ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Τετάρτη 30 Μαρτίου 2022

"΄Έρχεται το τέλος του ανθρώπου όπως τον γνωρίζουμε;" Καλό ή κακό και για ποιον αυτό;

 

 - Οι τελευταίοι των ανθρώπων Παραπέμπω και σε αυτό το κείμενο που έγραψα πριν έναν χρόνο περίπου -


Ο Ισραηλινός ιστορικός Yuval Noah Harari εκθέτει τις ανησυχίες και ανησυχητικές προβλέψεις του για την "μετάλλαξη" του μέλλοντος του ανθρώπινου είδους, τόσο σε συνέντευξή του όσο και σε ομιλία του στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ. Αμφιβάλλω πολύ προσωπικά αν η πλειοψηφία των ακριβοθώρητων παρευρισκόμενων ταράχτηκε ή "ίδρωσε το αυτί τους". Καθώς πρόκειται για εκείνη την κλίκα ή συμμορία της ελίτ που είχε ήδη στα σκαριά τον σχεδιασμό της αυριανής ημέρας για τα ανθρώπινα κοπάδια. Κι αυτό το πλάνο δεν είναι υπέρ του ανθρώπου και των ψυχοσωματικών αναγκών του. Έχετε πραγματικά κατανοήσει την ατζέντα της "Μεγάλης Παγκόσμιας Επανεκκίνησης" ; Άλλωστε νωπά άλλωστε είναι ακόμη τα λόγια του "παράξενου κυρίου" και πάμπλουτου ιδρυτή του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ Klaus Schwab: "Η Μεγάλη Επανεκκίνηση θα οδηγήσει στη συγχώνευση της φυσικής, ψηφιακής και βιολογικής μας ταυτότητας." Transhumanist singularity .. Κάτι σαν human cyborgs?

 Ο ομιλητής στο βίντεο σε τι είδους καταστάσεις αναφέρεται; Σενάρια επιστημονικής φαντασίας που εισχωρεί στην "πειραγμένη πραγματικότητα" του homo sapiens, του "Ανθρώπου του σοφού" δηλαδή, αυτού που μοιάζει να υστερεί σε σοφία κι αυτοεπίγνωση και μάλιστα κρίσιμα για τη συνέχεια του είδους του;  

Παραχώρηση της ιδιωτικότητάς του με αντάλλαγμα υποσχέσεις φαντασιακής ασφάλειας και υγείας, από "καλοθελητές" αμφίβολων προθέσεων. Σε αυτούς τους καλοθελητές που επέβαλαν τη θρησκεία του "κοβινταλισμού", του να απωλέσεις όλες τις ανθρώπινες ιδιότητες και στοιχειώδεις ελευθερίες σου για να μην τυχόν και νοσήσεις και ίσως καταλήξεις από έναν ιό που η θνητότητά του δεν ξεπέρασε παγκοσμίως το 1%. Στο πολιτικό, μιντιακό και εταιρικό κατεστημένο, με τους εξαγορασμένους "επιστήμονες" που μετέτρεψαν την επιστήμη σε θρησκευτικό δόγμα. Tο οποίο βίαια απεμπολούσε κάθε ίχνος διαφορετικής άποψης, γόνιμης αντιπαράθεσης και ειλικρινούς και προπαντός ψύχραιμου διαλόγου, βάσει σοβαρών στοιχείων και ερευνητικών ευρημάτων. 

Εκχώρηση του ελέγχου κάθε πτυχής του δημόσιου και τελικά και ιδιωτικού βίου. Η υπό καθεστώς εκβιασμού απεμπόληση της αυτοδιάθεσης του ίδιου του σώματος. Κι όλα εθελόδουλης εκδήλωσης προσφορά στον Μεγάλο Αδελφό. Τον πραγματικό Αόρατο Εχθρό, που εργαλειοποιεί τη διασπορά τρόμου και καταστροφoλαγνείας και αδιαφορεί απροκάλυπτα για τη νηφαλιότητα στον στοχασμό και την έκφραση. 

 Προβλέψεις για "οντότητες" που σε έναν αιώνα ίσως και περισσότερο -ίσως όμως και λιγότερο;-θα διαφέρουν από τους σημερινούς ανθρώπους, όπως αυτοί "διαφέρουν από τους Νεάντερταλ ή τους χιμπατζήδες".. Τι πρόσημο αποδίδεται σε μια τέτοια εξέλιξη, θετικό, αρνητικό και για ποιους θα έχει θετικές και για ποιους αρνητικές συνέπειες; Θα έχουμε έναν αναγεννημένο κόσμο μέσω ασύλληπτης τεχνολογίας που θα απαρτίζεται από δύο είδη ; Τα  "τηλεκατευθυνόμενα" και τους λιγότερους σε αριθμό αλλά πανίσχυρους χειριστές τους;


 Αναφορές και σε "χακάρισμα ανθρώπινων όντων".  Μα.. η μεγαλύτερη απόδειξη γι' αυτό είναι η παραχώρηση της θέλησης και η υποταγή της συνείδησης τόσο πολλών ανθρώπων σε κέντρα εξουσίας μακριά κι έξω από αυτούς, στους "ειδικούς" τους και στους "θεματοφύλακες" της επιτρεπόμενης Πληροφορίας. Κάτι που τους κάνει ανίκανους να επιλέξουν και ικανούς να πράξουν το αδιανόητο, σε βάρος και του ίδιου του εαυτού τους και της τόσο πολύτιμης, σε βαθμό παράνοιας,  υγείας του. Αλλά  εδώ απλά να επισημάνω και την ήδη υπάρχουσα τεχνολογία που ειδικεύεται στο χακάρισμα του εγκεφάλου , την "πολλά υποσχόμενη για πολλούς ενδιαφερόμενους" τεχνολογία εμφύτευσης ψεύτικων αναμνήσεων και ψυχοτρονικών όπλων ελέγχου του πληθυσμού.

 Και για μένα η Ερώτηση, αν κι εφόσον υλοποιηθεί το "μέλλον" -αν δεν είναι ήδη παρόν σε ανησυχητικό βαθμό- που περιγράφει ο Ισραηλινός επιστήμονας, το σημείο από το οποίο πρέπει να ξεκινήσουν οι όποιες προσπάθειες αποτροπής, είναι η επεξεργασία, η έξω από κάθε προκατάληψη κι εμφυτευμένη πεποίθηση, πάνω σ' ετούτο: Θα πάψει, έστω και τελευταία στιγμή, να μην είναι άμοιρος ευθυνών κι απελπιστικά τυφλός ή άθλιος Παρατηρητής ο άνθρωπος; Που εξελίχθηκε ήδη σε Homo TecnoFreak. 
 Είναι σε θέση για την υπέρβαση μιας αφύπνισης που ίσως..ίσως και να κάνει μια ελπιδοφόρα αρχή; Στην αποτροπή του διαγραφόμενου τέλους.

Ο άνθρωπος, φίλε μου! Αυτό το πνευματικό από τη γέννησή του ον, που το μετέτρεψαν μέσω προπαγάνδας από τα πιο τρυφερά και πρώτα σχολικά του χρόνια σε καταναλωτική παράκρουση, σε μπαλάκι στα στυγνά, συνωμοτικά χέρια των καρτέλ. Κι αποπνευματοποίησαν μεθοδικά, υπνωτικά, ύπουλα και χυδαία. Και που τώρα θέλουν κάποιοι να τον τελειώσουν όπως αυτός -νόμιζε ότι- γνώριζε τον εαυτό του; 
 
Ένα ταιριαστό -ανάμεσα σε πολλά- απόφθεγμα για να κλείσει η ανάρτηση είναι κι αυτό:
"Όσα περισσότερα σου κάνουμε, τόσο λιγότερο φαίνεται να πιστεύεις ότι σου τα κάνουμε!" Γιόζεφ Mέγκελε, αρχίατρος των Ναζί, ο επονομαζόμενος κι "Άγγελος του θανάτου".

Ο Ένοικος...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου