ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ : (γιατί ακόμα και η εύρεση τίτλων ή ορισμών είναι κάτι το περιοριστικό!)

Ξέσκισμα!
Της ψυχής. Των ίδιων των ενστίκτων. Της ελεύθερης ανάπτυξης της σκέψης. Των πιο αυθεντικών χαμόγελων, κυρίως αυτών στα οποία εκείνοι δεν έβλεπαν το λόγο. Των παιδικών μας παιχνιδιών στη γειτονιά, όταν οι γειτόνοι έσκουζαν κι αγρίευαν για το πόσο ταράζουμε την ησυχία τους και οι γέροι μας μάς φώναζαν να χωθούμε στα σπίτια μας για να μην ενοχλούμε. Των πρώτων μας σκιρτημάτων που ενοχοποιούνταν και καταδικάζονταν από την αρρώστια της χαμηλοβλεπούσας κομπλεξικής ομήγυρης, κοινωνιούλας γονιών, συγγενών, δασκάλων, αυτόκλητων δικαστών, παπάδων, ηθικολόγων υποκριτών.
Της αγάπης για μάθηση από το παραλήρημα σογιών και περίγυρων και εκπαιδευτικών κάτεργων για προσκόμμιση των πρέποντων βαθμών και απόκτησης λειψής και στρεβλής γνώσης.
Των πανιών στα καραβάκια που φτιάχναμε από μικροί.
Των σχεδίων πλεύσης σε ρότες προσωπικές, περιπειώδεις, ανακαλυπτικές.
Της άρνησης ψυχαναγκαστικής εισόδου μας στη δουλεμπορική αγορά εργασίας τους, στα σαλόνια της ασφυκτικής κι αυτοματοποιημένης κανονικότητάς τους, στα πυραμιδικά ιδρύματα της πραγματικότητάς τους.
Των εννοιών που μας δίδασκαν στη θεωρία τους και σταύρωναν στην πράξη τους.
Της ανάγκης να φωνάξεις, να φωνάξεις έστω και αν παραμείνεις λουφαγμένος στη γωνία, αλλά όχι! τους κακοφαινόταν ακόμη κι αυτό, γιατί...ακούγεσαι! Οφείλαμε να σφραγίζουμε το στόμα μας όταν μας έπνιγε η μυστική κραυγή του πεσμένου σε κώμα που αντιλαμβανόταν το φως της ύπαρξης μα δεν μπορούσε να σαλέψει κινούμενος προς αυτό...

Αλλά...

...η επανάσταση είναι ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που, αγριεμένα και πιασμένα χέρι χέρι, αφήνουν πίσω τις νουθεσίες των γνωστικών γονέων και την αποσύνθεση της ασφάλειας και των μεταμφιέσεων του μνήματος του παλιού κόσμου. Και, μεθυσμένα από τις αιώνιες χαρές και πιο γενναίες υποσχέσεις της ζωής, ανακαλύπτουν μαζί καινούργιες συναρπαστικές διαδρομές. Όχι για να σταθούν στο ξεκίνημά τους εκθειάζοντάς τες απλώς. Όχι για να παγιδευτούν σε ατέλευτες ομιλίες, θεωρίες και διακηρύξεις γύρω από το ρίσκο και τα οφέλη του τολμήματος. Όχι για να γενούν στο πέρασμα τελικά τα σκιάχτρα του εαυτού τους και των αρχικών προθέσεών του, ώστε ν'αποθαρρύνουν και μελλοντικούς συν-οδοιπόρους. Αλλά για να γενούν τα ίδια το ταξίδι, ο αυτοκαθορισμός της πορείας και η εκπλήρωση της λαχτάρας...

" Όλη μου τη ζωή ο κόσμος προσπαθεί να ταρακουνήσει το κλουβί μου για να με αναγκάσει να εκραγώ. Με δοκιμάζει. Προσπαθώντας να βρει την αδυναμία μου. Η μάνα μου έλεγε 'γιε μου μην κάθεσαι στο κρύο' κι ο πατέρας μου το ίδιο. Θα έλεγε 'ποτέ σου μη χάσεις τον έλεγχο του εαυτού σου'. Αλλά ανοίγω το παράθυρο. Αφήνω τον κρύο αέρα να διαπερνάει. Έχασα τον έλεγχο" - Ποίημα του νεαρού Brian Deneke, τραγικού ήρωα της ταινίας "BOMB CITY"

Μην μου λες ότι είμαι ένας κακόμοιρος τοσοδούλης μπροστά σε ασύλληπτα για την κατανόησή μου μεγέθη. Ακόμα και η τοσοδούλα του παραμυθιού κατάφερε στο τέλος να...αποκτήσει φτερά! Μην μου τσαμπουνάς ότι είμαι πολύ μικρός για να καταφέρω οτιδήποτε σημαντικό, για να'χω δυνατότητες που αγγίζουν δυσθεώρητα ύψη, για να αλλάξω οτιδήποτε μέσα στο υπέροχο Χάος της απεραντοσύνης του σύμπαντος. Αφού κι εγώ είμαι κομμάτι ενεργό αυτού του ...εύρυθμου χάους! Θέλω να γίνω ο δαμαστής του θηρίου του εαυτού μου, που αν καταφέρω να γνωρίσω την Ουσία και τη Δύναμη πίσω από τα αυτοματοποιημένα περιτυλίγματά του, μπορώ να γίνω ο μοναδικός κυρίαρχός του...Και ξέρεις; Μπορώ από κάμπια που σέρνεται να μεταμορφωθώ σε πεταλούδα. Που το άνοιγμα των φτερών της στο Τόκιο μπορεί να φέρει τυφώνες στη Νέα Υόρκη και το αντίστροφο...Μπορεί να φέρει τη δραματική ανατροπή, την ολοσχερή μεταβολή κλειστών συστημάτων, την εκτροπή της ροής των "πραγμάτων" προς μεταμορφωτικές κοσμικές λεωφόρους. Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ...

Δευτέρα 25 Σεπτεμβρίου 2017

" Οι Αρειανοί πάτησαν στο Βερολίνο. "


του Ιορδάνη Πουλκούρα

 Όταν τελείωσε ο Β παγκόσμιος πόλεμος η Ευρώπη ήταν διαλυμένη. Συντρίμμια βρέθηκαν και όλες οι ανθρωπιστικές αξίες με τις ηθικές φιλοσοφίες να έχουν γίνει στάχτη στα κρεματόρια του βορρά. Ο κόσμος όμως έπρεπε να συνεχίσει να υπάρχει. Και η Γερμανία επίσης.

Οπότε οι ηγέτες του Δυτικού κόσμου επινόησαν τη διαφοροποίηση μεταξύ των κακών Ναζί που υπήρξαν και των αξιολύπητων Γερμανών που πάλευαν να συνέλθουν στην ισοπεδωμένη Δυτική Γερμανία και την μακρινή για τους “αποδώ του τοίχου” Ανατολικογερμανούς.

Και τι ήταν οι Ναζί; Κάποια άλλη φυλή, πιθανόν Αρειανοί που επέστρεψαν με τον Χίτλερ στον πλανήτη τους και δεν θα τους ξαναβλέπαμε ποτέ.

Έτσι έγινε η ΕΟΚ, η Ευρωπαϊκή Ένωση, έτσι έβαλαν όλοι οι ευρωπαϊκοί λαοί “πλάτη” για να βρεθούν οι πόροι και να επανενωθεί η Γερμανία. Όλα μια χαρά και καλώς καμωμένα. Μόνο που κρυμμένοι πίσω από το δάχτυλο μας και αθώοι, παρακολουθούσαμε την ενωμένη Γερμανία να χρησιμοπεί όλη την ανοχή και την υποστήριξη των υπολοίπων και να κυριαρχεί απόλυτα στην Δημοκρατική μας  * Ευρωπαϊκή Ένωση. Παρακάμπτω τα γνωστά αποτελέσματα που όλοι βιώνουμε.

Σήμερα το νεοναζιστικό κόμμα της Γερμανίας είναι επίσημα τρίτο κόμμα προσφέροντας ένα ακραίο δίλημμα στα υπόλοιπα κόμματα. Ή θα συνεργαστούν σε μια περίεργη και δυσκίνητη σύνθεση που την ονομάζουν οι δημοσιογράφοι ήδη “Τζαμάικα”, ή θα συνεργαστούν τα δυο κορυφαία κόμματα δίνοντας στους ακροδεξιούς τη διακεκριμένη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Κανείς δεν το θέλει για τη Γερμανία οπότε μάλλον θα επιλεγεί η προβληματική “Τζαμάικα”. Και το AFD έχει πλέον λόγο στη Βουλή της ισχυρότερης, της κυρίαρχης ευρωπαϊκής χώρας.

Και για όσους το ξεχνάνε και ο Χίτλερ ήταν επίσης εκλεγμένος. Και κάποια στιγμή κλήθηκε να συμμετάσχει σε κυβέρνηση συνεργασίας.

Από το Βερολίνο στη Βαϊμάρη είναι άραγε μεγάλη η απόσταση;

Η ιστορία που δεν διδάσκει ποτέ και κανένα, επαναλαμβάνεται σαν φάρσα ή σαν τραγωδία;

Ο χρόνος θα το δείξει.

το διαβάσαμε ΕΔΩ
 * Όσο για τη "Δημοκρατική μας" Ευρωπαϊκή Ένωση, εμείς να θυμήσουμε απλά τα εξής:
 Μαθήματα δημοκρατίας εις τας πολιτισμένας Ευρώπας!
  "Οι ιδρυτές και χρηματοδότες της ΕΕ ήταν Ναζί" (Ω! Τι έκπληξις!)
Και όσο για τη συνεργασία και ίσως...διαπλοκή της ηγεσίας του "ενωμένου ευρωπαϊκού" ολοκληρωτισμού και...εξωγήινων φιλοευρωπαϊστών να θυμήσουμε επίσης τις (σοβαρές και υπεύθυνες κατά τον ίδιο!!!) δηλώσεις του Ζαν-Κλοντ "Ε.Τ." Γιούνκερ: «Θα πρέπει να ξέρετε ότι αυτοί που μας παρατηρούν από μακριά, ανησυχούν. Έχω δει και ακούσει και ακούσει αρκετούς ηγέτες άλλων πλανητών. Είναι πολύ ανήσυχοι, διότι αμφισβητούν τον τρόπο με τον οποίον η Ευρωπαϊκή Ένωση θα συνεχίσει. Έτσι πρέπει να καθησυχάσουμε και τους Ευρωπαίους και όσους μας παρατηρούν από μακρύτερα». - Βίντεο: https://www.youtube.com/watch?v=2TnLjVMfIEE
από την ανάρτηση του Ένοικου (που διατυπώνει κάποια "προχωρημένα" σενάρια!)  Ε.Τ. Ε.Ε. - ή extraterrestrial European Union -

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου