ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Σάββατο 25 Ιουλίου 2020

Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ: Έτσι θα οδηγηθούμε σωστά στη..."Μεγάλη Επανεκκίνηση" (ωχ...ωχ..!)


"Mεγάλη επανεκκίνηση" ???
Πιο εξελιγμένη ακόμα; :
 " Smart Fascism " ?
Με την τεχνητή νοημοσύνη να ρυθμίζει και να ελέγχει κάθε πτυχή και παράμετρο της ζωής των ανθρώπινων πληθυσμών; : Όταν ακούς για "τεχνητή νοημοσύνη" έχεις κατανοήσει πλήρως τις διαστάσεις του θέματος;
 Τι εννοούν ακριβώς, τι παραμονεύει πίσω από τη "Μεγάλη Νέα Εικόνα", προς τα πού οδεύει ή οδεύουν το ανθρώπινο πειραματόζωο-είδος; Μήπως η τεχνο-επιστήμη θα χρησιμοποιηθεί επιτέλους προς όφελος του ανθρώπινου είδους (Αν και "πολιτισμένος", έχασα το μέτρημα: Ποιο καρτέλ με απαύτωσε σήμερα;), ο πλούτος και η ισχύς θα κατανεμηθεί ισομερώς μέσα στις ανθρώπινες κοινωνίες και η Φύση
δεν θα αντιμετωπίζεται ως ευκαιρία για λεηλασία; Ποια είναι η "παρακαταθήκη" του COVID; Γιατί αν κρίνουμε από την ισοπέδωση των θεμελιωδών ελευθεριών, την επέλαση του φονικού ιατροφαρμακευτικού καρτέλ και του τελευταίου παγκόσμιου ιατρικού δικτατορικού πραξικοπήματος ενός διάτρητου αφηγήματος, των ψυχοπαθών "κεφαλών της υγείας"  και του άκρως αντικοινωνικού μέτρου των lockdowns σε μια φιμωμένη-απρόσωπη μετα-ανθρώπινη κοινωνία (It' s a muzzle world, baby! - Είναι ένας φιμωμένος κόσμος, μωρό μου!), καθώς και από τη φύση του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού μοντέλου ως τώρα, μόνο καχύποπτοι μπορούμε να είμαστε, μόνο...!!
Τι ευαγγελίζεται επίσημα το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ : COVID-19's legacy: This is how to get the Great Reset right (Η κληρονομιά του COVID: Έτσι θα οδηγηθούμε σωστά στη..."Μεγάλη Επανεκκίνηση"-τη βάψατε οριστικά!)

Ιδού κι ένα ενδιαφέρον βίντεο (Μια ενοχλητική ματιά στο μέλλον Μπίλ Γκέιτς , Έλον Μάσκ & η Τέταρτη βιομηχανική επανάσταση) :



Από την περιγραφή του βίντεο:
Η Τέταρτη Βιομηχανική Επανάσταση τελικά, θα αλλάξει όχι μόνο ότι κάνουμε, αλλά και το ποιοι είμαστε. Θα επηρεάσει την ταυτότητά μας και όλα τα ζητήματα που σχετίζονται με αυτήν: την αίσθηση της ιδιωτικότητας μας, την έννοια ιδιοκτησίας μας, τα καταναλωτικά μας πρότυπα, τον χρόνο που αφιερώνουμε στην εργασία και την αναψυχή, και πώς αναπτύσσουμε τη σταδιοδρομία μας, καλλιεργούμε τις δεξιότητές μας, συναντάμε ανθρώπους, και καλλιεργούμε σχέσεις. Ήδη αλλάζει την υγεία μας και οδηγεί σε έναν «ποσοτικοποιημένο» εαυτό, και νωρίτερα από ότι πιστεύουμε, μπορεί να οδηγήσει σε αυξητική βελτίωση του ανθρώπου. Η λίστα είναι ατελείωτη επειδή δεσμεύεται μόνο από τη φαντασία μας. - Klaus Schwab , Πρόεδρος και Ιδρυτής του Παγκοσμίου Οικονομικού Φόρουμ


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου