ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Σάββατο 7 Σεπτεμβρίου 2019

"A final warning"


From the 2003 Television docudrama: George Orwell - A Life in Pictures.


" Φόβος για τον θάνατο, ενώ το να ζεις έχει γενεί το πιο σπάνιο πράγμα στη γη.
Φόβος να μιλήσεις. Φόβος μήπως ακούνε και τη σκέψη σου. Φόβος να θυμηθείς. Φόβος να κοιμηθείς γιατί οι σκέψεις σε πολιορκούνε σαν αγγελιοφόροι δυσοίωνων εκτιμήσεων και μονίμως κακών μαντάτων. Φόβος να ξυπνήσεις γιατί θα πρέπει να επιπλεύσεις στα άγρια νερά της πραγματικότητας.
 Φόβος να εξηγήσεις στα παιδιά σου τα ανεξήγητα, να πείσεις τον εαυτό σου ότι μόνο έτσι έχει η ζωή. Φόβος για τον υπαρκτό κι ανύπαρκτο εχθρό που διαρκώς σε απειλεί. Φόβος για τον Άλλον, για τον ξένο, φόβος για τον εαυτό που καταντάει ξένος προς οικείους και μη.
 Φόβος μην και παρεκλίνεις απ'την κεντρική κατευθυντήρια γραμμή, μην αποπεμφθείς απ'την οικεία αγέλη σου.
 Φόβος να υπερασπιστείς το δίκαιο, μην και αυτό ανήκει στη σφαίρα των μύθων για παρηγοριά σε  ασθενείς. Φόβος να φωνάξεις γιατί δεν πιστεύεις πως σε ακούει κανείς."
 Φόβος...φόβος...φόβος...

" Αυτός είναι ο πολιτισμός για τον οποίο είμαστε υπερήφανοι ως ανθρωπότητα του 21ου αιώνα. Αυτά είναι τα πρότυπα μας, οι λατρεμένες αξίες μας, οι συνήθειες και τα μοντέλα ζωής που μας προσδιορίζουν ως έλλογα ή σκεπτόμενα όντα (ιδιότητα που μας διδάσκουν πως μας  δίνει ανωτερότητα σε σχέση με τα ζώα), αυτοί είναι οι κοινωνικοί και πολιτισμικοί θεμέλιοι λίθοι του πολύτιμου κόσμου μας: "
Να τον χαιρόμαστε!

"  Η Μαύρη Τρύπα δεν υπάρχει -αν υπάρχει τελικά και δεν είναι άλλη μια αναπόδεικτη κι αυθαίρετη θεωρία στην ουσία- μόνο στο Διάστημα. Κυρίως εστιάζεται στη γη. Κι αποτελεί την προσωπική εισχώρηση, πιο σωστά πτώση, χιλιάδων, εκατομμυρίων, μυριάδων ανθρώπινων υπάρξεων. Είναι ψυχικής φύσης. Και μέσα της εγκλωβίζει, παγιδεύει, δεσμεύει όλες εκείνες τις πτυχές και τα στοιχεία που προσδιορίζουν ένα αυτόνομο, πολυτάλαντο, ανήσυχο -με την πλέον δημιουργική και εξελικτική σημασία του όρου- ισορροπημένο ως προς την εκδήλωση συμπεριφοράς, ανθρώπινο ον."
Η Μαύρη Τρύπα επί Γης

 " Εκτος και αν εισαι η τσατσα , εκτος και αν τα παιρνεις και εσυ , εκτος αν εχεις μετοχες στον πολιτισμο της χεστρας ! Για μενα πια δεν υπαρχει καμια δικαιολογια για κανεναν σας..αυτο το μπουρδελο πρεπει να κλεισει , να καει …να αλλαξει διασταση !! Ολοι μας ειμαστε συνυπευθυνοι αυτης της καταντιας , η αδιαφορια μας , η φυτεμενη ανημπορια μας , ο φοβος μας , το βολεμα μας ..στηριζει και συντηρει αυτη την χαβουζα του ανθρωπινου πολιτισμου !
Δεν με ενδιαφερει αν δεν εχεις χρονο , αν νομιζεις οτι εισαι λιγος , αν δεν εχεις μυαλο , αν φοβασαι ..η αν σε εμαθαν να εισαι ζωο που νομιζει οτι ειναι ανθρωπος ..ΦΤΑΙΣ !"  οι αιχμηροί και διόλου ανεδαφικοί προβληματισμοί του Stranger, από την ανάρτηση Να τον χαιρόμαστε (volume 2)



Υ.Γ. (εκ των υστέρων) Ελάτε τώρα...ας σοβαρευτούμε! Για όνομα του Γιαχβέ, του Αλλάχ, του Βούδα και της nirvana και των Ιπποτών Τζεντάι! Για όνομα του θεωρητικολόγου,  σκοταδόψυχου Μαρξ που τον ζούσε το κολλητάρι, ο πάμπλουτος βιομήχανος Ένγκελς. Για όνομα του μαζικού φονέα Στάλιν που εδραίωσε την Αντ-επανάσταση και του στην αρχή συμμάχου του Χίτλερ μέχρι που ο δεύτερος εισέβαλλε στον "παράδεισο της Επανάστασης",   του Τρότσκι που δυστυχώς δεν τον άφησαν να πάρει το γενικό πρόσταγμα της τραπεζοκίνητης (μέσω Wall Street) επαναστατικής Γενικής Εκκαθάρισης, του αιματοβαμμένου "εκπολιτιστή" Μάο, του Μίλτον Φρίντμαν και της Σχολής του Σικάγο, των ιερών πολιτικών και οικονομικών ευαγγελίων κι εγχειριδίων τους και των σύγχρονων ιερέων και πιστών ψυχή τε και σώματι οπαδών τους (πού είναι η διαφορά από οργανωμένη θρησκεία;). Για όνομα της τραπεζικής δυναστείας των Ρότσιλντ, της Παγκόσμιας Τράπεζας και του παγκόσμιου αστρονομικού χρέους όλων προς όλους, του Τζορτζ Σόρος και των ΜΚΟ του, της Ε.Ε. και της ισονομίας μεταξύ των κρατών-μελών της, της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ και της Τριμερούς Επιτροπής, της Bayer-Monsanto και των γενετικά τροποποιημένων οργανισμών τους (δηλ. των μεταλλαγμένων δηλητηρίων τους που θα λύσουν μια και καλή το επισιτιστικό πρόβλημα).

 Για όνομα του θεού-δολαρίου και του ανταγωνιστή γιεν, της αγίας Κατανάλωσης, της καζινο-παγκοσμιοποίησης, των ελεύθερων και υπέροχα ασύδοτων και μονοπωλιακών αγορών. Για όνομα της καταναλωτικής φρενίτιδας των Black Fridays με την ελεεινή προέλευση, της Victoria Secret, της παγκόσμιας ναρκοκουλτούρας και του εθισμού σε αυτήν, της Eurovision, του Champions League, του ξεπλύματος μαύρου χρήματος μέσω αυτού και τoυ NBA, του 5G, του πλαστικού money και των καμερών παντού για την ασφάλεια πρωτίστως από τον κακό κι ανυπάκουο εαυτό μας. Για όνομα του freddo capuccino και του smart phone ως προέκταση των χεριών μας. Για όνομα του "για το καλό μας" προγράμματος "γεωμηχανικής", δηλαδή των εγκληματικών αεροψεκασμών με νανοσωματίδια βαρέων μετάλλων και άλλων "προσφορών", για όνομα της "εξωτικής τεχνολογίας" αιχμής... 

Ησυχάστε αγαπητοί συνάνθρωποι, αγαπητοί αγελαίοι οπαδοί ιδεολογιών ή ποδοσφαιρικών ομάδων ή και των δύο συγχρόνως, αγαπητοί καταναλωτές, αγαπητά techno-freaks, όλα βαίνουν καλώς, όλα φυσιολογικώς. Και ο ήλιος γυρίζει γύρω από τη γη που είναι επίπεδη, o ουρανός έπεσε πάνω στα κεφάλια των θρασύτατων ανυπότακτων Γαλατών και στο χωριό τους, η δουλεία έχει καταργηθεί στις ημέρες μας, ο πλούτος και η ισχύς διανέμονται ισομερώς σε όλη την κοινωνία, πανίσχυροι ελεγκτικοί μηχανισμοί προστατεύουν τις σύγχρονες δημοκρατίες μας και εγγυώνται την ευημερία των πολιτών τους, η τηλεόραση αποτελεί ένα μαζικό μορφωτικό μέσο που αφυπνίζει τους τηλεπολίτες και η χημειοθεραπεία θεραπεύει τον καρκίνο...

  Γουάου! Η ανθρώπινη Ιστορία και η κατευθυνόμενη συνέχεια της (κι ασφυχτικά παρακολουθούμενη από δορυφόρους, κάμερες, χαφιέδες, πιστωτικές κάρτες και "κάρτες του πολίτη", από τα smart phones και σύντομα με τα μαζικώς εμφυτευμένα τσιπάκια ) είναι η απόδειξη της θαυμαστής εξέλιξης του (υπο-)είδους μας! Ω! τι ευτυχία..! όλα βαίνουν καλώς, όλα τόσο "στρωμένα"  και απονεκρωτικά ομαλώς...


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου