ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Πέμπτη 8 Ιουνίου 2023

" Ο Fauci καταστράφηκε! "

 

{ ΣΥΝΔΕΣΗ: Οι "ιερείς" της νέας θρησκείας το γυρίζουν σε περίεργες ψαλμωδίες: "Χρησιμοποιήσαμε τα lockdowns για να πιέσουμε τους ανθρώπους να εμβολιαστούν" }

Ο Fauci καταστράφηκε!

Ο Fauci καταστράφηκε! Αποκαλύφθηκε η τρομακτική αλήθεια πίσω από την εμπλοκή του για τον Covid-19! Ακριβώς όπως αρχίζει να καταγράφει το SS Titanic, οι υποτιθέμενοι «καπετάνιοι» της «πανδημίας» του κοροναϊού της Γουχάν (Covid-19) σπεύδουν να εγκαταλείψουν το πλοίο. Πόσο γρήγορα έχουν μεταβεί από τους υψηλούς επιβάτες των εντολών του Covid στους αθώους περαστικούς που προσποιούνται την άγνοια. Έχουν γίνει επιδέξιοι στην τέχνη του οπισθοποδίου, διαστρέφοντας ιστορίες και τοποθετούν με βολικό τρόπο τα γεγονότα στα χρονικά των ψευδών αφηγήσεων τους.

Πάρτε για παράδειγμα τον Tony Fauci, τον άνθρωπο που ανέλαβε τον μανδύα του Covid, τα λόγια του μετατράπηκαν σε εντολές, φυλακίζοντάς μας στα σπίτια μας για να «ισιώσουν την καμπύλη». Ωστόσο, σε μια συνομιλία με τους New York Times την περασμένη εβδομάδα, αυτός ο κορυφαίος κουκλοπαίκτης αρνήθηκε αδιάφορα οποιοδήποτε μέρος στα επίφοβα lockdown.

Η τολμηρή ανταπόκρισή του;

« Δείξε μου ένα σχολείο που έκλεισα και δείξε μου ένα εργοστάσιο που έκλεισα », χαμογελώντας σαν τα δεσμά του lockdown να ήταν αποκύημα της συλλογικής μας φαντασίας.

Σε μια κραυγαλέα προσπάθεια να μετατεθεί η ευθύνη στα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων των ΗΠΑ (CDC), ο Φάουτσι παραμένει ο αρχιτέκτονας πίσω από τις κατευθυντήριες γραμμές που κράτησαν όμηρο το έθνος. Η αδύναμη προσπάθειά του να αναδιατυπώσει τον ρόλο του, υποδηλώνοντας ότι ήταν απλώς μια φωνή που απηχούσε τις συστάσεις του CDC, δεν είναι τίποτα λιγότερο από ένα φαλακρό ψέμα.

Ίσως η άνοια αρχίζει να διαβρώνει τους διαδρόμους της μνήμης του Fauci, θολώνοντας τα όρια μεταξύ αλήθειας και ψεύδους, επιτρέποντάς του να δραπετεύσει στο βασίλειο της άρνησης και της αυταπάτης. Υπάρχει μια μακάβρια ιλαρότητα στο να παρακολουθείς αυτόν τον γελωτοποιό δημόσιας υγείας να προσπαθεί να διαγράψει την κληρονομιά της τυραννίας του και να περιμένει από εμάς να κάνουμε τα στραβά μάτια.

Ας ανακαλέσουμε τη μνήμη του πίσω στον Οκτώβριο του 2020, όταν πρακτικά χαιρόταν ότι επηρέασε τον Πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ να « κλείσει τη χώρα » πρόωρα. Εν τω μεταξύ, η Randi Weingarten, επικεφαλής της Αμερικανικής Ομοσπονδίας Δασκάλων (AFT), ανέπτυξε ξαφνικά αμνησία σχετικά με τη δρακόντεια στάση της για τη μάσκα των παιδιών.

« Περάσαμε κάθε μέρα από τον Φεβρουάριο [2020] προσπαθώντας να ανοίξουμε τα σχολεία », δήλωσε πρόσφατα ο Weingarten στο Κογκρέσο. Ωστόσο, ήταν η σθεναρή της στάση ενάντια στο άνοιγμα των σχολείων και η επιμονή να καλύψουν τα παιδιά που έβαλαν περισσότερο λάδι στη φωτιά της τρέλας του lockdown.

Μετά έχουμε τον πρωθυπουργό του Βορρά, Τζάστιν Τριντό. Εν μέσω των τραγουδιών των Συνομιλιών Φορτηγών που διαμαρτύρονταν για τις εντολές εμβολιασμού του, προσποιήθηκε ότι ήταν άγνοια, ισχυριζόμενος με θράσος ότι ποτέ δεν ανάγκασε κανέναν να κάνει το τρύπημα. Προφανώς, η αλήθεια είναι μια ελαστική ιδέα στα χέρια αυτών των συνωμοτών του Covid.

« Το να προσπαθούμε να πείσουμε το αμερικανικό κοινό (και τον κόσμο) ότι έκαναν και είπαν ακριβώς το αντίθετο από αυτό που έκαναν και είπαν στην πραγματικότητα », όπως είπε εύγλωττα ο Michael Chamberlain, διευθυντής του Protect the Public’s Trust, δεν είναι τίποτα λιγότερο από μια θρασύδειλη προσπάθεια. στον φωτισμό αερίου.

Είναι μια ενοχλητική επίδειξη εξαπάτησης και αλαζονείας που απλώς διαβρώνει περαιτέρω την εμπιστοσύνη του κοινού στους θεσμούς που έχουν σχεδιαστεί για να μας προστατεύουν. Αυτοί οι παράγοντες του χάους που κάποτε ευδοκιμούσαν στον φόβο, τώρα υποχωρούν, αφήνοντας πίσω τους μια κληρονομιά παράνοιας, αβεβαιότητας και διχασμού.

Αλλά να είστε βέβαιοι, ότι η δικαιοσύνη έχει τον τρόπο να κάνει κύκλους πίσω, και καθώς πλανάται πάνω από αυτούς τους τυράννους του Covid, μπορείτε να είστε σίγουροι ότι θα είμαστε εδώ για να αποκαλύψουμε κάθε ίχνος προδοσίας τους.

Μείνετε συντονισμένοι καθώς ξετυλίγεται η πραγματική ιστορία, όπου οι κακοί της πανδημίας ξεσκεπάζονται και λογοδοτούν.

Το πλοίο μπορεί να βυθίζεται, αλλά θα διασφαλίσουμε ότι αυτοί οι αρουραίοι δεν θα φύγουν απαρατήρητοι.

Μείνετε σε εγρήγορση.

Μείνετε ενήμεροι.


Μείνετε δυνατοί.

Ίθαν Γουάιτ

Το δανειστήκαμε από ΕΔΩ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου