πιο σπάνια και τα γραφεία είναι φτηνά και άδεια.

Σύμφωνα με τους FT υπάρχει επίσης «μια αυξανόμενη αίσθηση ότι η προοδευτική πολιτική τάξη της πόλης έχει απογοητεύσει τους πολίτες της».

 Ο αριθμός των αστέγων στους δρόμους του Σαν Φρανσίσκο κορυφώθηκε σε περίπου 8.000 λίγο μετά την εκλογή του Μπριντ, περίπου 25% περισσότεροι από μια δεκαετία νωρίτερα. "

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου