Σε αυτόν τον παράξενα σκοτεινό κόσμο τα μεγάλα τέρατα βασανίζουν τα θύματα τους, παίζουν μαζί τους πριν τα "συσκευάσουν", τα "ετικετοποιήσουν", τα "κονσερβοποιήσουν", τα καταναλώσουν. Ποικιλοτρόπως. Νιώθουν μεθυστική ηδονή οσμιζόμενα τις δονήσεις του φόβου μέσα στις φλέβες τους, αφουγκραζόμενα τη δυσοσμία του στρες να αναδύεται από όλους τους πόρους των σωμάτων
τους, που ταΐζονται με τοξικά δηλητήρια από τις εταιρείες-τέρατα. Τα ανθρωπόμορφα κτήνη, τα τέρατα με τη λατρεία στα σύμβολα και στην τέχνη της απόκρυψης σε κοινή θέα, εισπράττουν ανείπωτη χαρά από την απελπισία της ασφυξίας στην ανάσα και τις περιορισμένες κινήσεις των μικρών και μεγάλων θυμάτων τους. Βιώνουν μεθυστική ικανοποίηση από την έλλειψη εγγύτητας και διεπαφής μεταξύ τους και κυρίως μεταξύ των παιδιών των ανθρώπων, που στερούνται τα ελιξήρια της ολοκληρωμένης ανάπτυξης τους. Τα τέρατα αλληλοσυγχαίρονται που έπεισαν δίχως καμία σοβαρή αντίδραση τα ανθρώπινα όντα να αποδεχτούν τον οριστικό υποβιβασμό τους σε υποταγμένα, υποσιτιζόμενα, εκπαιδευόμενα στο γονάτισμα με το πρώτο συνθηματικό διάταγμα ζώα. Κλειδωμένα στα κλουβιά των ανθρώπινων φαρμών, που ίσως και να' χαν πιστέψει πως θα εξακολουθούσαν να κυκλοφορούνε δίχως περιορισμούς απόλυτης υπακοής μέσα στον ελεγχόμενο, περιφραγμένο χώρο. Με την ανόητη ψευδαίσθηση της ελευθερίας κινήσεων, της ελευθερίας ως έννοια.. Αστικοί ζωολογικοί κήποι που προστατεύουν από έναν ανείδωτο, αόρατο εχθρό. Προσοχή ζωάκια! Δεν θα σας επωθεί ποτέ, βέβαια, πως η μολυσματική αρρώστια ήρθε για να ριζώσει για όσο χρειαστεί να σας θεραπεύσει ολοκληρωτικά από την πλάνη της δημοκρατίας, που λίγο έλλειψε να πιστέψετε ότι θα έσπαγε τα λουκέτα και θα γκρέμιζε κάποτε την περίφραξη. Προσοχή, θα ψοφήσετε και μόνο στην ιδέα, θα ψοφήσετε έτσι κι αλλιώς αν σας κόψουμε το τάισμα, γιατί τα κλουβιά παραγέμισαν από τις ενοχλητικές υπάρξεις σας.. Ο εχθρός αιωρείται στον αέρα! Μεταφέρεται με το άγγιγμα, πολλαπλασιάζεται με την αμφισβήτηση και τη δυσπιστία, πεισμώνει από τα ασυννέφιαστα βλέμματα, κυοφορείται μέσα σε μέχρι χτες φυσιολογικά φτερνίσματα και σε ανεμπόδιστες ανάσες, λατρεύει τις οθόνες και τους ειδικούς τους, υλοποιείται από τον συνεχή και οξύ φόβο. Αλλά περιορίζεται και λουφάζει από την απομόνωση μέσα στα μικρά κουτιά μοναχικών ανθρώπινων παγόβουνων, εξαλείφεται από την εξάλειψη της προσωπικότητας, της ελεύθερης έκφρασης, της εκδήλωσης συναισθημάτων και φιλίας, της ειλικρίνειας και διεκδίκησης. Ο πανταχού παρών νέος φοβερός εχθρός των κοπαδιών είναι το στρατήγημα, το προϊόν της μοχθηρίας των τεράτων. Το πλαδαρό μα καθημερινά επαναλαμβανόμενο υπνωτικό αφήγημα της ακόρεστης δίψας τους για την απώλεια της ψυχής και της σάρκας των "ανθρωπάκων". Αυτών των απρόβλεπτων έστω και σε μειοψηφία πλασμάτων, που μπορεί και να τολμούσαν να διεκδικήσουν μια ενεργό και απαιτητική θέση μέσα στην "πραγματικότητα" ιδιοκτησίας Τεράτων Α.Ε., αφυπνίζοντας και άλλα ζώντα..περιουσιακά τους στοιχεία. Αποτελώντας Troyan Horses επικίνδυνων για τη συνοχή του προγράμματος "MATRIX". Ήρθε η ώρα για την ψηφιοποίηση της ευπρόβλεπτης ζωής των ζώων, για το μπόλιασμα με τη συνταγή γονιδιακής μετάλλαξης τερατώδους φύσης επιστημόνων. Κι όσα αναλώσιμα ζωντανά πάψουν να αναπνέουν ή σακατευτούν..μικρό το κακό. Τα τέρατα, με τα πρωτόκολλα που αναβαθμίζονται στην εποχή της τεχνητής νοημοσύνης του Υδροχόου, δεν πρόκειται να ξεμείνουν από το απλανές βλέμμα του γονατιστού σε στάση και νόηση έγκλειστου ζώου, με ακόμα περισσότερες τεχνολογικές δικλείδες ασφαλείας στον ανακαινισμένο ζωολογικό κήπο. Ένα υπερστρατόπεδο κρατουμένων που δεν θα καταλαβαίνουν πια ούτε στο ελάχιστο τη διαφορά του αντίθετου, με την επανεκκίνηση των λειτουργιών -και της "αειφόρου υποδούλωσης" φιλοσοφία του- να προσφέρει στους φύλακες μία πιο ξεκούραστη και διασκεδαστική συγχρόνως προοπτική στο άχαρο έργο της εποπτείας.
Ιδιοκτησιακή φατρία τεράτων, που ενθουσιάζονται στην προοπτική να μπορούν τελείως ανενόχλητα να αρπάζουν μεγάλα και κυρίως μικρά ζωάκια για τα πειράματα και την ικανοποίηση των "ιδιαίτερων γούστων" τους, χωρίς να ανησυχούν για την αντίδραση των αποχαυνωμένων, παθητικών ανθρωπόζωων. Αυτών που θα μοιάζουν με διαρκώς φτιαγμένα σκιώδη όντα από το χάπι μιας συνθετικής ευτυχίας. Και δεν θα χρειάζεται πια να φοράνε μάσκες γιατί οι ανάσες τους δεν θα μεταφέρουν την αποκρουστική για τα τέρατα οσμή της θέλησης μιας τελείως διαφορετικής ζωής. Κι αυτό πρέπει να το εμπεδώσουν και να το ενσωματώσουν στον, όλο και πιο υποβαθμισμένο ως προς το ξεδίπλωμα των δυνατοτήτων του, εγκέφαλό τους από την τρυφερή κιόλας ηλικία..
Ο Ένοικος...
Ίσως το μεγαλύτερο κοινωνικό πείραμα υποταγής των μαζών, στη σύγχρονη τουλάχιστον ανθρώπινη Ιστορία!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου