AΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΗΡΩΙΚΟ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΚΟΥΡΔΩΝ ΚΑΙ ΚΟΥΡΔΙΣΣΩΝ ΠΟΛΕΜΙΣΤΩΝ & ΠΟΛΕΜΙΣΤΡΙΩΝ ΣΤΟ ΑΦΡΙΝ (ΚΑΝΤΟΝΙ ΤΗΣ ΑΥΤΟΝΟΜΗΣ-ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΤΗΣ ΡΟΖΑΒΑ, ΣΤΗ ΒΟΡΕΙΑ ΣΥΡΙΑ) ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΑΣΚΕΡΙΑ ΤΟΥ ΝΕΟΣΟΥΛΤΑΝΟΥ ΕΡΝΤΟΓΑΝ ΚΑΙ ΣΤΑ ΤΖΙΧΑΝΤΙΣΤΙΚΑ ΚΤΗΝΗ-KATAΣΚΕΥΑΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΤΗΣ ΔΥΣΗΣ! ΝΟ PASARAN!
ΣΥΝΔΕΣΗ: ΚΑΝ'ΤΟ
ΟΠΩΣ ΟΙ ΚΟΥΡΔΟΙ; Το ιστορικά πρωτοποριακό κοινωνικό πείραμα
αυτο-οργάνωσης, αυτο-διαχείρισης και φεμινιστικής επανάστασης της
ΡΟΖΑΒΑ! (Η προσπάθεια που γίνεται στη Ροζάβα είναι να
συνδυαστούν οι οραματισμοί των φεμινιστικών και οικολογικών κινημάτων με
τα νέα αστικά κινήματα και τις πρωτοβουλίες πολιτών καθώς και των
εργατικών συνδικάτων, των τοπικών συνεταιρισμών και συλλογικοτήτων. Με απλά λόγια, αυτό
υλοποιείται μέσα από την κοινωνικοποίηση της οικονομίας, βασισμένη στον
συλλογικό πολιτικό έλεγχο των σημαντικών τομέων παραγωγής και
συνομόσπονδης κατανομής πόρων, που εξασφαλίζει την ισορροπία μεταξύ των
περιοχών. Στη Ροζάβα έχουν απορρίψει το κρατικό μοντέλο και τον εθνικισμό και έχουν
ενστερνισθεί ένα κοινωνικό όραμα, που δίνει έμφαση στην υπευθυνότητα
και την ανεξαρτησία για μια ριζοσπαστικά πλουραλιστική κοινότητα. Οι Κούρδισσες γυναίκες-μαχήτριες των Γυναικείων Ταξιαρχιών Αυτοάμυνας (YPJ) δεν πολεμούν απλώς εναντίον ενός εχθρού που βιάζει και πουλά γυναίκες ως σκλάβες του σεξ, αλλά μάχονται για τον φεμινισμό και την ισότητα των φύλων και το κάνουν τόσο με τις ιδέες όσο και με τις σφαίρες.)Παντού είναι η Αφρίν, παντού υπάρχει αντίσταση!
Μακροζωία τον οικουμενικό αγώνα της γυναικείας ελευθερίας!
Jin, Jiyan, Αζάντ!
Γυναίκες, Ζωή, Ελευθερία!
8 Μαρτίου 2018
Ας γυρίσουμε τον 21ο αιώνα στην εποχή της γυναικείας ελευθερίας!
Από τα βουνά του Κουρδιστάν, την γή όπου η κοινωνία αναπτύχθηκε με την ηγεσία των γυναικών, σας χαιρετίζουμε με μεγάλη ελευθερία, πάθος, φιλοδοξία και διαρκή αγώνα. Από τις γειτονιές της Rojava μέχρι τα δάση της Νότιας Αμερικής, από τους δρόμους της Ευρώπης έως τις πεδιάδες της Αφρικής, από τις κοιλάδες της Μέσης Ανατολής μέχρι τις πλατείες της Βόρειας Αμερικής, από τα βουνά της Ασίας μέχρι τα οροπέδια της Αυστραλίας. με την αγάπη μας που δεν γνωρίζει σύνορα και με τα πιο επαναστατικά μας συναισθήματα, αγκαλιάζουμε όλες τις γυναίκες που εντείνουν τον αγώνα για ελευθερία και ισότητα.
Με την ευκαιρία της 8ης Μαρτίου 2018, της Διεθνούς Ημέρας Αγώνα Γυναικών, τιμάμε όλες τις γυναίκες που έδωσαν τη ζωή τους στην αναζήτηση της ελευθερίας, στην αντίσταση κατά της υποδούλωσης, της εκμετάλλευσης και της κατοχής. Από τη Ρόζα Λούξεμπουργκ μέχρι την Sakine Cansız, από την Kittur Rani Chennamma έως την Berta Caceres, από την Ella Baker έως την Henan από την Raqqa, από την Djamila Bouhired, από την Παλαιστίνη και την Sana'a Mehaidli μέχρι την Nadia Anjuman, είμαστε πάντα ευγνώμονες στις αθάνατεςς πολεμίστριες του αγώνα της απελευθέρωσης των γυναικών. Το φως τους διαπερνά το σκοτάδι που μας επιβάλλεται. στο μονοπάτι που έχουν φωτιστεί μπροστά μας, πορευόμαστε προς την ελευθερία. Μαζί τους, εορτάζουμε όλες τις γυναίκες που δολοφονήθηκαν κατά τη διάρκεια μιας πατριαρχικής τάξης 5.000 ετών, μέσα από όλα τα είδη της βίας των ανδρών, των πολέμων, της κρατικής τρομοκρατίας, των αποικιοκρατικών κατοχών, των θρησκευτικής μάσκας δυνάμεων, των ανδρικών συμμοριών, σύζυγων και λεγόμενων εραστών. Είναι η μνήμη τους που εγείρει την άθραυστη αποφασιστικότητά μας να θέσουμε τέρμα στη γυναικοκτονία, που αποτελεί τον μακρύτερο πόλεμο στον κόσμο.
Αγαπητές γυναίκες, συντρόφισες, αδελφές,
Βρισκόμαστε στη μέση μιας ιστορικής διαδικασίας. Το πατριαρχικό σύστημα, ως ηλικιακός οπαδός του κρατιστικού πολιτισμού, υφίσταται βαθιά διαρθρωτική κρίση. Ως γυναίκες, πρέπει να διαγνώσουμε αυτή τη συστημική κρίση με τις αιτίες και τις συνέπειές της, να δημιουργήσουμε ισχυρές αναλύσεις και να αναπτύξουμε προοπτικές που θα επιταχύνουν τον αγώνα μας. Διότι, όπως και η διαρθρωτική κρίση του συστήματος συνιστά μεγάλες απειλές για τις γυναίκες σε όλο τον κόσμο, η κατάσταση αυτή προσφέρει επίσης ευκαιρίες για να διασφαλιστεί η ελευθερία των γυναικών, οι ευκαιρίες που ίσως φθάνουν μόνο μία φορά τον αιώνα. Λέμε μάλιστα: μπορούμε να μετατρέψουμε τον 21ο αιώνα στην εποχή της απελευθέρωσης των γυναικών! Αυτό δεν είναι ένα όνειρο ή μια ουτοπία. Είναι πραγματικότητα. Αλλά για να γίνει πραγματικότητα, πρέπει να δημιουργήσουμε ένα πρόγραμμα απελευθέρωσης των γυναικών για τον 21ο αιώνα.
Γι 'αυτό πρέπει πρώτα απ' όλα να κατανοήσουμε στο σύνολό τους τις θεμελιώδεις αντιφάσεις και τα χαρακτηριστικά της εποχής στην οποία ζούμε. Ποιες δυνατότητες και κίνδυνοι συνιστούν αυτές οι αντιφάσεις και ιδιότητες από την οπτική της γυναικείας απελευθέρωσης; Τι είδους ευθύνες πρέπει να αναλάβουμε σε αυτό το πλαίσιο, ώς οι παγκόσμιες γυναικείες οργανώσεις και κινήματα;
Το παγκόσμιο σύστημα εισήλθε στον 21ο αιώνα σε μια βαθιά κρίση, χρησιμοποιώντας όρους όπως η "Νέα Παγκόσμια Τάξη".
Στην προσπάθεια να αναδιοργανωθεί ως διέξοδος από την κρίση, η καπιταλιστική νεωτερικότητα προσπάθησε αρχικά να εφαρμόσει αυτή τη νέα τάξη στη Μέση Ανατολή με την ονομασία "Το σχέδιο της Μεγάλης Μέσης Ανατολής". Ονομάζουμε έτσι τη διαδικασία που ξεκίνησε με τις παρεμβάσεις στο Αφγανιστάν και το Ιράκ, συνεχίστηκε με την Αραβική Άνοιξη στη Βόρεια Αφρική και εντατικοποιήθηκε τα τελευταία χρόνια στη Συρία, το Ιράκ και τον «Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο» του Κουρδιστάν. Ενώ τα εθνικά καθεστώτα στη Μέση Ανατολή, που δημιουργήθηκαν από τα δυτικά κράτη πριν από εκατό χρόνια για να αναπαράγουν μόνιμα το χάος και την κρίση, προσπαθούν να προστατεύσουν το status quo, οι ξένες δυνάμεις προσπαθούν να χωρίσουν εκ νέου την περιοχή μεταξύ τους.
Η επισήμανση της τρέχουσας περιόδου της Μέσης Ανατολής ως «Τρίτου Παγκόσμιου Πολέμου» δεν είναι μόνο μια προσπάθεια να δοθεί έμφαση στη συμμετοχή διεθνών δυνάμεων. Επιπλέον, είναι σαφές ότι η ανακατασκευή του καπιταλιστικού νεωτερισμού στη Μέση Ανατολή θα έχει συνέπειες σε παγκόσμια κλίμακα.
Πράγματι, το σύγχρονο παγκόσμιο σύστημα ή ο καπιταλιστικός νεωτερισμός δεν είναι ένα φαινόμενο των τελευταίων 500 χρόνων, καθώς στην πραγματικότητα ο σπόρος του ριζώθηκε με τη μορφή του πρώτου κράτους πριν από 5000 χρόνια στη Μεσοποταμία και από τότε έχει υποστεί διαφορετικές μεταμορφώσεις για να διατηρηθεί μέχρι σήμερα.
Για το λόγο αυτό, η υπεράσπιση της Δημοκρατικής Συνομοσπονδιακής Λύσης ως "Τρίτης Οδού" ενάντια στον επανασχεδιασμό του καθεστώτος quo-ism και των ξένων δυνάμεων των περιφερειακών κρατών αποτελεί θεμελιώδη ευθύνη για όλους μας και υπερβαίνει τα σύνορα της Συρίας και της Μέσης Ανατολής . Το σύστημα της δημοκρατικής αυτονομίας, το οποίο δημιουργείται σήμερα με την ηγεσία των γυναικών στη Ροτζάβα και τη Βόρεια Συρία υπό συνθήκες πολέμου και αντίστασης, είναι το μοναδικό μοντέλο λύσης που έχει τη δυνατότητα να τερματίσει τις κρίσεις, το χάος, τις αντιφάσεις και τις συγκρούσεις που έχουν αναπαραχθεί συστηματικά στην περιοχή κατα τον περασμένο αιώνα. Όχι μόνο τα εθνικά κράτη που δημιουργήθηκαν μαζί με τα τεχνητά σχεδιασμένα σύνορα μετά τον Α 'Παγκόσμιο Πόλεμο δεν αντικατοπτρίζουν την εθνοτική, πολιτιστική, θρησκευτική και κοινωνική σύνθεση της περιοχής, αποσκοπούσαν επίσης στην ανατίναξη της παλιάς κουλτούρας χιλιετιών της κοινής ζωής. Σήμερα, στη Βόρεια Συρία, κατασκευάζεται για πρώτη φορά ένα σύστημα που βασίζεται στην ίση και ελεύθερη συμμετοχή των γυναικών, στον εθνοτικό και θρησκευτικό πλουραλισμό και στη συμμετοχική δημοκρατία. Ως δημοκρατική εναλλακτική λύση, το μοντέλο αυτό αποτελεί λύση για τα απαρχαιωμένα ζητήματα της Μέσης Ανατολής, έναντι των αρσενικών, σεξιστικών, μονιστικών, εθνικιστικών, σεκταριστικών καθεστώτων, τα οποία τροφοδοτούνται από το παγκόσμιο σύστημα εδώ και δεκαετίες.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το τουρκικό κράτος, το οποίο έχει το δεύτερο μεγαλύτερο στρατό στο ΝΑΤΟ, ξεκίνησε μια επιχείρηση ενάντια στο καντόνι της Αφρίν Rojava / Βόρεια Συρία στις 20 Ιανουαρίου 2018 με όλη του τη δύναμη. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο ξένες δυνάμεις όπως οι ΗΠΑ, η Ρωσία και η ΕΕ δεν παρεμποδίζουν τις στρατιωτικές επιθέσεις κατά της Afrin. Επειδή στην Αφρίν κατασκευάζεται ένα μοντέλο δημοκρατικής κοινωνίας με πυρήνα την απελευθέρωση των γυναικών. Η αντίσταση της Αφρίν είναι η εξέγερση των γυναικών κατά της καπιταλιστικής μοντερνιστικής ζωής. Η πόλη και τα γύρω χωριά της Αφρίν αντιστέκονται στον φασισμό, τη μισογυνία, τον ξεριζωμό της φύσης και των πολιτιστικών αξιών και την εχθρότητα μεταξύ των λαών. Είναι σαφές ότι δεν είναι μόνο το Τουρκικό κράτος και οι σύμμαχές του ισλαμιστικές συμμορίες που συγκρούονται με τις Μονάδες Άμυνας Γυναικών και Λαών στην Αφρίν. Στην ουσία, σε ένα μικροσκοπικό γεωγραφικό κομμάτι όπως η Αφρίν, δύο παγκόσμια συστήματα, δύο ιδεολογίες, δύο μελλοντικά έργα συγκρούονται με κολοσιαία δύναμη. Ενώ η μία πλευρά βασίζεται στην απελευθέρωση των γυναικών, την οικολογία και τον πλουραλισμό, η άλλη αποτελείται από μισογυνισμό, ανδρική δύναμη, μονισμό, κυριαρχία και εκμετάλλευση. Το ένα λάμπει με όλα τα χρώματα της ζωής, ενώ το άλλο αντιπροσωπεύει το σκοτάδι. Ως εκ τούτου, είναι ζωτικής σημασίας και σημαντικό οι γυναίκες του κόσμου να διεκδικήσουν και να υπερασπιστούν την αυξανόμενη αντίσταση εναντίον του φασισμού στην Αφρίν. Επειδή εκείνο που δέχετε επίθεση εκεί και αυτό που τίθετε προς υπεράσπιση είναι καθολικές αξίες της ελευθερίας των γυναικών. Με την ευκαιρία αυτή, ως κίνημα για την ελευθερία των γυναικών του Κουρδιστάν, KJK, χαιρετίζουμε και συγχαίρουμε τους μαχητές της ελευθερίας που αναλαμβάνουν την ηγεσία της αντίστασης Afrin, καθώς και τους ανθρώπους της Afrin, οι οποίοι υπερασπίζονται ηρωικά τα εδάφη τους ενάντια στους εισβολείς. Οι γυναίκες και η ενότητα θα κερδίσουν.
Η συνεχιζόμενη διαδικασία επανάστασης στη Ροτζάβα και στη Βόρεια Συρία δείχνει αυτή την αλήθεια σε όλους μας: οι πραγματικές επαναστάσεις πρέπει να είναι οι επαναστάσεις των γυναικών. Επαναστατικές προσπάθειες που δεν βασίζονται στην απελευθέρωση των γυναικών δεν έχουν καμία πιθανότητα επιτυχίας. Ο θεμελιώδης λόγος για την ανικανότητα των σοσιαλιστικών και επαναστατικών κινημάτων του 20ού αιώνα να επιτύχουν επιθυμητούς στόχους παρά τις αμέτρητες θυσίες, αφοσίωση και ισχυρά προγράμματα είναι το γεγονός ότι δεν έχουν θέσει την απελευθέρωση των γυναικών στο επίκεντρο των μαχών τους. Ωστόσο, στην πραγματικότητα, το θέμα των γυναικών δεν αποτελεί δευτερεύουσα ανησυχία, αλλά βρίσκεται στη βάση όλων των άλλων θεμάτων. Οι γυναίκες είναι η πρώτη καταπιεσμένη, υποδουλωμένη, εκμεταλλευόμενη, αποικισμένη και κυριαρχούμενη τάξη. Όλες οι άλλες μορφές εκμετάλλευσης ξεκινούν μετά την εκμετάλλευση των γυναικών. Γι 'αυτό το λόγο, η διεξαγωγή ενός αποτελεσματικού αγώνα ενάντια στο ηγεμονικό σύστημα θα είναι δυνατό μόνο μέσα στο πλαίσιο μιας ισχυρής ιδεολογίας και προγράμματος απελευθέρωσης, όπου η αυτόνομη και ξεχωριστή οργάνωση των γυναικών παίζει ενεργό ρόλο. Η ιδεολογική και πρακτική εμπειρία των 30 χρόνων μας, όπως το Κίνημα Ελευθερίας των Γυναικών του Κουρδιστάν, μας δείχνει αυτό.
Αγαπητές γυναίκες, αγαπητές συντρόφισες,
Δεδομένου ότι ο σπόρος του παγκόσμιου συστήματος βασισμένου στην καπιταλιστική νεωτερικότητα βρίσκεται στη Μέση Ανατολή, ειδικά στη Μεσοποταμία, η σημερινή συστημική κρίση εμφανίζεται πιο γυμνή και πιο άμεσα στην περιοχή αυτή. Όμως, καθώς η κρίση που βιώνει το πατριαρχικό-καπιταλιστικό παγκόσμιο σύστημα έχει παγκόσμια ποιότητα, δεν υπάρχει καμία γη που να ξεφύγει από την αίσθηση αυτής της κρίσης, καμία λίμνη, βουνό ή ποτάμι έχει μείνει άθικτο, καμία κοινωνία δεν υπάρχει που δεν επηρεάζεται από τις προσπάθειες κυριαρχίας. Ωστόσο, εκείνες που πλήττονται περισσότερο από την κρίση είναι οι γυναίκες. Αυτό με τη σειρά του συνδέεται άμεσα με το σεξιστικό χαρακτήρα του καπιταλιστικού νεωτερισμού. Το σύστημα προσπαθεί να ξεπεράσει την κρίση του εκμεταλλευόμενο και κακομεταχειρίζοντας ιδεολογικά και υλικά τις γυναίκες ακόμη πιο έντονα. Στην πραγματικότητα, έτσι προσπαθεί να εξασφαλίσει και να εγγυηθεί την ύπαρξή του.
Ενάντια στις κοινές αξιώσεις, ο φιλελευθερισμός, ως μια από τις θεμελιώδεις ιδεολογίες του εθνικού κράτους, δεν έχει συμβάλει θετικά στην απελευθέρωση των γυναικών και στην ισότητα. Αντίθετα, ειδικά στην εποχή του φιλελευθερισμού, ο σεξισμός έχει αναπτυχθεί και χρησιμοποιηθεί ως ιδεολογικό στοιχείο. Είναι ένα μεγάλο ψέμα ότι ο φιλελευθερισμός απελευθερώνει τις γυναίκες. Στην πραγματικότητα, η εμπορευματοποίηση της γυναίκας σε όλο της το σώμα, την προσωπικότητα και την ψυχή αποτελεί την πιο επικίνδυνη μορφή υποδούλωσης.
Σε αυτό το πλαίσιο, η καπιταλιστική νεωτερικότητα αποτελεί το υψηλότερο στάδιο του πατριαρχικού συστήματος. Σε κανένα σημείο της ιστορίας του πολιτισμού, η γυναίκα δεν έχει υποβληθεί σε εκμετάλλευση στο βαθμό που βρίσκεται στην εποχή της καπιταλιστικής νεωτερικότητας. Από την οπτική γωνία των γυναικών, υπάρχει ένας αποικισμός που έχει αυξηθεί κατά 1.000 φορές σε βάθος και πεδίο εφαρμογής. Ο σεξισμός στην κοινωνία του έθνους-κράτους, ενώ αναθέτει στον άνθρωπο τη μέγιστη δύναμη, έχει μετατρέψει την κοινωνία στην χαμηλότερη αποικία στο πρόσωπο της γυναίκας. Σε αυτή τη διάσταση, στην ιστορία του πολιτισμού γενικά και ειδικότερα στην καπιταλιστική νεωτερικότητα, η γυναίκα βρίσκεται στη θέση να είναι το παλαιότερο και το νεότερο αποικισμένο έθνος. Από την οπτική γωνία του ηγεμονικού συστήματος, ένας λόγος για τη μη βιώσιμη κρίση είναι ο αποικισμός των γυναικών.
Η απελευθέρωση της γυναίκας και των γυναικών αποτελεί τη θεμελιώδη αντίθετη δύναμη του πατριαρχικού καπιταλιστικού παγκόσμιου συστήματος. Η καρδιά όλων των μορφών εξουσίας, ηγεμονίας, εκμετάλλευσης, λεηλασίας, υποδούλωσης, βίας και καταπίεσης που δημιουργεί το σύστημα, βασίζεται στην κυριαρχία της γυναίκας. Η δουλεία και η ιδιοκτησία που επιβάλλονται στις γυναίκες, βήμα-βήμα, εξαπλώνονται στην κοινωνία στο σύνολό της. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο αγώνας της απελευθέρωσης των γυναικών, όλων των αντι-συστημικών αγώνων, έχει τη μεγαλύτερη δύναμη να κλονίσει τα θεμέλια του ανδρικού ηγεμονικού συστήματος. Και στην πραγματικότητα, είναι αυτή η δυναμική που αποκαλύπτει την κρίση που βιώνει το σύστημα. Ως γυναίκες, πρέπει να δούμε σαφώς τη δύναμη που έχουμε και το αποτέλεσμα που δημιουργούμε.
Με αυτή την έννοια, η μαζική αύξηση της βίας και των επιθέσεων κατά των γυναικών σε όλο τον κόσμο συνδέεται άμεσα με αυτή την κατάσταση κρίσης και τη σχέση του πατριαρχικού καπιταλιστικού παγκόσμιου συστήματος με την απελευθέρωση των γυναικών. Το σεξιστικό σύστημα, βασισμένο στην εκμετάλλευση, επιτίθεται στη γυναίκα, η οποία αποτελεί τη μεγαλύτερη πρόκληση και τον κίνδυνο για την εξουσία του. Στην πραγματικότητα, μιλάμε για συστηματικό πόλεμο επιθετικότητας. Η μορφή αυτού του επιθετικού πολέμου μπορεί να διαφέρει σε τοπικό επίπεδο, αλλά αντιμετωπίζουμε ουσιαστικά ένα παγκόσμιο φαινόμενο. Πρέπει να δούμε τις σχέσεις μεταξύ βιασμών συμμοριών στην Ασία και βίας από τις γέννες στις ΗΠΑ. Με ολιστικό τρόπο, πρέπει να εξετάσουμε τις δολοφονίες γυναικών στη Λατινική Αμερική, οι οποίες έχουν φτάσει στο επίπεδο της σφαγής, καθώς και την απαγωγή και την υποδούλωση γυναικών και κοριτσιών από συμμορίες με θρησκευτική μάσκα στην Αφρική και τη Μέση Ανατολή. Μαζί, πρέπει να αναλύσουμε την άνοδο των φασιστικών, μισογυνιστικών καθεστώτων και την κατάργηση των δικαιωμάτων που πέτυχαν οι γυναίκες ως αποτέλεσμα των αγώνων τους. Και πρέπει να είμαστε πλήρως ενήμερες για το γεγονός ότι αυτός ο πόλεμος, που καθοδηγείται από το πατριαρχικό σύστημα σε παγκόσμια κλίμακα, προσπαθεί να πνίξει την αναζήτηση της απελευθέρωσης των γυναικών και τον αγώνα.
Διότι, ίσως, το αρσενικά κυριαρχούμενο σύστημα ποτέ δεν έχει πιεστεί τόσο πολύ στην ιστορία του πολιτισμού. Τα θεμέλιά του δεν έχουν ποτέ ανακινηθεί σε τέτοιο βαθμό. Ομοίως, από τη σκοπιά των γυναικών, οι συνθήκες για την εξασφάλιση της απελευθέρωσης δεν ήταν ποτέ τόσο ώριμες. Οι δυνατότητες να πραγματοποιηθεί η δεύτερη μεγάλη επανάσταση των γυναικών δεν έχουν φτάσει ποτέ στο στάδιο αυτό. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο βρισκόμαστε σε μια ιστορική περίοδο. Υπάρχουν μεγάλες ευκαιρίες, αλλά οι κίνδυνοι είναι εξίσου σπουδαίοι.
Αν συμβαίνει αυτό, τι πρέπει να κάνουμε εάν θέλουμε να αντιμετωπίσουμε αυτούς τους κινδύνους και να αξιολογήσουμε αποτελεσματικά τις δυνατότητες εξασφάλισης της απελευθέρωσης των γυναικών και μέσω αυτής της απελευθέρωσης όλης της κοινωνίας; Πώς μπορούμε να υπερασπιστούμε τον εαυτό μας από τις αυξανόμενες επιθέσεις του συστήματος; Υπό αυτή την έννοια, η αυτοάμυνα δεν πρέπει να νοηθεί ως παθητική. Απαιτείται ενεργή αυτοάμυνα. Η μεγαλύτερη και αποτελεσματικότερη μορφή αυτοάμυνας είναι η δημιουργία ελεύθερης ζωής και η συγκράτηση των φλεβών του κυριαρχούμενου από τα αρσενικά συστήματος. Πρέπει να κάνουμε τη ζωή αφόρητη στο σύστημα, όχι το αντίστροφο. Αλλά για να συμβεί αυτό, πρέπει να συνεχίσουμε τον αγώνα μας σε υψηλότερο επίπεδο. Σε παγκόσμια κλίμακα, ο αγώνας της απελευθέρωσης των γυναικών έχει δημιουργήσει ένα ισχυρό θεμέλιο τόσο από άποψη θεωρίας όσο και πρακτικών. Αλλά τώρα είναι η στιγμή να κάνουμε μια κίνηση.
Ως Κίνημα Ελευθερίας των Γυναικών του Κουρδιστάν, έχουμε ασχοληθεί με μια μεγάλη μάχη για περισσότερα από 30 χρόνια για να εμβαθύνουμε την ιδεολογία της απελευθέρωσης των γυναικών, να αποκαλύψουμε την αυτοάμυνα και τη συνείδηση των γυναικών, να διασφαλίσουμε την ίση και ελεύθερη συμμετοχή των γυναικών στην πολιτική σφαίρα, το σεξισμό σε όλους τους τομείς της ζωής και να επιταχύνουμε την ελευθερία των γυναικών. Σε αυτή την πορεία, καταλάβαμε πάντα τη μεγάλη σημασία και το νόημα να μοιραζόμαστε τα αποτελέσματα και τα συμπεράσματά μας με όλες τις γυναίκες στον κόσμο. Και τώρα, με μεγάλο ενθουσιασμό, χαρά και αποφασιστικότητα, για να μετατρέψουμε τον 21ο αιώνα στην εποχή της απελευθερωμένης γυναίκας, προκειμένου να επιτύχουμε τη δεύτερη μεγάλη γυναικεία επανάσταση, επιδιώκουμε να ανταποκριθούμε στην αποστολή μας στο παγκόσμιο γυναικείο απελευθερωτικό κίνημα.
Αγαπητές γυναίκες,
Είναι απολύτως απαραίτητο να οργανώσουμε σε παγκόσμιο επίπεδο τη δημιουργία ενός ελεύθερου και ίσου παγκόσμιου συστήματος γυναικών ενάντια στο σεξιστικό, πατριαρχικό, καπιταλιστικό παγκόσμιο σύστημα. Μια κρίσιμη τακτική του ηγεμονικού συστήματος είναι η διαίρεση. Η δύναμή μας, ωστόσο, απορρέει από την ενότητα. Χωρίς να απορρίπτουμε τις διαφορές μεταξύ μας, προστατεύοντας παράλληλα τις ιδιαιτερότητες και τα χρώματα μας, δεν υπάρχει τίποτα που δεν μπορεί να επιτύχει ένας - αν όχι μωσαϊκός-και μάλιστα μαρμαροτεχνικός - παγκόσμιος αγώνας για την ελευθερία των γυναικών. Για να συμβεί αυτό, πρέπει να αναπτύξουμε τις δημοκρατικές συμμαχίες των γυναικών. Πρέπει να αναπτύξουμε τρόπους, μεθόδους και προοπτικές κατάλληλες για τις συνθήκες, τα χαρακτηριστικά και τις ανάγκες του 21ου αιώνα. Ουσιαστικά, πρέπει όλες μαζί να αναπτύξουμε το πρόγραμμα απελευθέρωσης των γυναικών του 21ου αιώνα.
Ως Κίνημα για την Ελευθερία των Γυναικών του Κουρδιστάν, οφείλουμε την εξέλιξη της επανάστασής μας ως γυναικεία επανάσταση στον ηγέτη μας Abdullah Öcalan, ο οποίος, πριν από 19 χρόνια, απήχθη από τη συνωμοσία της ανθρωπογενούς ομοσπονδίας που ονομάζεται ΝΑΤΟ και εξακολουθεί να κρατείται όμηρος κάτω από ιστορικά πρωτοφανείς συνθήκες απομόνωσης στην Τουρκία. Είναι οι αναλύσεις του συστήματος, οι απελευθερωτικές προοπτικές του, ο προσωπικός του μετασχηματισμός, οι ατελείωτες προσπάθειές του για την ανάπτυξη του γυναικείου κινήματος ελευθερίας που αποτελούν την δύναμη πίσω από αυτή τη δυναμική που τώρα εμπνέει τους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Ο περιορισμός του σε φυλακή για τα τελευταία 19 χρόνια και η απόλυτη απομόνωσή του από τον έξω κόσμο για τα παρελθόντα σχεδόν 3 χρόνια συνδέονται με την επιρροή των ιδεών του. Αλλά οι σκέψεις δεν μπορούν να απομονωθούν. τα ελεύθερα πνεύματα δεν μπορούν να κρατηθούν όμηροι.
Το ακόλουθο απόσπασμα από τις προοπτικές του Öcalan, που αναπτύσσεται υπό συνθήκες απομόνωσης στη φυλακή, είναι διαφωτιστικό από την άποψη της οικουμενικότητας του αγώνα απελευθέρωσης των γυναικών: «Χωρίς αμφιβολία, η έκθεση του γυναικείου καθεστώτος είναι μια διάσταση του θέματος. Αλλά αυτό που είναι πιο σημαντικό αφορά το ζήτημα της απελευθέρωσης. Με άλλα λόγια, η λύση του θέματος έχει πολύ μεγαλύτερη σημασία. Συχνά λέγεται ότι το γενικό επίπεδο ελευθερίας της κοινωνίας μπορεί να μετρηθεί από την ελευθερία των γυναικών. Αυτό που είναι σωστό και σημαντικό να εξετάσουμε είναι πώς μπορεί να εκπληρωθεί αυτή η δήλωση. Η απελευθέρωση και η ισότητα των γυναικών δεν περιορίζεται στην ελευθερία και την ισότητα της κοινωνίας. Για το σκοπό αυτό απαιτείται η απαραίτητη θεωρία, πρόγραμμα, οργάνωση και σχέδια δράσης. Το πιο σημαντικό, δείχνει ότι δεν μπορεί να υπάρχει δημοκρατική πολιτική χωρίς γυναίκες και επιπλέον, στην πραγματικότητα, οι ταξικές πολιτικές θα παραμέινουν ανολοκλήρωτες, και η ειρήνη και η φύση δεν θα αναπτυχθούν και θα παραμείνουν απροστάτευτες.
Ως Κίνημα Ελευθερίας των Γυναικών του Κουρδιστάν, με την ευκαιρία της 8ης Μαρτίου 2018, καλούμε τις γυναίκες του κόσμου: ας συνεργαστούμε και να αναπτύξουμε από κοινού την απαραίτητη θεωρία, πρόγραμμα, οργάνωση και σχέδια δράσης για την απελευθέρωση των γυναικών. Με τη συνείδηση ότι μόνο ένας οργανωμένος αγώνας μπορεί να επιφέρει αποτελέσματα, ας αυξήσουμε την οργάνωσή μας σε όλες τις σφαίρες της ζωής. Ας συλλογίσουμε τη συνείδησή μας, τη δύναμη της ανάλυσης, τις εμπειρίες του αγώνα και τις προοπτικές για να δημιουργήσουμε τις δημοκρατικές μας συμμαχίες. Ας μην αγωνιζόμαστε ξεχωριστά ο ένας από τον άλλο - ας αγωνιστούμε μαζί. Και φυσικά, ας γυρίσουμε τον 21ο αιώνα στην εποχή της απελευθέρωσης των γυναικών! Επειδή αυτή είναι ακριβώς η κατάλληλη στιγμή! Ήρθε η ώρα για την επανάσταση των γυναικών!
Παντού είναι η Αφρίν, παντού υπάρχει αντίσταση!
Μακροζωία τον οικουμενικό αγώνα της γυναικείας ελευθερίας!
Jin, Jiyan, Αζάντ!
Γυναίκες, Ζωή, Ελευθερία!
8 Μαρτίου 2018
Komalên Jinên Κουρδιστάν (KJK)
Κοινότητες γυναικών του Κουρδιστάν / κίνημα ελευθερίας γυναικών του Κουρδιστάν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου